روایت ملالت بار و عذاب آوری داره این فیلم و اصلا این فیلم توصیه نمیشه!!!! نه ناتالی پورتمن شباهتی به ژاکلین کندی داره و نه پیتر سارسگارد شباهتی به رابرت اف کندی برادر جان اف کندی!!!! با این وجود دقت و ظرافت بازی ناتالی پورتمن ستودنیست و فیلمو از سقوط به پرتگاه نجات داد!!!! نمره ی من 6.5 از 10

ملال آور و خسته کننده حتی بازی باز هم خوب Natalie Portman هم نتونسته فیلم رو کمی قابل دیدن و تحمل کنه Pablo Larraín بدترین نوع روایت و قصه پردازی رو انتخاب کرده برای تعریف کردن بخشی از مهم ترین برهه زندگی Jacqueline Kennedy برای همین همون چند خط این برهه زندگی Jacqueline Kennedy رو بخونید بهتر از دیدن این فیلم هستش در وقتتون هم خیلی صرفه جویی میشه

فیلمی که برای طرفداران سرسخت ریاست جمهوری سالهای پیش یعنی جان اف کندی هم خوشایند و هم تلخ است ؛ مطمنا مردم امریکا و کسانی که در آن دوران بوده اند ؛ از این تراژدی عظیم ؛ خاطرات تلخی را دارند و باز شدن برگه ای از تاریخ آن هم از طریق همسر جان اف کندی یعنی ژاکلین کاملا تازه و جذاب می باشد ؛ فیلمی که بر پایه خاطرات ژاکلین کندی بانوی اول ریاست جمهوری در دهه 60 میلادی بیان می شود و پر از درونمایه های حسی و تلخ از خاطرات ژاکلین از روز ترور جان اف کندی و همچنین مشکلات او پس از ترور شوهرش می باشد ؛ شاید اگر ما ایرانیان نیز در پیشینه تاریخی خود با چنین تراژدی طرف بوده ایم ؛ این فیلم را به عنوان فیلمی ارزشمند میتوانستیم قلمداد کنیم . با اینکه فیلم ؛ فیلم قابل تاملی می باشد و به عنوان تاریخ سیاسی جریانی از دوران آمریکا است ؛ اما در اصل برای بیننده غیر آمریکایی و کسانی که با تاریخ سیاسی آمریکا آشنایی ندارن ؛ خوشایند نمی باشد ؛ و شاید حوصله بر گردد . فیلم برای کسانی که به تاریخ سیاسی آمریکا علاقه دارند و یا به دنبال دریافت احساسات بانوی اول مملکت در مواجه با ترور همسرش ؛ هستند ؛ میتواند فیلمی نسبتا خوب و جالب به نظر آید . اما به نظر نگارنده این فیلم را باید دقیقا بعد از فیلم به شدت خوب و عالی «JFK» محصول 1991 ساخته الیور استون دید ؛ در اصل با دیدن فیلم جی اف کی میتوانید به ریز جزییات ترور کندی پی ببرید و برای پی بردن به احساسات بعد از این ترور به سراغ فیلم «جکی» 2016 رفت . فیلم در واقع روایت های ژاکلین را در بستر واقعیت نشان میدهد و میتوان از آن به عنوان یک درام و تراژدی سیاسی نام برد که تلخی آن دوران را برای بیننده بازسازی میکند . اما نکته قابل اهمیت استفاده از تکنیک های سینمایی به شدت حرفه ای و روش هایی برای خلق صحنه هایی در دهه 60 میلادی می باشد که با استفاده از این نوع تکنیک ؛ بیننده کاملا در حال و هوای آن دوران قرار میگیرید و کاملا محرز است که هالیوود به شدت در به تصویر کشیدن گذشته و تغییر زمانبندی روایی داستان ؛ استادانه عمل میکند . دیدن فیلم برای علاقه مندان تاریخ سیاسی آمریکا توصیه میشود . اما پیشنهاد بنده قبل از دیدن این فیلم ؛ تماشای فیلم (JFK (1991 می باشد .