news-background
news-background

پیشنهاد هفتگی 30نما؛ فیلم هشتم : Papillon

نام : Papillon ژانر: درام محصول مشترک 1973 آمریکا و فرانسه کارگردان : فرانکلین جی شفنر بازیگران : استیو مک کوئین – داستین هافمن

برای ورود به صفحه ی دانلود فیلم کلیک کنید

پاپیون، اثری محصول 1973 ایالات متحده به کارگردانی «فرانکلین شفنر»، یکی از باشکوه ترین اقتباس های تاریخ سینماست. این فیلم شرح حالی بر زندگی یکی از محکومان فرانسه به نام «Henri Charriere» با ایفای نقش «استیو مک کوئین» می باشد. این شخص در سال 1933 به اشتباه متهم به قتل شده و برای گذراندن محکومیت اش که حبس ابد است به زندانی واقع در گویان فرانسه منتقل می شود. او که به بی گناهی خود یقین دارد مطمئن است به زودی آزاد می شود اما...

نخستین بار که به سراغ تماشای فیلم می روید از خود سوال می کنید علت نام گذاری فیلم چه چیزی می تواند باشد؟ کلمه ی پاپیون معادل فرانسوی کلمه ی پروانه می باشد. شاید زیبا و لطیف ترین سمبلی که می توان از آزادی توصیف کرد شمایلی مانند پروانه داشته باشد. در نگاه اول فیلم مانند دیگر آثاری که در زندان روایت می شوند به نظر کلیشه ای و تکراری می آید اما وقتی به انتهای فیلم می رسید خود را بابت قضاوت زودهنگام تان سرزنش می کنید. با وجود فیلمی چون «رستگاری شاوشنک» کمتر کسی سراغی از «پاپیون» می گیرد. استقبال جامعه ی جهانی از فیلم مذکور به مانند داستان غم انگیزیست که در فیلم به تماشای آن می نشینید. پاپیون همه ی المان هایی که شاوشنک به تصویر می کشد را درخود دارد و درون مایه ی هردو فیلم تحسین امید و ایمان به آزادی است، اما چیزی که تماشای پاپیون را به مراتب رنج آور تر از تماشای شاوشنک می کند درد و رنجیست که هرچه در فیلم جلوتر می روید به غلظت آن افزوده می شود. شاید فیلم «The Pride and the Passion» با هنرنمایی «سوفیا لورن» شبیه ترین مثال تاریخ سینما به پاپیون باشد . هردو فیلم با مانند یک ادیسه ی 150 دقیقه ای با شکوه و پرهزینه ساخته شده اند. اما از آن جایی که فیلم «The Pride and the Passion» کمتر دیده شده می توان شاوشنک را رقیب مناسبی برای پاپیون دانست. نقطه ضعف فیلم استفاده ی ناکارآمد از بخش طراحی تولید است. فیلم در بعضی از سکانس ها داستان بسیار پخته و خوبی را به تصویر می کشد اما این پختگی اسیر بعضی اشتباهات کارگردانی و تولیدی شده است. با این حال وقتی به سال ساخته شدن فیلم می نگریم بیشتر از آن که فیلم را اثری ضعیف بدانیم، متوجه می شویم که با چه شاهکاری مواجه هستیم. استیو مک کوئین در این فیلم گویا برای به تصویر کشیدن نقش خود نه تنها از نبوغ بازیگری و آمادگی جسمانی اش بهره می برد بلکه روح خود را نیز وقف شکل دادن و تراشیدن هرچه بهتر پیکره ی شخصیت خویش می نماید. داستین هافمن در کنار او یکی از به یادماندنی ترین نقش های مکمل تاریخ سینما را به تصویر کشیده است. هرچند نقش وی بسیار کم رنگ تر از استیو مک کوئین بوده اما این چیزی از عالی بودن او در فیلم نمی کاهد.

یکی از نقدهایی که به فیلم وارد شده انتقادیست که «راجر ابرت» در مقاله ی خود نوشته است. او که یکی از سرشناس ترین منتقدان هالیوود به شمار می رفت معتقد است کارکترهای فیلم علی الخصوص نقش های اصلی آن گونه که باید با مخاطب ارتباط برقرار نمی کنند. راجر ابرت نمی خواهد قهرمان فیلم عذاب بکشد. به عقیده ی بسیاری از منتقدان آزادی شخصیت های فیلم از زندان به منزله ی آزادی مخاطبین از تماشای فیلم است ولی نکته ی اصلی این جاست که اگر درد و رنج به تصویر کشیده شده در فیلم را از آن حذف کنیم چه چیزی برای ستایش پاپیون باقی می ماند؟ فیلم هر قدر در نماهای باز ضعیف عمل کرده، در فضاهای بسته در حکم یک کلاس درس کارگردانی و بازیگری بوده است. کلوزآپ های بسیار دقیقی که کارگردان از چهره ی یکایک شخصیت های خود ارائه می دهد، کمک شایانی به مخاطب در ایجاد ارتباط با آن ها کرده است. ارتباطی که گویا راجر ابرت چیزی فراتر از آن را می جوید اما نمی یابد.

پاپیون روایتی دردناک از امید، آزادی، دوستی ، تحمل عذاب و ضربه های روحیست. پروانه ای که در ابتدای فیلم امید به آزادی زودهنگام در نگاهش موج می زد، با رسیدن به انتهای فیلم تبدیل به حشره ای بی بال و پر و مملو از ناامیدی شده است. شاید پاپیون نمونه ی آثاری باشد که اگر عاری از این حجم از درد و رنج بودند هرگز بعد از گذشت این همه سال از آن ها صحبتی به میان نمی آمد. جی شفنر که بعد از 69 سال در دوم جولای 1989 دفتر زندگانی اش بسته شد، خالق آثاری چون «Planet of the Apes1968» ، «Patton 1970» و «The Boys from Brazil 1978» می باشد، اما بدون شک پاپیون همواره به عنوان بهترین تلاش سینمایی او به شمار خواهد رفت.

دیالوگ ماندگار فیلم :

قاضی خیالی : من تو را بابت زندگی هدر رفته ات محکوم می کنم.

پاپیون: گناهکار...گناهکار...گناهکار

پیشنهادات هفتگی 30نما :

فیلم اول: Cinema Paradiso

فیلم دوم : Persona

فیلم سوم:12Angry Men

فیلم چهارم:The Conformist

فیلم پنجم: Dogtooth

فیلم ششم: The 400 Blows

فیلم هفتم : Memories of Murder

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید