خیلی قشنگه.

دقیقا کل مبنای نظام آموزشی اینه که همیشه جایگاه سفیدپوست ها و مردها رو بالاتر نشون بده و شایدم بخاطر همینه که رنگین پوستان و زن ها کلا ناامیدشدن و کارهای پایین تر جامع رو به عهده گرفتن به این میگن نظام دیکتاتوری که از بچگی بهمون یاد دادن به دخترها عروسک میدن که از همون ابتدای زندگی فقط جایگاه مادر بودن رو ببین و نه چیز دیگه ای و یا برای سیاه پوستان هم نفرتی در دلمون میکارن دقیقا همون نظم نوین جهانی (البته که منظورم اکثریت هست)

آرتا فرانکلین واقعا یه نابغه موسیقیه من این سریال و ندیدم ولی ما تو موسیقی نوابغ زیادی داریم که شاید همه نشناسنشون، اگه فصل سوم این سریال و میدیدید شاید میتونستید اطلاعات بیشتری درباره آرتا پیدا کنید?. اتفاقا پیشنهاد میکنم اینکارو انجام بدید چون واقعا شخصیت فوق العاده ای داره ، اینکه کسی رو نمیشناسیم بهترین دلیله که بشناسیمش مگه نه?

movafegham!

کلیت حرفاتون کاملن درسته ولی در مورد اینشتین جمله ای نوشتین که حقیقت نداره. شما گفتین "اگر افرادی مثل انیشتین هم معروف شدند بیشتر بخاطر جایزه نوبل و همچنین حواشی ای که براشون به وجود اومد بوده" که این حرفتون کاملن اشتباست

حرف من اینه که نبوغ الزاما باعث شهرت نمیشه و کسی هم که مشهوره الزاما نابغه نیست. شهرت معیار خیلی درستی برای اندازه گیری نبوغ یا حرفه ای بودن یه نفر نیست و عوامل زیادی در شهرت تاثیرگذارن. در اینکه انیشتین نابغه بوده شکی نیست و من کی باشم که بخوام انکارش کنم(البته نگفتم فقط بخاطر نوبل به شهرت رسیده، گفتم بخاطر نوبل و حواشی که فکر میکنم حواشی زندگیش خیلی تاثیرگذار بودن). اما توی این دنیا کم نبودن انیشتینهایی که اصلا شناخته نشدن و به شهرت نرسیدن. به عنوان مثال آقای ریچارد فاینمن که یه فیزیکدان بزرگ بوده و حتی برنده نوبل هم بوده اما خیلی بین عموم شناخته شده نیست و خیلی مثالهای دیگه. حرف من اینه که اگر دنبال شناخت نوابغ و آدمای خفن و تاثیر گرفتن و الگوبرداری از زندگیشون هستیم در جایی که خیلی هم خبری از شهرت نیست میتونیم پیداشون کنیم و دربارشون مطالعه کنیم.

حرفتون در مورد انیشتین کاملن اشتباست ایشون بخاطر نبوغش مشهور شده نه بخاطر جایزه نوبل

آرتا فرانکلین ، خواننده ی سبک جز بوده به این خاطر برای شما شناخته شده نیست ، وگرنه ایشون توی دنیا بسیار معروف هستند و پر افتخار ترین خواننده ی تاریخ هستن از لحاظ جوایزی که دریافت کردند

معروف بودن و شهرت به هیچ عنوان معیار درستی برای نبوغ و حرفه ای بودن یه نفر نیستن. ما توی دنیایی هستیم که تا دلت بخواد افراد خیلی کاربلد و با علم و یا مهارت زیاد و یا نابعه که اتفاقا در این دنیا و پیشرفت و اعتلای دانش و هنر بسیار تاثیرگذار بودند و به هیچ عنوان شناخته شده و مشهور نیستند وجود داشتند و دارند و برای خیلیاشون اصلا شهرت اهمیتی نداره و صرفا دنبال اینن که خلاقیت و شکوفایی داشته باشند. توی شهرت یه باگ بزرگ وجود وجود داره و اون هم اینه که برای رسیدن به شهرت نیاز به تایید عامه ی مردم وجود داره و نظر عامه ی مردم (مخصوصا در حوزه هایی مثل علم و هنر و فلسفه) کاملا بی اعتباره و اتفاقا اکثریت در اکثر مواقع (نه همیشه) اشتباه می کنند. اگر افرادی مثل انیشتین هم معروف شدند بیشتر بخاطر جایزه نوبل و همچنین حواشی ای که براشون به وجود اومد بوده. با این استدلال فکر می کنم اگر واقعا به علم و هنر و نبوغ و خلاقیت اهمیت میدیم بیشتر باید جاهایی دنبال این افراد بگردیم که خیلی خبری از شهرت نیست. اتفاقا به نظرم اینکه این سریال به نوابغی بپردازه که معروف نیستند خیلی خوبه، این باعث میشه این ذهنیت که افراد و مهارت و دانش و هنرشون رو بر اساس شهرت و معروفیتشون قضاوت کنیم بریزیم دور.