نام: Breathless (از نفس افتاده)

نویسنده و کارگردان: ژان لوک گدار

محصول : 1960 فرانسه

ژانر: درام/عاشقانه/جنایی

بازیگران: پیر پاول بلموندو، جین سیبرگ، ژان پیر ملویل

مدت زمان: 90 دقیقه

برای ورود به صفحه ی دانلود کلیک کنید

بار دیگر به سراغ کشوری با پیشینه ی تاریخی بسیار غنی در حوزه ی سینما می رویم. فرانسه زادگاه هنرمندان بسیاری در طول تاریخ بوده است. وقتی صحبت از کارگردان های مولف به میان می آید مجبوریم لنز دوربین مان را از آمریکا به سمت اروپا و حتی آسیا معطوف سازیم. تعداد کارگردان های صاحب سبک این نواحی به قدری بالاست که اگر بخواهیم سینمای تک تک شان را بررسی کنیم دیگر جایی برای کارگردان های نامی آمریکایی باقی نمی ماند.با مراجعه به تاریخ سینما می بینیم که دو فرانسوی که به «برادران لومیر» معروف بودند نخستین بار وسیله ای به نام سینماتوگراف را اختراع کردند و در شهر پاریس به نمایش عمومی گذاشتند. این دو نمی دانستند که پایه گذاران صنعتی به نام «سینما و فیلم سازی» خواهند بود و صرفاً به دنبال ساخت وسیله ای بودند که بتواند تصاویر متحرک را ثبت کند و بتوان بعد ها با مراجعه به آن تصاویر را مجدداً تماشا کرد.

سال ها گذشت و اختراع این دو برادر دستخوش تغییرات ریز و درشت بسیاری شد و این چنین بود که نخستین فیلم های سینمایی ساخته شدند. در بین کشور های صاحب سبک در حوزه ی سینما بدون شک فرانسه یکی از مهم ترین مناطق جغرافیایی در جهان به حساب می آید. این کشور به عنوان مهد اولین دوربین های فیلمبرداری نقش مهمی در اشاعه ی هنر هفتم ایفا نموده است. در طی سال های اخیر با وجود حجم گسترده ی تبلیغات و فیلم های پر زرق و برق هالیوودی دیگر کسی سراغی از سینمای فرانسه نمی گیرد، اما این بدان معنا نیست که روح سینما در کشور های اروپایی و علی الخصوص فرانسه مرده است. اگر خوش بینانه به قضیه نگاه کنیم، تنها علتی که می توان برای استقبال نکردن مردم از سینمای معناگرا پیدا کنیم تغییر کردن سلیقه ی فیلم بینی آن هاست. با وجود حجم انبوهی از مشغله های ریز و درشتی که برای آدمی اتفاق می افتند تقریباً وقت بسیار کمی برای عوام مردم جهت تماشای فیلم باقی می ماند و آن ها نیز ترجیح می دهند وقت شان را صرف تماشای فیلمی کنند که آن چنان ذهن شان را درگیر نکند. در این بین هنوز هم کارگردان هایی چون «ژان لوک گدار» هستند که اهمیتی به این موضوع نمی دهند و سینما برای شان به مثابه ی زندگی کردن شان است. با مراجعه به کارنامه ی بالا بلند این کارگردان 86 ساله که گویا قصد بازنشسته شدن ندارد با خیل عظیمی از فیلم های گوناگون مواجه می شویم. او که از 1950 فیلم می سازد، یکی از بنیان گذاران جنبش «موج نوی فرانسه» در سینما می باشد. موجی که بعد ها پای از گستره ی جغرافیایی فرانسه فراتر نهاد و تبدیل به سبکی جهانی شد و امروزه نیز می توان کارگردان های تاثیر پذیرفته از این مکتب را در سراسر جهان مشاهده کرد. گدار خالق برخی از ماندگار ترین فیلم های تاریخ سینما از جمله «یک زن شوهردار»، «دوسه چیزی که از او می دانم»، «نامه ای به جین» و «همه چیز رو به راه است» می باشد، اما اگر قرار باشد یک فیلم را به عنوان معرف سینمای گدار در نظر بگیریم بدون شک «از نفس افتاده» یکی از گزینه های ما خواهد بود.

