فیلم ضد جنگی دیگری از الیور استون در مورد پوچی جنگ به خصوص جنگ با ویتنام و اینکه چطوری دولتمردانی چون ریچارد نیکسون با سو استفاده از احساسات میهن پرستانه نسل جوون رو برای رفتن به جنگی بی ثمر و نالازم ویتنام هوایی کردند.... این فیلم به کشته شدن اشتباهی روستاییان بی گناه ویتنامی و کشته شدن سربازان توسط افراد خودی به طور سهوی در وضعیت شلم شوربای جنگی میپردازه که جنگ چنین مصیبت هایی با خودش داره.... مثل بقیه فیلمهای دیگه ی نیکسون باز هم اغراق در اون وجود داره و دقایقی از اواسط فیلم هم دچار افت ضرباهنگ میشه اما در مجموع فیلم قابل قبولیه.... ضمن اینکه اشاره کنم تام کروز بهترین بازی عمرشو در این فیلم انجام داده.... نمره ی من به این فیلم 7.5 از 10.