درام جدید «کلینت ایستوود» به خاطر نحوهی نمایش شخصیت خبرنگاری به نام «جتی اسکراگز» جنجالآفرین شده است.
فیلم «ریچارد جوول» (Richard Jewell) به کارگردانی «کلینت ایستوود» این هفته اکران شده و ۱.۵ میلیون دلار در دومین روز اکران فروخته است، اما این درام به خاطر نحوهی نمایش شخصیت «کتی اسکراگز» خبرنگار «ژورنال آتلانتا» با بازی «الیویا وایلد» جنجالی شده. در این فیلم به نویسندگی «بیلی ری»، اسکراگز در ازای دریافت اطلاعات به یک مأمور افبیآی با بازی «جان هم» پیشنهاد رابطهی جنسی میدهد. مأمور پاسخ میدهد: «کتی، تو نمیتوانی با برقراری رابطه به تمامی اطلاعات دسترسی پیدا کنی. چه چیزی باعث شد فکر کنی که با این کار میتوانی از من اطلاعات بگیری؟» این جملات نشان میدهد که اسکراگز پیش از این هم سابقهی پیشنهاد رابطه برای دریافت اطلاعات را داشته است. در فیلمنامهی «ریچارد جوول» آمده است که اسکراگز با یک مأمور افبیآی دیگر هم رابطه جنسی برقرار میکند.
نحوهی نمایش شخصیت اسکراگز در فیلم انتقاد «کوین رایلی» سردبیر روزنامه آتلانتا ژورنال را در پی داشته است. او با انتشار بیانیهای میگوید: «هیچ مدرکی وجود ندارد که این اتفاق روی داده است.» و سپس پیشنهاد رابطه از طرف اسکراگز را «توهینآمیز و در عصر جنبش «میتو» به شدت دردسرساز» میخواند. منتقدین نیز رفتار شخصیت اسکراگز در فیلم را نکوهش کردهاند.
وایلد در مصاحبه با ورایتی در حین برگزاری مراسم اهدای جوایز گاتهام به این اعتراضات واکنش نشان داده و میگوید: «به نظر من این باعث تأسف است که شخصیت او را در فیلم به همین لحظه تقلیل میدهند. این اشتباه است که فمینیزم را پرهیزگاری از رابطهی جنسی بدانیم. برای بسیاری از زنان اتفاق میافتد؛ انتظار دارند اگر خود را فمینیست مینامیم تک بعدی باشیم. شخصیت کتی پیچیده است، مانند شخصیت همهی ما، و من او را بسیار تحسین میکنم.»
وایلد اضافه میکند: «تحقیقات زیادی انجام دادم، نحوهی عمل و شخصیت چند بعدی او را پذیرفتم. او به شکلی باورنکردنی سرسخت و بیباک است. معروف بود به اینکه پیش از پلیس در صحنهی ارتکاب جرم حضور پیدا میکرد.» وایلد میگوید در اعتراضات علیه فیلم «ریچارد جوول» نوعی توهین جنسیتی نفهته است، زیرا کسی در مورد مأمور افبیآی با بازی «جان هم» حرفی نمیزند.
وایلد میگوید: «او زنی است مثل تمامی زنان خبرنگار دیگر در سال ۱۹۹۶؛ بله، او روابطی هم با همکارانش برقرار کرده. اما این مسئله در تمامی مشاغل عادی است. چرا هیچکس از شخصیت «جان هم» صحبت نمیکند که دقیقاً همین کار را انجام میدهد. برای «کتی اسکراگز» احترام زیادی قائلم، او دیگر در میان ما نیست، بنابراین احساس میکنم که باید از میراث او محافظت کنم و به مردم بگویم: «نقش او در این اتفاق را به [رابطهی جنسی] تقلیل ندهید.»
روز پنجشنبه «بیلی ری» نویسندهی فیلمنامه پاسخ انتقادات «کوین رایلی» را داد و گفت شکایت سردبیر روزنامه از سازندگان «کمپینی برای پرت شدن حواس» از گزارش ناشیانهی روزنامه از واقعهی مطرح شده در فیلم است که منجر به شهرت جوول لطمه وارد کرد. جوول یک نیروی امنیتی بود که رسانهها در جریان حادثهی بمبگذاری المپیک آتلانتا مانند یک مظنون با او رفتار کردند.
اسکراگز یکی از خبرنگارانی بود که جوول را یکی از مظنونین بمبگذاری معرفی کرد. جوول بیگناه بود اما گزارش روزنامه موجب شد جوول دوران سختی را تحمل کند. ری میگوید: «این فیلم در مورد قهرمانی است که زندگی او با افسانهای که افبیآی و رسانهها به ویژه آتلانتیک ژورنال نقل کردند تباه شد. این روزنامه «ریچارد جوول» را آشکارا به دار آویخت. آنها فرضیات را به عنوان حقایق چاپ کردند. آنها او را با قاتلی مانند «وین ویلیامز» مقایسه کردند. این درحالی بود که جان هزاران نفر را نجات داده بود.»
روزنامهی آتلانتا ژورنال روز دوشنبه گذشته از برادران وارنر خواسته بود توضیحی در ابتدای فیلم درج کند که نشان دهد فیلم چگونه این داستان واقعی را دراماتیک کرده است. آنها مدعی شدند در صورتی که استودیو این درخواست را رد کند اقدامات قانونی را پیگری میکنند. روزنامهها معمولاً در جبههی مخالف به عنوان مدافعان سرسخت آزادی بیان و اولین متمم قانون اساسی آمریکا قرار دارند و به همین علت است که این اتفاق استثنائی به نظر میرسد.
وایلد روز پنجشنبه در صفحهی توئیتر خود نوشت که او از نسخهی دراماتیزه شدهی اسکراگز چنین برداشت نکرده که در ازای اطلاعات پیشنهاد رابطهی جنسی داده است. او مینویسد: «برخلاف آنچه که در تیترهای خبری اخیر آمد، من معتقد نیستم که کتی برای اطلاعات پیشنهاد رابطهی جنسی داده است. در تحقیقات من هیچ نشانی از این ادعا وجود نداشت و من هیچگاه قصد نداشتم که نشان دهم چنین پیشنهادی داده است. در آن صورت تلاشهای او جنبهی ضد-زنانه به خود میگرفت. تا جایی که میدانم مأمور افبیآی پیش از آنکه رابطهای شکل بگیرد به کتی اطلاعات غلط میدهد و معاملهی رابطهی جنسی در ازای اطلاعات صورت نمیگیرد. بنابر درخواست سازندگان و به علت مسائل هنری نمیتوانم در این باره صحبت کنم، همانگونه که نظری در مورد اینکه فیلم در نهایت چگونه اثری از آب درآمده ندارم. اما برای من اهمیت دارد که نظرات شخصی خود را به اشتراک بگذارم.»
«لین والش» ریاست کمیتهی «انجمن خبرنگاران حرفهای» در خصوص روابط اخلاقی میان خبرنگار و منبع اظهار نظر کرده و میگوید: «اگر خبرنگار رابطهای رمانتیک با یک منبع برقرار کند، دیگر حق ندارد از آن فرد به عنوان منبع استفاده کند نباید در مورد مسائلی که منبع با آنها در ارتباط است گزارش تهیه کند. خبرنگار باید سردبیر و مدیران را از روابط رمانتیک با منبع آگاه سازد تا تشکیلات خبری از تضاد منافع مطلع باشد و بتواند خبرنگار دیگری را که با منبع رابطه ندارد برای پوشش خبری انتخاب کند. وقتی خبرنگاری با منبع وارد رابطهی دوستانه میشود نیز باید به همین ترتیب عمل شود.»
«پل والتر هاوزر» ستارهی فیلم «ریچارد جوول» در نقش اصلی نیز واکنشها به شخصیت وایلد را بسیار عجیب دانسته و میگوید: «اینکه تمام دنیا به خاطر آن لحظه در فیلم شعلهور شده واقعاً عجیب است. [اسکراگز] به مأمور افبیآی نمیگوید: «میخواهم در ازای دریافت اطلاعات با تو رابطهی جنسی برقرار کنم.» شخصیت «جان هم» است که اطلاعات را ارائه میدهد و اسکراگز ژست برخورد سکشوال به خود میگیرد و آنوقت «جان هم» پاسخ میدهد: «آیا واقعاً چنین اتفاقی در حال وقوع است؟» و بعد شخصیت وایلد جواب میدهد: «بله در حال وقوع است.» بنابراین شخصیت «جان هم» با خود فکر میکند که شاید او میخواهد مرا اغوا کند و از من اطلاعات بگیرد. در هیچ لحظهای از فیلم خبرنگار نمیگوید: «میخواهم در ازای اطلاعات با تو رابطهی جنسی برقرار کنم.» در ادامه نیز ما صحنهای در آپارتمان یا خودرو نمیبینیم که از این رابطه حکایت کند.»
برادران وارنر «ریچارد جوول» را از ۱۳ دسامبر (۲۲ آذر ماه) در آمریکا روی پرده برده است.
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
omidBI
omidBI
۲۵ آذر ۱۳۹۸ ۰۹:۵۳
منکر وجود نابرابری های جنسیتی در همین سال ۲۰۱۹ و این که بسیاری از خانم ها در این از این موضوع آسیب می بینند نیستم، تازه این رو در مورد آمریکا میگم وگر نه ایران خودمون که فاجعست! ولی این موضوع هم غیر قابل انکاره که متاسفانه یک سری افراد احمق در درون این جنبش های فمنیستی وجود دارند که اگر در هر اثر، تصویری از یک زن، (در هر نقشی از نظر میزان اهمیت، از نقش اصلی گرفته تا سیاهی لشکری که نهایتا ۱ ثانیه در تصویر حضور داشته باشه) غیر از یک شخصیت ۱۰۰ درصد موفق و بدون هیچ گونه وابستگی به جنس مذکر و عاری از هرگونه خطا و اشتباه به نمایش درنیاد؛ بهشون بر می خوره و صدای اعتراضشون تمام رسانه ها رو پر می کنه. و نکته ی جالبش اینه که اگر در همون اثر، شخصیت تمامی مرد ها، یک شخصیت کاملا حقیر، بی ارزش، خودخواه و پست تصویر بشه؛ هیچ اعتراضی که نمیکنن، بلکه خوشحال هم میشن ولی همیشه ادعاشون اینه که دارن برای برابری(!) جنسیتی می جنگن! نمیدونم این افراد به چه دلیل در زندگیشون به این درجه از عقده رسیدن که به این شکل دراومدن، شاید واقعا اطرافشون مردهایی بودن که همیشه ازشون سوءاستفاده کردن و توانایی دیدن دنیایی بزرگتر از دنیای محدود زندگی خودشون رو ندارن و البته شاید هم (که این حالت احتمالش خیلی بیشتره) الآن که این مسائل رو بورسه و باعث مشهور شدن و دیده شدن میشه، فقط دنبال خودنمایی هستن و راه دیگه ای به ذهنشون نمیرسهو در واقع هیج دغدغه ی واقعی ای ندارن! فقط می دونم نکته تاسف برانگیزش اینه که کاملا برعکس رفتار این نوع افراد با تعریف های مندرآوردیشون از فمنیسم، بیشترین ضرر به خانم های دارای عقل و شعور و به دنبال برابری جنسیتی واقعی می رسه که مطمئنم تعداشون خیلی بیشتر از این جمعیت محدوده ولی رسانه هاشون کمه!
rzv
rzv
۲۵ آذر ۱۳۹۸ ۱۸:۰۸
این جنبشهای فمینیستی عقده ای نیستن سیاسی هستن. همینطور همجنسگراها و رنگین پوست ها.
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