نکته ی جالبی که در همین ابتدای کار آدمی را شوکه می کند این است که فیلم مذکور نخستین اقدام سینمایی این کارگردان به شمار می رود. با وجود این که گدار با ساخت این فیلم در ابتدای مسیر کارگردانی خود قرار داشت، فیلمش نسل ها از زمان خود جلوتر بود. وقتی به تماشای فیلم می نشینید این نکته یادتان باشد که کارگردان فیلم صرفاً به دنبال ساخت اثری بوده که استاندارد های سینمای موج نوی فرانسه را یدک بکشد و ابداً از این نکته که فیلمش یکی از شاهکار های این سبک می شود مطلع نبوده است. از نفس افتاده از آن دسته فیلم هایی است که یا چندین بار به تماشای آن می نشینید یا فقط یکبار از آن لذت می برید. به منظور آشنا شدن با تکنیک های مرسوم در سینمای فرانسه دیدن این فیلم یک امر واجب است. گدار جوان که سودای فیلمسازی در سر داشته با ساخت این فیلم بسیاری از قوانین مرسوم در فیلمسازی را نقض می کند. قانون 30 درجه و به دنبال آن تکنیک «جامپ کات» از جمله ی این قواعد هستند. طبق قانون سی درجه بین دو نمای متوالی در فیلم اگر تغییر محسوسی در اندازه وجود ندارد، باید حداقل سی درجه اختلاف زاویه وجود داشته باشد تا اتصال دو نما حالت پرشی به خود نگیرند. ایجاد شفافیت در تدوین یکی از اصلی ترین دلایل به کارگیری قانون 30 درجه است که ژان لوک گدار در فیلم خود استفاده از آن را به حداقل می رساند. از این رو خود را برای تماشای فیلمی قانون شکن و آشفته آماده نمایید.

از نفس افتاده از ابتدا تا انتها داستان فرار شخصیت اصلی داستان از چنگال عدالت را به تصویر می کشد ولی وقتی عمیق تر به قضیه نگاه می کنیم آن را اثری می بینیم که بیشتر از آن که به ناهنجاری های فرانسه بپردازد، سفری درونی به اعماق شخصیت های گنگ داستانی خود است. قهرمان داستان یک قاتل است که با دوست دختر آمریکایی خود ایام خوشی را سپری می کنند. ژان پاول بلموندو با حضور در این فیلم به یکباره ره صد ساله را پیمود و توانست با صرف انرژی بسیار کم تبدیل به یکی از برترین هنرمندان سینمای فرانسه شود. این فیلم به همراه آثاری چون «400ضربه» ساخته ی «فرانس تروفو» و «هیروشیما» ساخته ی «آلن رنه» به عنوان سه فیلم اصلی و شناسنامه ی موج نوی فرانسه شناخته می شوند. اگر بگوییم که از نفس افتاده با تمام فیلم هایی که تاکنون دیده اید متفاوت است سخن به گزاف نگفته ایم. تماشای روابط عاشقانه ای که به یکباره توسط «جامپ کات» از جلوی دیدگان تان محو می شوند و پیداکردن روابط موجود بین اجزای فیلم برای تان تبدیل به امری لذت بخش خواهد شد. این فیلم در همان سالی که در فرانسه اکران شد توانست چیزی بالغ بر 2 میلیون بیننده داشته باشد. اثری که با بودجه ی 400 هزار فرانکی فرانسه ساخته شده بود توانست از مرز 2 میلیون دلار فروش بگذرد. بازیگر دیگر این فیلم بانویی به نام «جین سیبرگ» می باشد که در سال 1979 و با سن کم از دنیا رفت ولی از خود تصویری به یادگار گذاشت که بدون شک یکی از شیرین ترین و لذت بخش ترین لحظات تاریخ سینماست. سکانس لبخند زدن های او با شخصیت اصلی فیلم از جمله زیباترین سکانس های عاشقانه ی تمام دوران سینما به حساب می آید.

دیالوگ ماندگار :

درست وقتی که باید درمورد خودمان صحبت می کردیم، تو از خودت گفتی و من از خودم!

پیشنهادات هفتگی 30نما :

فیلم اول: Cinema Paradiso

فیلم دوم : Persona

فیلم سوم:12Angry Men

فیلم چهارم:The Conformist

فیلم پنجم: Dogtooth

فیلم ششم: The 400 Blows

فیلم هفتم : Memories of Murder

فیلم هشتم : Papillon

فیلم نهم : Nostalghia

فیلم دهم: Sunset Boulevard

فیلم یازدهم: The Turin Horse

مهمان

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید