ماجرای این فیلم مربوط به دهه 1940 میلادی است. فیلم به این صورت آغاز می شود که سال 1942 است و یک افسر اطلاعاتِ کانادایی و عمیقا وطن پرست (با بازی برد پیت)، مأموریتی در مراکش دارد که باید در آن نقش همسر ماریان بوساژور(با بازی ماریون کوتیار) را ایفا کند که او مبارزِ جبهة مقاومت فرانسه بوده و تحت حمایت نیز می باشد (تا این جا، به طور قطع فیلم کازابلانکا در خاطر مخاطب تداعی می شود). این رابطه غیر واقعی، رفته رفته تکامل یافته و به پیوندی کاملا واقعی تبدیل می شود؛ به طوری که سال بعد (1943) آنان زندگی مشترک خود را آغاز کرده و سعادت مندانه به همراه دختر کوچک شان در لندن زندگی می کنند. همه چیز بر وفق مراد است و زندگی آنان در نهایت خوش بختی ادامه دارد؛ تا اینکه ناگهان همه چیز برعکس می شود و دیگر خبری از آن شادی نیست. این اتفاق درست هنگامی رخ می دهد که مرد از طریق مافوق خود مطلع می شود که همسرش، ماریان، بایستی تحت بررسی قرار گیرد؛ چرا که ممکن است جاسوسی مخفی از طرف آلمان ها باشد و به همین دلیل امکان دارد مجرم شناخته شود و این موضوع باید در عرض چند روز ثابت گردد. اقدامات مخفیانة فراوانی برای اثبات بی گناهی ماریان انجام می گیرد. با تمام این گفته ها، این سوال مطرح می شود که " آیا ممکن است، ماریان و روابط او آنگونه که به نظر می آید نباشد؟ "

رابرت زمیکس، سازنده این فیلم، کارگردانِ برندة اسکاری می باشد که در همین ژانر دو اثر تولید کرده است. او در این اثر یعنی "متحدین" که یک درام عاشقانه و هیجان انگیز مربوط به جنگ جهانی دوم می باشد، به حفظ ژانر و فضای درام عاشقانه آن تا انتها پرداخته است. پیچیدگی های اخلاقی و عاطفی که زمیکس با کمک ستاره هایی مانند براد پیت و ماریون کوتیار به تصویر می کشد، در نهایت سبب به وجود آمدن تجربه ای محکم و جذاب در قالب فیلمی در رابطه با جنگ می شود. در هر صورت، علی رغم این که بزرگترین نکته مثبت فروش فیلم (رابطه عاشفانه بین نقش های اصلی) است، با این حال ضعیف ترین عنصر این اثر نیز می باشد. نگارش فیلمنامة این فیلم، توسط نویسنده فعال، استیون نایت (کارگردان و نویسنده لاک و خالق پیکی بلایندرز)، نگاشته شده است. فیلمنامه از نظر محتوا و تأثیری که بر ساختار روایت می گذارد، به نوعی مختصر و فشرده است و برخی صحنه های آن پیشرفتی را برای اصل داستان به همراه ندارد. زمیکس نهایت دقت خود را در ساخت این فیلم به خرج داده، برخی از صحنه ها بسیار مختصر و مفید است و گاها باعث به وجود آمدن تنش در ذهن مخاطب می شود و خشونتی تأثیر گذار را به فیلم وارد می کند. این اثر، همراه با عکاسیِ حرفه ای از عکاس سینمایی زمیکس، دان برگس، طراح صحنه و لباس و نیز با تغییر خلق و خوی آهنگساز آن، آلن سیلوستری، تبدیل به تفسیری ملودارم با حال و هوای قدیمی هالیوود در مورد جنگ جهانی دوم شده است (بهترین مثال برای این تفسیر کازابلانکا است).

می توان با قاطعیت متفقین و قسمت های عاشقانة هسته داستان آن را، تحت شعاع عناصر درام و جاسوسی دانست؛ در حالی که در فیلم های دیگر در مورد جنگ جهانی دوم مانند "شهوت آنگ لی" به بررسی روابط پیچیده دو نفر پرداخته شده که با توجه به ماهیت نقش آنان در جنگ، هرگز نمی توانند به طور کامل به یکدیگر اعتماد کنند. متفقین در عمق این مقایسه شکست خورده و سطوح مشابهی را از جنگ جهانی دوم ارائه می دهد. این اثر به طور عمیقی به مفاهیمی همچون سردرگمی های شخصیتی در مواجه با کنکاش نمی پردازد و بیشتر به دنبال به وجود آوردن هیجان است. بنا بر این، نتیجه، داستانی جاسوسی و عاشقانه (در خصوص جنگ) و البته هیجان انگیز است که تماشای آن بسیار لذت بخش خواهد بود، اما تا حدودی سطحی بوده و رخنه های عمیقی را برای اثر گذاری طی نمی کند. عملکرد برد پیت و ماریون کوتیار در متفقین بازتابی از نقاط قوت و ضعف کلی در این فیلم است. این زوج تمامیِ زرق و برق های لازم برای ایجاد عاشقانه ای گسترده را در اختیار دارند، اما بن مایة اصلی داستان، اجازه به وجود آمدن احساسی واقعی بین شخصیت ها را نمی دهد. همانگونه که انتظار می رود، برد پیت بدون هیچ مشکلی در صحنه های غیر عاشقانة فیلم بار نقش کوتیار را نیز به دوش می کشد و در صحنه های اکشن همانند حضور در خطوط دشمنانِ متفقین، ستاره ای واقعی را به نمایش می گذارد.

حضور برخی بازیگران در نقش شخصیت های دیگر فیلم قابل توجه است؛ مانند جارد هریس (مردان دیوانه) در نقش ریس مکس، لیزی کاپلان در نقش بریجیت (خواهر خوش شانس مکس) و فرانک هیسلوب، و همچنین بازیگرانی چون متیو گود (استوکر) و سیمون مک برنی (احضار روح 2) که نقش های کوتاه اما کلیدی را در روایت فیلم بازی می کنند. این فیلم بیشتر با عنوان عاشقانه ای جاسوسی شناخته می شود تا عاشقانه ای فراگیر (داستانی با عنصر عاشقانه تنها) در مورد جنگ جهانی! به نظر می رسد همه چیز در این اثر اعم از تصاویر، لباس ها و نیز ایفای نقش ستارة اصلی برای رقم خوردن داستانی عاشقانة عالی مهیا شده است. زمکیس همچنین حتی یک قدم را هم برای ساخت روایتی اکشن و هیجان انگیز از دست نداده است و اثر را از این نظر نیز برجسته کرده است. شخصیت های فیلم در درام به قدرتمندی فیلم های قبلی کارگردان (دور افتاده، پرواز) نیستند اما متحدین گزینه ای ارزشمند برای علاقه مندان سینما که در حال و هوای دیدن یک درام بزرگ سالانه برای تعطیلات روز شکرگزاری هستند، به حساب می آید.

مهمان

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید