دوست عزیز اولا بفرمایید در کجای متن اشاره شده که این فیلم محصول استودیوی ماروله؟ (اگه منظورتون اونجاست که نوشتم «این فیلم ترکیبی دلنشین از بهترین ویژگی‌های انیمیشن‌های پیکسار و بهترین ویژگی‌های فیلم‌های استودیوی مارول است» که خب متن واضحه و مقصود اشاره به الهام سازندگان از داستانگویی این دو استودیوئه. و سعی کنید دفعات بعدی قبل از تلاش برای مچ‌گیری متن رو با دقت بیشتر بخونید.) دوما در مورد «کارشناس مقالات و پادکست‌ها» هم به جای کلی‌گویی سعی کنین ایرادات رو بفرمایین که رفع بشه. در مورد پادکست‌ها بنده هیچ مسئولیتی ندارم، ولی می‌دونم دوستانم تلاششونو می‌کنن که محتوای مناسبی فراهم کنن. در مورد سایر یادداشت‌های من اما همونطور که گفتم، لطفا مشکلات رو بفرمایید تا اگر اشتباهی در متون وجود داره، هم همه ازش مطلع بشیم و هم رفع بشه. با تشکر

دوست عزیز من هم خیلی عاشق این فیلم نیستم ولی ماندگار شدن یا نشدن یه فیلم رو هیچکس از الان نمی تونه پیشبینی کنه چون شاید ما خیلی تحت تاثیر زمانه خودمون فیلم رو ارزیابی می کنیم. مثلا فیلم ادیسه که مثال زدید هم شاید در زمانش خودش برای خیلی ها چیزی جز یه فیلم هیپی نبوده و خیلی ها معتقد بودن فراموش می شه. شاید این انیمیشن بعدها بعنوان یه اثر تاثیرگذار شناخته بشه (مخصوصا از لحاظ سبک انیمیشن) در کل آخرین جمله ای که گفتید رو قبول دارم و اون اینکه زمان، تنها معیار اصلی و طولانی مدت برای ارزش گذاری یه اثره.

چقدر شما خوبی نمی دونستم این فیلم بده خوبه هشدار دادی خخخخخخ?

حرفات منطقیه. از اینکه فکر کردم جزو آدمایی هستی که الکی مخالف فیلمای پرهزینه و ابرقهرمانی‌ان عذر می‌خوام. (گرچه با دیدن کلمه‌هایی مث عوام فریبانه، بی‌مایه، به گند کشیدن، سخیف، به نظرم قضاوت عجولانه‌ای نبود :)) ) منظورتو فهمیدم. البته یه نکته بگم درباره‌ی عصر طلایی. همه هنرها توی گذشته یه عصر طلایی دارن. دوبله، سینما، موسیقی سنتی، خوشنویسی، شاید نقاشی. ولی ممکنه چنین عصری واقعاً وجود نداشته باشه. شاید مث جوونی که فکر می‌کنه دوران بچگیش عصر طلایی زندگیش بوده، قضاوت ما هم از فیلمای طلایی گذشته بخاطر خاطراتمون با اوناس. پایه گذار یه سبک، همیشه بهترین نمی‌مونه. شاید بیست سال دیگه نوجوونای الان همین بتمن‌ها و اسپایدرمن‌ها عصر طلایی‌شون باشه. چه می‌دونم. به نظرم اگر بازم فیلمی رو نقد می‌کنی به راحتی از کلمه‌های بالا استفاده نکن. احترام به نظر دیگران، یه مقدار هم اعتبار قائل شدن برای علاقه‌هاشون رو می‌طلبه. (احتمالاً!!! شاید قبول نداشته باشی). ازت ممنونم.

این متن هم طولانی شد ولی باید یک توضیحاتی بدم. اول این موضوع را دوباره بگم که اساسا ضد سینمای ابرقهرمانی نیستم یعنی معیارم این نیست که بخوام فیلمی رو بخاطر اینکه فانتزی هست یا ابرقهرمانی بکوبم اصلا هم طرفدار این روشنفکر بازی ها که سینما حتما باید آینه ای از واقعیت باشه هم نیستم ، با اثر طرف هستم هر ژانری که میخواد باشه کارگردان نباید حرف بزرگ تر از دهانش بزنه نباید ادعای بزرگی کنه چون همه میتونند ادعای بزرگی کنند اما کمتر کسی میتونه حرف عمیقی بزنه حرف عمیق هم باید از پس فرم بیاد فرم هم نیاز به دانش سینمایی و تکنیک و زیست زندگی داره یک اثر خوب قطعا باید سرگرم کننده باشه تا مخاطب باهاش همراهی کنه و حرفش هم بدون شعار بزنه و هیچ اثری نباید با اثری مقایسه بشه که حرف شما درست هست اما اون توضیح رو به صورت کلی دادم و برام عجیب بود این میزان از تعریف از این انیمیشن که حتی از بعضی از دوستانم شنیدم میگفتند بهترین انیمیشن چند سال اخیر! و بخاطر همین مقایسه کردم و گفتم اگر توی همین چند سال هم بگردیم انیمیشن بهتر پیدا میکنیم قبل تر هم که حتما پیدا میشه اما در مورد اینکه گفتید اگر کسی از اونجرز خوشش بیاد یا یکی از دوازده مرد خشمگین هیچ موردی نداره ، من میگم که اون فیلم بد هست و میگم فلانی گول خورده برای چی ، چون اشاره کردم خیلی ها پشت سینمایی و الان میگم حتی ادبیات ندارند من خودم اول از ادبیات لذت میبرم و بد سینما و اصلا سینما را هم در حد ادبیات نمیدونم و قبلاهم با یک نفر توی همین سایت بحث کرده بودم اما ببینید وقتی صاحب نظران توی لیست های معتبر نه لیستی مثل imdb بهترین فیلم هارو انتخاب میکنند بیش از 90 درصد آثار کلاسیک هستند چرا؟ چون آثار کلاسیک ابداع گر فرم های سینمایی هستند که همچنان فیلم های دیگه بر این پایه ها یا تقلیدی از این آثار بنا شده و تازه این کار های بزرگ را زمانی انجام داده اند که امکانات و بودجه بسیار کمتری در اختیار داشتند و حتی مثلا اگر دو فیلم در یک ژانر4 ستاره کامل از منتقدین بگیرند اما یکی کلاسیک و دیگری مدرن باز ارزش کدوم بیشتر هست؟ خب اونی که زودتر ساخته شده فیلم ساز مدرن ما امروزه به اینترنت دسترسی داره و میتونه بهترین فیلم ها را ببینه و اما اون کسی که چند دهه قبل یک شاهکار خلق کرده یکی از دلایل ارزشش همون زمانی بوده که اثر را ساخته من معمولا به لیست ها خیلی اعتقادی ندارم اما لیست بهترین فیلم های تاریخ سایت اند ساوند همچنان بنظرم از لیست های دیگه بهتره وفیلم هایی هم که انتخاب شده همه جریان ساز بودندو انقلابی در سینما به پا کردند مثل سرگیجه با آن حرکت دوربین و نورپردازی ، رزم ناو پوتمکین بخاطر تدوین معروفش ، دو هزار و یک: یک ادیسه فضایی که ژانر علمی و تخیلی را به قبل و بعد از خود تقسیم کرد و...... و من فکر میکنم سینمای امروز انسان را از انسانیت دو کرده و به سمت خشونت برده البته نه همه ی فیلم ها هنوز انگشت شمار آثاری وجود داره اما قطعا من ترجیح میدهم بار ها آثار چاپلین ، لورل و هاردی و باسترکیتون را ببینم تا اینکه بخواهم کمدی های امروزی که پر شده از صحنه های جنسی و حرف های رکیک را ببینم ، دوست دارم فیلم های بیلی وایلدر را چندین بار ببینم تا فیلم های خشونت زده تارنتینو را که اتفاقا خوش آب و رنگ هم هستند اما به قول شکسپیر: قصه مملو از هیاهو و آشوب دلالتی است بر هیچ. و امروزه پر شده از این آثار، فیلم ها و انیمیشن هایی با جلوه های ویژه بسیار اما امان از هنر و انسانیت بخاطر همین میگم مخاطب گول خورده چون از انسانیت دور شده و از هنر ناب و به مرور با دیدن آثار بد با بد تربیت کردن حس های هنری خود نمیتوان فرق خوب از بد را تشخیص دهد بگرنه امکان ندارد کسی که سینمای کلاسیک را خوب دیده باشد و نه تنها دیده باشد امروزه بگه مثلا نولان یا ایناریتو جزو بهترین کارگردانان تاریخ هستند! که امروزه زیاد میشنویم اما سر حرف خودم هستم شما میتونید از هر فیلمی لذت ببرید و نظر خودتون رو بگید و من هم میگم من هم نظر خودم را میگم که شما اشتباه میکنید که میگی این انیمیشن خوب هست و خب شما هم میتونید این مورد را به من بگید که من اشتباه میکنم شاید باید بگذاریم زمان برای این آثار ارزش گذاری کند.

راستی ببخشید اگه چیزی گفته بودی که جواب بدم. ولی متوجه‌اش نشدم. (چقد مودب شدم :)) )

نظر تندی ندادی، بر عکس من :)) منطقی بود بیشتر. از لحن و سبک نوشتنت حدس می‌زنم متولد دهه 50 یا 60 باشی. (علی ای حال) یه روز داشتم با دوستم درباره موزیک بحث می‌کردم، بحث به اینجا رسید که هادی! (خودمم) من نمی‌تونم خواننده‌ها و آهنگای جدیدو تحمل کنم و ازشون لذت ببرم. فقط قدیمی‌ها راضیم می‌کنه. چرا این (جمله‌ی ناقص) رو گفتم؟ چون (به نظرم) واقعیت داره که ما دیدمون و علائقمون با گذر زمان به راحتی تغییر نمی‌کنه. من به وجود مفهوم «سلیقه» اعتقاد ندارم. نگاه ما به هنر، محصول تجربیات ماست. هدف هنر هم برانگیختن یه حس لذت درونیه. یکی از نقاشی آبستره (انتزاعی) لذت می‌بره یکی رئال. دلیل نمی‌شه بیایم بگیم اونی که آبستره دوست داره سلیقه‌اش افت کرده. از یه اثر سخیف لذت می‌بره. برگرد از رئال لذت ببر! اگه من از فیلم سوپرقهرمانی لذت می‌برم این معلولِ تجربیات گذشته‌ی منه. (که همه به اصطلاح می‌گن سلیقه‌اش فرق داره) کاری به سلیقه و پسرفت کردن سلیقه‌ی من نداره. من از این لذت می‌برم...شاید چون تجربه‌ی شیرینی توی فیلمای فانتزی داشتم. می‌خوای زمان رو برگردونی به عقب؟ نمی‌تونی، چون تجربه‌ها عوض شده. من و شمایی که شاید سنمون بیشتر باشه و از آثار قدیمی بیشتر لذت ببریم دلیل نمی‌شه به موسیقی مورد علاقه‌ی جوونا بگیم کم ارزش. دلیل نمی‌شه وقتی فیلم دوازده مرد خشمگین ذوق زده‌امون می‌کنه، به کسی که از فیلم اونجرز ذوق زده می‌شه بگیم گول خوردی، اثری که ازش لذت بردی «بی‌مایه و سخیف»ـه. عوام‌فریبوندنت :)). به نظرم فراموش کردی ارزش هنر رو مخاطبش تعیین می‌کنه نه مقایسه‌اش با آثار دیگه. مقایسه‌های شمام بی‌دلیل بود. کسی این فیلمو با بقیه مقایسه نکرده. (اگه یکی قد بکشه، بقیه آب نمیرن) ناراحت شدی که چرا 30 از 250 شده؟ از فیلمای مورد علاقه‌ات جلو زده؟ مهم نیست. من کلی فیلم توی 250 تا سراغ دارم که ازشون متنفرم. صحبت شما مث شاعرای شعر سنتیه که وقتی شعر نو رو دیدن، آشفته شدن. آشفتگی نداره! فیلم ابر قهرمانی که جای کسی رو تنگ نکرده توی سینما. بسازن! تا می‌تونن بقیه هم فیلم مفهومی بسازن. (معمولاً متنای بلند رو با اوکی جواب می‌دم. ولی اینبار از جوابت خوشم اومد. ببخشید طولانی شد)

نظر تند دادی که خیلی هم خوب منم عادت ندارم نوشابه باز کنم برای کسی یا فروتنی از خودم به خرج بدم خیلی رک حرفمو میزنم اتفاقا من افرادی که از من ایراد میگیرند را بیش تر از آن هایی که ازم تعریف می کنند دوست دارم و یقین داشته باش من بهترین دوست خود شما هستم! باهم جدل میکنیم اصلا هیچ ایرادی هم نداره بحثم میکنیم ادای ادب هم در نمیاریم .