«راکت‌من» به خودی خود پیرنگ کلیشه‌ای دارد که نسبت به سایرین، وجه برتری خاصی ندارد؛ حتی در نقطه اوج با مشکل روبه‌رو است. اما پرداخت دلنشینی دارد؛ اینکه به واسطه خود آثار «سر التون جان» به گوشه و کنار زندگی‌اش سرک کشیده می‌شود و ایده‌ی پشت بسیاری از ترانه‌ها را نمایان می‌کند. حاوی اسپویل: «التون» از ابتدا لباسی پوشیده که کلاهش شبیه به شیطان و بیانگر وجه تسخیر شده‌ی او در زوال شهرت است و بال‌های سرخ و سیاهش، ققنوسی را به یاد می‌آورد که قرار است از این زوال برخیزد. در واقع طی شدن این دو مسیر را در لباسش شاهد هستیم. او با تمام کاراکتر‌های خود در گذشته صحبت می‌کند تا همه ابعاد زندگی او را دوباره مرور کنیم. حال در آخرین گامِ استفاده از ترانه برای روایت فیلم و شخصیت، ترانه‌ی «I Am Still Standing» را می‌شنویم. با اجرا و گریمی شبیه به آنچه که از موزیک ویدئوی اصلی آن سراغ داریم.

کارگردانه میخواست از bohemian rhapsody کپی کنه ولی گند زده

فیلمی فراتر از بد کلا تو تخیله هیچی از فراز و نشیب زندگیش نمیبینیم جز یه سری لحظات که سری میپره ازش مثل ازدواجش که چی میشه که ازدواج میکنه چی میشه که طلاق میگیره زندگیشون چجوری بوده باهم چطور بودن هیجی نمیبینیم فیلم از همه لحظه ها فقط میپره

فوق‌العاده، به مراتب از فیلم حماسه ی کویین قشنگ تر و زیبا تر

فیلم خوبی بود و حتما ارزش دیدن داره ولی اصلا با شاهکار حماسه کولی سال قبل قابل قیاس نیست