news-background
news-background

مورد انتظارترین فیلم ترسناک امسال، همراه با سکوت؛ نقد فیلم «مکانی آرام»

داستان فیلم در زمانی اتفاق می‌افتد که موجودات عجیب و غریبی، به شهر حمله کرده و بسیاری از انسانها را از بین برده‌اند. پدر و مادری که به همراه بچه‌هایشان، زنده مانده‌اند، برای حفظ جان خود مجبور هستند از ایجاد هرگونه صدایی خودداری کنند. متاسفانه پسر کوچک خانواده، با روشن کردن اسباب‌بازی شبیه به شاتل فضایی، باعث جلب توجه موجودات وحشی شده و جان خود را از دست می‌دهد اما تلاش خانواده‌ی او برای بقا، همچنان ادامه دارد.

اگر از طرفداران پر و پا قرض ژانر ترس یا وحشت هستید، حتما فیلم نزول(The Descent) را دیده‌اید. فیلمی که در سال 2005 اکران شد و رضایت بسیاری از مخاطب‌های سینما را به‌دنبال داشت. موجوداتی که در آنجا به نمایش درآمدند، انسانهایی بودند که در غار زندگی می‌کردند و به دلیل محیط زیست و تکامل تدریجی(همانند خفاش) از حس شنوایی فوق‌العاده بالایی برخوردار بودند. در «مکانی آرام» نیز موجوداتی وجود دارند که نقطه‌ی قوت آنها، اندام شنوایی‌شان است که باعث بالا رفتن حساسیت شنوایی می‌شود. البته هیچ توضیحی راجع به نحوه‌ی به‌وجود آمدن آنها داده نمی‌شود و شما تا پایان فیلم نیز متوجه نمی‌شوید که این موجودات از یک کره‌ی دیگری وارد زمین شده‌اند یا شکل یافته از تحقیقات آزمایشگاهی هستند و ... از لحاظ ساختار بدنی و محیطی که زندگی می‌کنند نیز نمی‌توان توجیه علمی برای وجود آنها مطرح کرد پس آنها را به همان صورت که می‌بینید باید قبول کنید. متاسفانه عملکرد این موجودات نیز بحث‌برانگیز است. در ابتدای فیلم، شاهد سرعت بسیاری بالای آنها در هنگام شکار هستیم ولی در مقاطعی از فیلم و در جاهایی که کارگردان نمی‌خواهد اتفاق ناگوار مورد نظر رخ دهد(که با توجه به معرفی اولیه‌ی این موجودات، باید به وقوع بپیوندد)، عکس‌العمل‌شان بدون دلیل کند و آرام می‌شود. موضوع شکار کردن آنها نیز با جلو رفتن داستان، سوال برانگیز می‌شود؛ اینکه آیا این موجودات پس از شنیدن صدا، توانایی دنبال کردن طعمه‌ی خود را دارند؟ یا اینکه اگر طعمه از محل خود جابجا شود، آنها قادر به پیدا کردن نخواهند بود؟ جواب سوال اول، منفی است چراکه تا پایان فیلم در هیچ صحنه‌ای شاهد دنبال شدن طعمه‌ای که از خود صدا تولید نمی‌کند، نیستیم. درصورتیکه که جواب سوال دوم، مثبت باشد(که در تمامی صحنه‌های فیلم نیز همینطور است) هر کدام از انسانها، می‌توانند با جابجا شدن، به راحتی از دست آنها فرار کنند. باور اینکه بیننده موقع تماشای فیلم، در کمتر از یک ساعت به این امر پی می‌برد ولی کاراکترهای فیلم که 473 روز در آن شرایط زندگی کرده‌اند، بویی از این واقعیت نبرده‌اند، کمی مشکل است. البته در صورت اِعمال این اصلاحیه، «مکانی آرام» تبدیل به یک فیلم کوتاه شده و برای جلوگیری از این واقعیت، باید از طرف فیلمساز، تمهیداتی در نظر گرفته می‌شد!

