کوین اسپیسی فاولر (دانلود ۸۶ عنوان فیلم) + بیوگرافی

کوین اسپیسی فاولر بازیگر، کارگردان، تهیه‌کننده، فیلم‌نامه‌نویس و خواننده آمریکایی است. وی تاكنون جوایز متعددی از انجمن منتقدان فیلم نیویورك، انجمن ملی منتقدان آمریكا نظیر نشنال بورد آورویو، انجمن منتقدان فیلم شیكاگو و آكادمی فیلم انگلستان را دریافت کرده است. اسپیسی در تاریخ ۲۶ ژوئیه سال ۱۹۵۹ در اورنج جنوبی، نیوجرسی آمریکا به دنیا آمد. مادرش منشی و پدرش نویسنده برنامه‌های تبلیغاتی و صنعتی بود. او به واسطه شغل پدرش مجبور بود که دائما در سفر باشد و از ایالتی به ایالت دیگری سفر کند. به همین دلیل در مدرسه ثابتی درس نخواند. او در جوانی و تحت تاثیر بازیگر مشهور آن زمان اسپنسر تریسی، نام خانوادگی خود را از فاولر به اسپیسی تغییر داد. پس از تحصیل در یک مدرسه نظامی، به تئاتر علاقه مند و در سان فرناندو وارد مدرسه بازیگری شد. سپس در یکی از کالج های لس آنجلس درس خواند و پس از مدتی وارد عرصه بازیگری شد. او اولین حضور خود را در صحنه تئاتر با نمایش ارواح (1982) نوشته هنریك ایبسن ، تجربه كرد. سپس در کنار جان لمون در نمایش سیر طولانی روز به سوی شب (1986) همبازی شد. او اولین جایزه تونی خود را در نمایش گمشده دریانكرز (1991) به دست آورد. او بطور حرفه ای در سال 1986 و با بازی در نقش یک دزد مترو در فیلم دل‌سوختگی (1986) به کارگردانی مایک نیکولز و در کنار ستارگانی همچون مریل استریپ و جک نیکلسون فعالیت خود را آغاز کرد. بعد از این نمایش بود که اعتراف كرد تحت تاثیر اخلاقیات مثبت لمون قرار گرفته و از او چگونه بازیگر بودن را فرا گرفته است. سپس در نقش دوان هانسون در فیلم موشک جبل طارق (1988) و نقش باب اسپک در فیلم دختر شاغل(1988) ایفای نقش کرد. وی سپس در نقش های فرعی و مکمل در فیلم هایی نظیر شر نبین، شر نشنو (1989) به کارگردانی آرتور هیلر، فیلم پدر (۱۹۸۹) به کارگردانی گری دیوید گلدبرگ، در کنار الگوی بازیگری خودش جک لمون، یک نمایش قدرت (1990) به کارگردانی برونو بارتو و هنری و جون (1990) به کارگردانی فیلیپ کافمن بازی کرد. کم کم هنرپیشگی وی توجه مخاطبین را به خود جلب کرد و بازی های خوب وی تحسین فراوان منتقدان را به همراه داشت. پیشرفت او در سینما به سرعت اتفاق می افتاد و در فیلم های بعدی نقش های بهتر و بیشتری به او میدادند. گلن‌گری گلن راس (1992)، بزرگسالان راضی (1992)، عزم راسخ (1994)، رف (1994) و فیلم زوج هنری شنا با کوسه‌ها(1994) از دیگر فیلم هایی می باشد که اسپیسی در آنها ایفای نقش کرد. اما شروع شهرت و افتخارات اسپیسی با فیلم مظنونین همیشگی(1995) به کارگردانی برایان سینگر همراه شد که این فیلم در زمان خود برنده جوایز متعددی از جمله دو جایزهٔ اسکار شد. او برای بازی در نقش وربال کینت موفق شد جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برنده شود. شخصیت پردازی زیبای اسپیسی باعث شد اکثر تماشاگران به شخصیت شرور او در فیلم علاقه داشته باشند. ایفای نقشی شرور و زیرک و باهوش که از بقیه مردم بهتر است و در عین حال داشتن شخصیتی دوست داشتنی و حتی متقاعدکننده از هنرهای بازیگری او می باشد. وقتی اسپیسی نقش شخصیت های منفی و شرور را بازی می کند، قدرتی جادویی دارد که می تواند دیگران را ترغیب کند تا هر چیزی را باور کنند. اما این پایان موفقیت این بازیگر توانا نبود. بازی زیبای او در فیلم هفت(1995) در نقش جان دوو، قاتلی که قتل‌های خود را به دقت بر طبق هفت گناه کبیره طرح‌ریزی کرده است توانست بار دیگر هنر او را در خلق شخصیت های منفی و شرور نشان دهد. او برای بازی در این نقش توانست جایزه بهترین شخصیت شرور را از جوایز فیلم ام‌تی‌وی ۱۹۹۶ برنده شود. به دنبال ریچارد(1996) به کارگردانی آل پاچینو، زمانی برای کشتن (۱۹۹۶) به کارگردانی جوئل شوماخر از دیگر فیلم هایی می باشد که اسپیسی در آنها به ایفای نقش پرداخت. اسپیسی اولین تجربه کارگردانی خود را با فیلم تمساح آلبینو (1997) آغاز کرد. مت دیلون و فی داناوی از بازیگران این فیلم نئو نوآر، جنایی، و درام بودند. این فیلم بی اعتنایی منتقدان روبرو شد. همین موضوع باعث شد کمتر به فیلم سازی روی آورد و تمرکز خود را بر روی بازیگری گذاشت. فیلم تحسین شده محرمانه لس آنجلس (1997) به کارگردانی کرتیس هنسن که روایتگر درگیری سه پلیس لس آنجلس با ماجرای قتلی در کافه نایت اوول می باشد، از دیگر بازیهای خوب اسپیسی می باشد. گرچه فیلم و