زمان مطالعه: ۸ دقیقه
واکنش منتقدین به فیلم Killers of the Flower Moon در جشنواره کن: زخم باز تولد خونین آمریکا؛ جلوه‌ای از شیدایی اسکورسیزی
منتقدین از حالا فیلم «قاتلین ماه گل» را مدعی اسکار دانسته‌اند.
[حاوی اسپویلر از فیلم «قاتلین ماه گل»]
با اکران «قاتلین ماه گل» (Killers of the Flower Moon) در جشنواره کن، اولین نقدهای فیلم از راه رسیدند. این فیلم سه ساعت و ۲۶ دقیقه‌ای که داستانی در مورد اولین روزهای شکل‌گیری اف‌بی‌آی و قتل اعضای قبیله بومی اوسیح در اوکلاهوما روایت می‌کند، در حال حاضر از ۲۷ نقد ثبت شده در «راتن تومیتوز» امتیاز ۹۶ درصد دریافت کرده است.
این فیلم وسترن جنایی را اپل و پارامونت با بودجه بیش از ۲۰۰ میلیون دلاری تولید کردند. دی‌کاپریو در «قاتلین ماه گل» نقش «ارنست برکهارت» را بازی می‌کند، پسر خویشاوند نزدیک یک زمین‌دار بانفوذ با بازی دنیرو. «جسی پلمانز» که در «ایرلندی» (The Irishman) با اسکورسیزی همکاری داشته، در این فیلم نقش «تام وایت» را بازی می‌کند، یکی از اعضای سازمان نوبنیاد اف‌بی‌آی که بر روی قتل‌های قبیله اوسیج تحقیق می‌کند. «لیلی گلدستون» بازیگر بومی آمریکایی که سابقه همکاری با «کلی رایکارد» در «برخی زنان» (Certain Women) و «اولین گاو» (First Cow) را دارد نقش همسر ارنست را بازی خواهد کرد.
منتقد «ورایتی» می‌نویسد این فیلم «بیش از حد طولانی است اما کند هرگز.» او می‌نویسد خواندن کتاب «قاتلین ماه گل» نوشته «دیود گرن» وقت کمتری می‌گیرد تا دیدن فیلم طولانی اسکورسیزی و در آن صورت خواننده جزئیات بیشتری در مورد «جی. ادگار هوور» و سازمان اف‌بی‌آی می‌آموزد اما «در مورد اسطوره سینما «مارتین اسکورسیزی» حرف می‌زنیم. تا سال‌ها، او با مدیران استودیوها جنگید تا به او نگویند چه بخش‌هایی از فیلم را حذف کند، با «هاروی واینستین» برای فیلم «دار و دسته نیویورکی» (Gangs of New York) شاخ-به-شاخ شد (فیلمی که می‌توانست طولانی‌تر باشد). حالا حق دارد داستانی به اندازه دلخواهش بسازد.»
این منتقد اضافه می‌کند که بسیاری از مخاطبین منتظر می‌مانند تا «قاتلین ماه گل» را در منازل خود ببینند: «داستان واقعی جذابی است، داستانی که اسکورسیزی و «اریک راث» همکار نویسنده‌اش لحنش را از یک افسانه کارآگاهی استاندارد که شخصیت‌های سفید را قهرمان نشان می‌دهد به نگاهی تأمل‌برانگیزتر به اینکه چگونه تبهکاران سفیدپوست نقشه قتل‌ها را کشیدند و عملی کردند. از نظر سبک، فیلمی از یک فیلمساز جوان به نظر می‌رسد. از همان ابتدا جذاب است، و موسیقی متن «رابی رابرتسون» به شکلی روشمند تنش ملموس را طنین‌انداز می‌کند. اما پیش می‌رود و می‌رود تا جایی که همه شخصیت‌های مهم برای ما می‌میرند، یا می‌میرند یا به زندان می‌افتند، در حالی که نزدیک به یک ساعت از فیلم باقی است.»
منتقد «ورایتی» فیلم «قاتلین ماه گل» را بیشتر به «دروازه بهشت» (Heaven’s Gate) شبیه می‌داند تا «خون به پا خواهد شد» (There Will Be Blood): «نگاهی اخلاقاً آزرده به یک کشتار اسلو-موشن که بیش از حد اسیر جزئیات می‌شود و رشته کلام را از دست می‌دهد.»
«ورایتی» اضافه می‌کند: «اسکورسیزی برای اینکه مخاطب بیزاری را درک کند، جمجمه خونین قربانیان را به صورت ما می‌کوبد – اما خوب می‌داند که هوس دیدن سرهایی را دارد که زیر آب می‌روند. به شکلی که با توجه به مدت فیلم تقریباً استراتژیک به نظر می‌رسد، قتل‌ها به مسئله‌ای جذاب برای دنبال کردن تبدیل می‌شوند، و بیننده را در مسیر دراز و خشک درام به کشتار هولناک بعدی رهنمون می‌سازد.»
در بخش دیگری از نقد «ورایتی» آمده است: «فیلمساز همواره شیدای فساد، خشونت و زدوبندهای زیرزمینی بوده، و کتاب گرن همه این مسائل را به او تقدیم کرده است، به علاوه یک چالشی جذاب برای دی‌کاپریو تهیه‌کننده که در اغلب لحظات فیلم سگرمه‌هایی گارگویل-گونه به اجرایش ضمیمه کرده است. از سوی دیگر گلدستون در نقش مالی به‌شدت سمپاتیک است، و وقتی که ارنست او را با انسولین آلوده مسموم می‌کند بدحال می‌شویم. دی‌کاپریو که هرگز تا این حد در ذات شیطانی پیش‌روی نکرده بود، ما را به چالش می‌کشد تا در یک داستان سرد «شعله گاز»-گونه (Gaslight) برای سرقت ثروت همسرش با ارنست همراهی کنیم.»
منتقد «والچر» صحنه‌های ابتدایی فیلم اسکورسیزی را «سمفونی اصوات تیز» در هیاهوی اوکلاهوما توصیف می‌کند: «دنیایی از اتومبیل‌های تندرو و براق؛ گاوچران‌های پرسروصدا؛ و در ظاهر زمین‌های نفت‌خیز بی‌انتها. جنگ جهانی اول به تازگی به پایان رسیده، و کشف طلای سیاه در ابتدای قرن در این منطقه که قبیله اوسیج از سرزمین اجدادی‌شان در کنار دره‌های رودخانه میسیسیپی و اوهایو به آن‌جا نقل مکان کرده، ثروت بی‌اندازه و غیرمنتظره‌ای خلق کرده که آن‌ها را به «ثروتمندترین قوم بر اساس هر فرد» تبدیل کرده است.»
این منتقد می‌نویسد: «آنچه که در کتاب یک افشاسازی بود در اینجا به شکل یک «حقیقت امر» و یک دسیسه عادی، آرام و جمعی با آن برخورد می‌شود.» او اضافه می‌کند: «ناخوشایندترین جنبه «قاتلین ماه گل» نه نمایش جنایت تماشایی، بلکه شکل برخوردش با شخصیت‌های پرشمار به عنوان یک مسئله نه‌چندان مهم است.» منتقد می‌نویسد: «دی‌کاپریو بازیگر خوبی است اما به فضایی برای مانور دادن نیاز دارد. او وقتی بتواند هرچه دارد رو کند در بهترین حالت خودش است. در اینجا، شخصیت او هرچه بیشتر مقابل دوربین می‌آید کوچک‌تر می‌شود، و بازیگر گاهی به نظر گمگشته می‌رسد. دنیرو، در مقابل، در نقش هیل چرب‌زبان لذت زیادی می‌برد، و نقشه‌های مخوفش را با خوش‌مشربی صمیمانه پیش می‌برد، گویی پاره‌ای از فرزانگی مردمانه است.»
منتقد «والچر» اضافه می‌کند: «اما از بسیاری جهات این فیلم به «لیلی گلدستون» تعلق دارد. او نقش مالی را با ترکیبی از غیرصمیمانه و امید فرسوده بازی می‌کند. از ابتدا می‌تواند تشخیص دهد که ارنست به دنبال پول اوست. همین‌طور همه مردان سفیدپوست پیرامونش.»
این منتقد در پایان می‌نویسد: «وقتی خود اسکورسیزی مقابل دوربین می‌آید تا آخرین جملات فیلم را بگوید – با قرار دادن خودش در نقش کوتاه تکان‌دهنده‌ای در کنار شومن‌ها و سنسیشنالیست‌هایی که در طول دهه‌ها داستان قتل‌های اوسیج را بازگو کرده‌اند – اتفاقاً شاید غافلگیر شویم که فیلم تمام شده است. درست در پایان مثل یک زخم باز به نظر می‌رسد.»
منتقد «ایندیپندنت» می‌نویسد: «این گلداستون است که جذابیت محوری فیلم را تأمین می‌کند. او یکی از شگفت‌آورترین بازی‌ها در همه فیلم‌های اسکورسیزی را ارائه می‌دهد. شخصیت او آرام است اما قدیسه‌وار نه؛ هویتی پدید آمده از تراژدی با آتشی که در دلش زبانه می‌کشد.»
«کلایدر» می‌نویسد: «حتی در پایان، اسکورسیزی به درستی به آگاهی ما می‌رساند که وقتی عدالت وجود دارد، همچنان برای گروهی از انسان‌های به حاشیه رانده شده عدالتی در کار نیست.»
منتقد «ایندی‌وایر» از بازی دی‌کاپریو ستایش می‌کند و می‌نویسد: «بهترین بازی «لئوناردو دی‌کاپریو» در تمام دوران بازیگری‌اش... شخصیت انعطاف‌ناپذیر و متفاوت «ارنست برکهارت» هتاک، شگفتی‌های تازه‌ای از آزرم همیشگی بازیگر بیرون می‌کشد.»
منتقد «گاردین» به فیلم امتیاز پنج ستاره داده و آن را داستانی ستایش‌برانگیز در مورد «تولد خونین آمریکا» توصیف می‌کند. او این فیلم را یادآور آثار قبلی اسکورسیزی در مورد خشونت تبهکاران و فساد مقامات فدرال می‌داند: «اما در نهایت، این فیلم در مورد همان چیزی است که همه وسترن‌ها و شاید همه تاریخ باشد: تصرف بی‌رحمانه زمین، منابع و قدرت.»
فیلم «قاتلین ماه گل» در بخش مسابقه کن اکران نشده و برای «نخل طلا» رقابت نمی‌کند. اپل اریجینال فیلمز فیلم «قاتلین ماه گل» را ۶ اکتبر به صورت محدود و ۲۰ اکتبر به صورت گسترده اکران می‌کند.
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
Dazzleman
Dazzleman
۴ خرداد ۱۴۰۲ ۰۵:۱۸
رفتید یه نقدی که از کمترین امتیاز هارو به فیلم داده ترجمه کردید؟ بعد هم باید خطر اسپویل اول نوشته می گذاشتید.
۰
۰
برای امتیاز‌دهی باید وارد شوید
پاسخ