اما جا داره در مورد چیزهایی که نوشتم کمی بیشتر توضیح میدم. اول اینکه آثار اینچنینی زود گذر هستند و در زمان خود میفروشند (فروش نه از نظر مالی بلکه ارزش هنری) در حالی که یک اثر خوب در زمان های بعد از خود میفروشد عوام فریبی هم توهین به مخاطب نیست بین همین ها منتقد هم وجود دارد که از آثار اینچنینی تعریف می کنند و منظورم با آن هاهم بوده و البته همه عام هستیم و خاص هم از دل همین عام به وجود میاد اما مبحثی داریم در سینما و به کل هنر به عنوان تربیت حس این یعنی اینکه اگر کسی موسیقی بد گوش کنه گوش خود را با این آهنگ تربیت می کنه و براش سخت میشه که دیگه بخواد مثلا باخ یا بتهوون گوش کنه و این یک واقعیت هست چند تا از جوون های امروز ما موسیقی کلاسیک این بزرگان توی گوشی موبایلشون دارند و گوش می کنند؟ بنظر من افراد بسیار کمی هستند ولی تا دلتون بخواد میتونید توی گوشی اکثریت مردم آهنگ های بدرد نخور از خواننده های درجه چندم پیدا کنید و این در مورد سینما هم صدق میکند اکثر مردم خصوصا جوون ها با سینمای مدرن و بد تر از آن پست مدرن بزرگ شدن آثاری که مفهوم زدگی ، خشونت زدگی و سکس زدگی را ترویج می کنند این جوون ها فیلم های کلاسیک را کم وبیش با نام چند کارگردان بزرگ شاید بشناسند و شاید هم اصلا نشناسند و تنها بت زندگیشان نولان باشد و چند فیلم ساز امروزی دیگر، اکثر آثار امروزی خصوصا آثار ابر قهرمانی در دو جهت حرکت می کنند یا خیلی به دنبال سرگرمی هستند تا پول در بیاورند که این آثار به لودگی می رسند و یا خیلی دچار مفهوم می شوند که مفهوم زده شوند و اینکه سینمای امروز در دوران سیاه خودش قرار داره و از عصر طلایی فاصله ی بسیار دارد و این تنها نظر من نیست اکثر صاحب نظران سینما موافق هستند هرچند امروزه سریال ها در عصر طلایی خود هستند اما سینما نه، انیمیشن اسپایدرمن هم حد بین سرگرمی و مفهوم را نتواسنته رعایت کنه دلایل مختلفی هم داره این میزان از تعریف اون کاربری که گفت قهرمان سیاه داره پس تحویل گرفته شده هم کم بیراه نگفته همانطور که کریستین تامسون میگه شرایط روز زمانه میتواند سیاست های جشنواره ها و مراسم اسکار را تغییر دهد و از اثری بیش از حقش تعریف کنند ، در حال حاضر تب سیاه پوستان و حمایت از زنان جامعه ی سینما را گرفته همانطور که دوره ای سفید پوستا روی بورس بودن و یا مفاهیم سیاسی و...... اما در مورد آثار ابر قهرمانی که اتفاقا با همشون مخالف نیستم میتونم فیلم و یا انیمیشن خوبی هم نام ببرم مثل قسمت اول انیمیشن شگفت انگیزان که یک اثر ابرقهرمانی هست اما با ایده ای جذاب ، قسمت دوم این انیمیشن هم با تمام افت هایی که داشت از این انیمیشن اسپایدرمن بهتر بود هرچند اون هم انیمیشن چشمگیری نبود و کلا امسال نه تنها انیمیشن ها بلکه فیلم هاهم چیز جالب توجهی در خودشون نداشتند. اما بیاییم واقع بین باشیم اگر این انیمیشن در سال 2008 و یا 2010 اکران می شد و رقیب هایی مثل وال.ای (2008) که بنظرم بهترین انیمیشن تاریخ هست و داستانگویی را یک قدم به جلو برد با روایت کاملا تصویری و سینمایی و یا داستان اسباب بازی های 3 (2010) که یکی از بهترین دنباله های تاریخ سینما بوده فکر میکنید این انیمیشن در رقابت با این آثار تحویل گرفته می شد؟ من که میگم به هیچ وجه و در نظر قبلیم هم گفتم این انیمیشن در سالی که اثر چشم نوازی وجود نداشت این میزان مورد تعریف قرار گرفته و اگر چند سال پیش اکران می شد احتمالا نهایت تعریف هایی که از این انیمیشن می کردند می گفتند که یک اثر متوسط است ما نباید اینطور نگاه کنیم که بین بد و بدتر یکی را انتخاب کنیم اگر در سالی اثری خوب نبود باید قبول کنیم و دنبال این نباشیم چیزی را بت کنیم تا فقط لیستی از بهترین های آخر سال برای خودمون درست کنیم و نباید به این راحتی ها راضی شویم که هر چیزی را با کمی آب و تاب و چند تا موسیقی که توش بذارن تا مخاطب احساساتی بشه گول بخوریم من به شما و طرفداران صراحتا میگم که گول این ظاهر سازی ها را خوردید و این تخریب نیست بلکه ترسیم راهی است که خودم هم پیموده ام پیشنهاد میکنم چند انیمیشن ماندگار در تاریخ سینما را ببینید و بعد دوباره این انیمیشن را هم ببینید و بدون تعصب بگید که این انیمیشن واقعا پتانسیل این را دارد که مثلا 10 سال بعد هم در موردش حرف بزنیم و یا مثل آثار بزرگ انیمیشن جریان ساز بوده؟ اما در آخر جایزه بردن و نظرات مردم و منتقدها در زمانه ای نشان ماندگاری یک اثر نیست آثاری بوده که در زمان اکران نه مردم و نه منتقد ها آنچنان که باید تحویلشان نگرفتند اما بعد ها به عنوان یکی از بهترین های تاریخ سینما ازشون یاد کردند مثل آثار هیچکاک و کوبریک و و یا آثاری که در زمان خودشون مورد تعریف و تمجید مردم و منتقد ها بودن اما بعد ها دیگر جایی در میان سینما دوستان نداشتند و بحث برانگیز نبودند مثل فیلم ژی ژی از مینلی که تو زمان خودش 9 تا اسکار گرفت و کلی مورد تعریف و تمجید مردم قرار گرفت و من انیمیشن اسپایدرمن را جزو آثاری میدونم که هم ضعیف هست و هم زود فراموش میشه من پیشنهاد میکنم دوستان سخت گیر تر باشند و به خودشون احترام بذارن و با حداقل ها راضی نشند گول هیچ استدیو و یا کارگردانی هم نخورید با اثر مواجه بشید و اینکه فلان کارگردان موردعلاقه شماست نباید دلیل بشه هر اثری که اون کارگردان میسازه حتما باید خوب باشه و یا مثلا چون از جهان کمیک بوک خوشتون میاد حتما هر فیلمی که در مورد ابرقهرمان ها باشه خوبه و یا برعکس چون دوست ندارید آثار کمیک را نباید قضاوت کنید که فیلم بدی هست من با اثر طرف هستم و اگر گفتم فیلم های ابر قهرمانی بد هستند به این دلیل هست که کارگردانان زحمت به خودشون نمی دهند که اثر خوبی بسازند هرچند که میتونم چند فیلم خوب هم نام ببرم اما اکثریت فیلم های این چنینی و حتی خارج از دنیای ابرقهرمانی این روز ها چنگی به دل نمی زند.

اصن معلومه با فیلم ابرقهرمانی مشکل داری نه با این فیلم (شک دارم اصن دیده باشیش) انگار تا مغز استخونت سوخته. چه خوبه که شما گول نمی‌خوری، متأسفانه ما عوامِ بی‌مایه پسند گول خوردیم. سینما موند و غربت شما خواص. هر کسم خواست راضیت کنه قبول نکن! منم انگار پول گرفتم از این فیلم دفاع کنم، چه وضی شده؟ :))