بازیگران آن تحت تاثیر فیلم تایتانیک که همان سال اکران شد بودند اما این موضوع باز هم نتوانست مانع از برنده شدن جایزه اسکار برای آن شود. نیمه‌شب در باغ خوب و بد (1997) به کارگردانی کلینت ایستوود، مذاکره‌کننده (1998) به کارگردانی اف. گری گری، جارو جنجال(1998) در کنار شان پن از دیگر فیلم های دیگر او می باشد. اسپیسی همچنین در انیمیشن زندگی یک حشره (1998) به صداپیشگی شخصیت هاپر پرداخت. زیبایی آمریکایی (1999) یکی دیگر از شاهکارهای سینما می باشد که اسپیسی برای این موفقیت نقش مهمی در آن ایفا کرد. این فیلم به کارگردانی سام مندز درباره مسائلی همچون عشق، خوشبختی، کمبود شخصیتی، کمبود عاطفی و همجنسگرایی می‌پردازد و جامعه مدرن و ساختار خانواده در آمریکا را به باد انتقاد شدید می‌گیرد. وی در این فیلم در نقش مردی میانسالی به نام لستر برنهام بازی می کند که دچار افسردگی و پوچ پنداری می باشد تا اینکه با اشنایی با دوست دخترش عاشق می شود و زندگیش تغییر می کند. اسپیسی برای بازی در نقش لستر برنهام دومین جایزه اسکارش و هجده جایزه بازیگری دیگر را از آن خود کرد. وی در همین سال در فیلم کاهونای بزرگ (1999) نیز بازی کرد. وی در همین سال در پیاده روی مشهور هالیوود صاحب ستاره شد. مجرم نجیب عادی (2000)، به دیگری نیکی کن (2000) و کی-پکس (2001) از دیگر بازی های وی می باشد. در فیلم کی –پکس او نقش بیماری به ظاهر روانی را بازی می کرد که مدعی بود از سیارهٔ کی ـ پکس به کرهٔ زمین آمده است. فیلم معروف دیگری که اسپیسی در آن نقش داشته است، زندگی دیوید گیل (2003) به‌کارگردانی آلن پارکر است. او در این فیلم در نقش دیوید گیل، استاد دانشگاه هاروارد می باشد که از مخالفان اجرای حکم اعدام در ایالت تگزاس آمریکا است اما خودش به جرم قتل محکوم به اعدام می شود. اسپیسی همواره نخستین اولویت كار هنری خود را تئاتر می داند و در سال 2003 به عنوان مدیر هنری تئاتر مشهور اولدویك لندن برگزیده شد که تا سال 2015 در این سمت مشغول بود. اما دومین تجربه کارگردانی او فیلم فراتر از دریا (2004) در سبک زندگینامه‌ای و موزیکال بود. وی همچنین در این فیلم نقش بابی بارین، خواننده و موزیسین معروف آمریکایی در دهه 70 را بازی کرد. اسپیسی در این فیلم نشان داد که علاوه بر بازیگری، کارگردان و البته خواننده خوبی هم هست. خیلی از منتقدان برای این که اسپیسی از صدای خودش برای صحنه هایی که به عنوان بابی بارین موسیقی اجرا می کند، استفاده کرده او را تحسین کردند. او برای بازی در این فیلم نامزد جایزه گلدن گلوب شد. سپس با پیشنهاد کارگردان برایان سینگر در پنجمین فیلم از مجموعه فیلم‌های سوپرمن به نام بازگشت سوپرمن (2006) در نقش لکس لوتر بازی کرد. اونقش لكس لوتر را از آنچه جین هالكمن در نسخه اصلی ایفا كرده بود، به مراتب شرورتر و شیطانی تر ایفا كرد. این دومین همکاری این دو پس از مظنونین همیشگی می باشد. فرد کلاوس(2007)، 21 (2008)، تل استار: داستان جو میک (2008)، روانپزشک (2009)، پدر اختراع (2010) و کازینو جک (2010) از دیگر فیلم های دیگر او می باشد. (برای اطلاعات بیشتر در مورد دنیا سینما می‌توانید صفحه اخبار سینمای جهان را مشاهده کنید) یکی دیگر از فیلم های موفقی که اسپیسی در آن بازی کرده است رئیس‌های وحشتناک (2011) به کارگردانی ست گوردون می باشد. بازی در نقش دیو هارکین در این فیلم جزو معدود نقش های کمدی است که کوین اسپیسی در کارنامه اش دارد. او به همراه جنیفر آنیستون و کالین فارل در نقش سه رییس شرکتی که کارمندانشان هیچ دل خوشی از آنها ندارند، بازی کرد. استقبال و فروش این فیلم در گیشه بیش از حد تصور تهیه کننده ها بود. از دیگر فیلم های اسپیسی می توان به جدا نشدنی (2011)، نقش ریچارد نکسون در فیلم الویس و نکسون (2016) و 9جان (2016) اشاره کرد. اسپیسی در تلویزیون نیز فعالیت داشته است و یکی از مهمترین سریال هایی که بازی کرده است نقش فرنک آندروود در سریال درام سیاسی خانه پوشالی (2013 تا کنون) می باشد. این سریال برایش جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد سریال تلویزیونی درام و نامزدی جایزه امی بهترین بازیگر نقش اول مرد در یک سریال درام را به همراه داشته است. بازی اسپیسی و دیالوگ های او در این سکانس ها، اندروود را تبدیل به شخصیت تاثیرگذاری کرده است. آن قدر که باراک اوباما یکی از پیام های ویدئویی اش را تقلید از لحن و حتی استفاده از نام آندروود، پخش کرد.