کونتین تارانتینو (دانلود ۸۳ عنوان فیلم) + بیوگرافی

کوئِنتین جِروم تارانتینو کارگردان، بازیگر و فیلمنامه‌نویس آمریکایی است که برندهٔ جایزهٔ نخل طلایی بهترین کارگردان، هنرپیشه و همچنین برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین فیلمنامه‌نویس شده است. او همچنین موفق به دریافت اسکار بهترین فیلمنامه برای فیلم های قصه های عامه پسند(1994) و کاندید بهترین کارگردانی برای این فیلم و همچنین کاندید بهترین فیلمنامه و کارگردانی برای فیلم حرامزاده های لعنتی (2009) شده است. وی در ابتدای دههٔ ۹۰ با ساخت فیلم‌هایی با ساختار غیرخطی و پست مدرن و به تصویر کشیدن خشونت تصنعی، به شهرت رسید. وی را کارگردان دی‌جی می‌نامند. دلیل این نام نیز بخاطر نحوه استفاده وی از موسیقی برای خلق صحنه‌های خاص در فیلم‌هایش است. تارانتینو در ۲۷ مارس ۱۹۶۳ در شهر ناکسویل در ایالت تنسی به دنیا آمد. پدرش، تونی تارانتینو،بازیگری ایتالیایی-آمریکایی و موسیقیدانی از نیویورک، و مادرش کانی (مک هاف)، یک پرستار از تنسی است. کوئنتین زمانی که چهار سالش بود با مادرش به تورنس کالیفرنیا، نقل مکان کردند. تارانتینو از کودکی علاقه ای به تحصیل نداشت، به همین جهت خیلی زود ترک تحصیل کرد و در یک مغازه اجاره فیلم‌های ویدئویی استخدام شد. در واقع تارانتینو فیلمسازی است که با دیدن فیلم، فیلمسازی را آموخت.. خودش در مورد این دوران گفته که : به فیلمهایی که مردم تهیه می کردند دقت می کردم تا بتوانم ژانرهای محبوب را بشناسم. تارانتینو فعالیت سینمایی‌اش را با بازی در نقش‌های کوچک آغاز کرد و سپس با نوشتن فیلمنامه وارد عرصه فیلمنامه نویسی شد. در ژانویه سال 1992، دراولین تجربه نویسندگی و کارگردانی خود فیلم سگ های انباری(1992) را در جشنواره فیلم ساندنس معرفی کرد. فارغ از نوع فیلم، مجله امپایر این فیلم را «خارق‌العاده‌ترین فیلم مستقل همه زمان‌ها» نامید. این فیلم تحسین منتقدان را به دست آورد و موجب شد پاره‌ای از منتقدین، او را پدیده تازه سینما لقب دهند. دو سال بعد، تارانتینو با فیلم داستان های عامه پسند (1994) اهالی سینما را متعجب ساخت. این فیلم با داستانی غیرقابل پیش بینی و هیجان انگیز و مملو از فلش بک، با بازی ستارگانی همچون جان تراولتا، اوما تورمن، ساموئل ال جکسون، بروس ویلیس توانست هم تحسین منتقدان را به همراه داشته باشد و هم از نظر تجاری به فروس بالایی دست پیدا کند. تارلانتینو خودش هم در این فیلم و همچنین در فیلم قبلی‌اش نقش کوتاهی را بازی کرد. داستان های عامه پسند در جشنواره فیلم کن، برنده جایزه نخل طلایی شد و هفت نامزد جایزه اسکار، از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را دریافت کرد. فیلم بعدیش نیز فیلم جکی براون (1997) بود که از روی یک رمان ساخته شده بود. او در جکی براون قصه‌ای جذاب از کلاه گذاشتن‌ها و خیانت کردن‌ها را با دقت و ظرافت بالایی تعریف می‌کند. کار بعدی تارانتینو فیلم دو قسمتی بیل را بکش بود که در دو سال متوالی 2003 و 2004 به نمایش درآمد. این دو فیلم‌ به ‌نوعی حاوی هنرهای رزمی ژاپنی و روح فیلم‌های وسترن اسپاگتی در خود بودند. در سال ۲۰۰۵ تارانتینو کارگردانی فیلم شهر گناه را به عهده گرفت تا فیلم‌سازی دیجیتال را (به عنوان یک کارگردان میهمان) تجربه کند. فیلم بعدی‌اش ضد مرگ (2007) نام داشت و سپس شروع به ساخت فیلم مشهور دیگرش، حرامزاده‌های لعنتی (2009) شد. این فیلم بر اساس داستانی تخیلی در دوران جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد و بسیار مورد توجه منتقدان قرار گرفت.فیلم بعدی او جنگوی زنجیرگسسته (۲۰۱۲) روایت‌گر دوران برده‌داری آمریکا است. در این فیلم بازیگرانی همچون جیمی فاکس، کریستوف والتس و لئوناردو دی‌کاپریو ایفای نقش کرده‌اند. این فیلم پرفروش‌ترین فیلم تارانتینو به نسبت سایر فیلم‌هایش است و موفق به فروشی بالای ۴۲۵ میلیون دلاری شد. در هشتاد و پنجمین دوره جوایز اسکار فیلم جنگوی آزاد شده نامزد دریافت ۵ جایزهٔ اسکار در رشته‌های بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه غیر اقتباسی، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، بهترین صداگذاری و بهترین فیلم‌برداری شد. کریستف والتس و کوئنتین تارانتینو به ترتیب جوایز اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و بهترین فیلمنامهٔ غیراقتباسی را به دست آوردند. جدیدترین فیلم او فیلمی وسترن کمدی سیاه به نام هشت نفرت‌انگیز است که در دسامبر ۲۰۱۵ به روی پردهٔ سینما رفت. داستان فیلم در دوران پسا-جنگ داخلی آمریکا می‌گذرد. زمانی که جنگ و جدل‌های نژادی کماکان وجود داشتند و داستان هشت فرد را تعریف می‌کند که در طی اتفاقاتی مجبور می‌شوند برای مدتی در یک مهمانسرا در کنار هم بمانند که این مسئله باعث به وجود آمدن اتفاقات بسیار جالبی بین آن‌ها می‌شود. تارانتینو بر خلاف سایرین، بر این گمان است که خشونت موجود در فیلم‌هایش هیچ تاثیری بر خشونت در دنیای واقعی ندارد. همچنین موسیقی در فیلم‌هایی که تارانتینو کارگردانی آنها را انجام داده از جایگاه بالایی برخوردار است. سبک فیلم‌سازی تارانتینو نوعی انفجار انرژی ولی در عین حال متمرکز است. بابت همین سبک است که وی در سرتاسر جهان تبدیل به چهره‌ای سرشناس تبدیل شده است.