اعضای خانواده، برای برقراری ارتباط با یکدیگر، از زبان ایما و اشاره استفاده می‌کنند که کاملا درست و منطقی است و مانند بسیاری از فیلم‌ها، مخاطب، توسط زیرنویس، از منظور آنها باخبر می‌شود. این مورد، در کنار محیطی خلوت و موجوداتی حساس به صوت، باعث شده‌اند تا کمترین استفاده از دیالوگ صورت بگیرد و تصاویر فیلم، وظیفه‌ی انتقال مطالب و مفاهیم را بر عهده داشته باشند، یعنی چیزی که در سینما از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. گویا بودن تصاویر و صحنه‌های یک فیلم، ارزش هنری و سینمایی آنرا بالا می‌برد و جایی برای توضیحات اضافی باقی نمی‌گذارد اما در استفاده از همین اِلمان نیز باید دقت کرد چراکه هدف، به‌کارگیری اختصار و گزیده‌گویی در ارائه یک اثر هنری است. نمایش لحظاتی که تاثیری در روند داستانی ندارند و همچنین طولانی کردن بیش از حد صحنه‌ها، بدون دلیل، ضربه‌ی سنگینی به پیکره‌ی کلی فیلم وارد می‌کنند. شما در «مکانی آرام» شاهد این روند خواهید بود، بطوریکه در نیمه‌ی اول فیلم، صحنه‌های بسیاری وجود دارند که نیازی به نمایش آنها نیست و در نیمه‌ی دوم، از کِش دادن و طولانی کردن صحنه‌ها برای رسیدن به مدت زمان سینمایی، استفاده شده است.

پدر خانواده، با توجه به اطلاعات و تخصصی که از خود نشان می‌دهد، باتجربه‌ترین فرد فیلم نیز می‌باشد. او در تلاش است تا دستگاهی طراحی کند که نقش محافظتی داشته باشد و در مواقع حساس و خطرناک، بتواند جان آنها را نجات دهد. او به خوبی می‌داند، محیط‌های پر سر و صدا، مکانی امن محسوب می‌شوند چراکه در سیستم شنوایی موجودات، تاثیر منفی می‌گذارد. چرا این فرد با پی بردن به این حقیقت بسیار مهم و حیاتی، در طول 473 روز، هیچگونه اقدامی برای انتقال خانواده‌اش به جایی که به راحتی می‌تواند با پسرش صحبت کند(و حتی فریاد بزند)، نمی‌کند؟! چرا پدر و مادر خانواده، با شناختی که از پیرامون خود دارند، اقدام به بچه‌دار شدن می‌کنند؟ آیا مادر خانواده، که دو پسر و یک دختر را به دنیا آورده و بزرگ کرده است، نمی‌داند یک نوزاد، هر لحظه ممکن است گریه کند؟! چطور ممکن است یک میخ، خود به خود و با سایزی که در فیلم نشان داده می‌شود، روی پله، سبز شود؟! آیا یک پسر 12ساله و لاغر، قادر به بالا کشیدن دختری 15ساله و نسبتا چاق است؟ این سوالات و بسیاری از موارد دیگر نشان می‌دهند که فیلمنامه‌ی این فیلم، فاقد منطق روایی است و نویسنده‌های آن یا کم تجربه هستند و یا اینکه زمان بسیاری کمی را صرف نوشتن کرده‌اند.

تنها بازیگری که در حد خوب و قابل قبول به ایفای نقش پرداخته، «اِمیلی بلانت» است. بقیه هنرپیشه‌ها در حد معمولی(Millicent Simmonds و Noah Jupe) و یا ضعیف(John Krasinsky) ظاهر شده‌اند. همچنین ضرباهنگی که برای فیلم در نظر گرفته شده، به هیچ وجه، مناسب نمی‌باشد و حتی تماشای نیمه ابتدایی فیلم را، عذاب‌آور کرده است. در ضمن با اینکه «مکانی آرام» فیلمی در ژانر ترس است ولی فاقد اِلمان‌های مختلف این ژانر می‌باشد و حتی از انتقال هیجان نیز کاملا عاجز است. مفهوم اصلی فیلم نیز(یک پدر، تحت هر شرایطی، فقط به فکر محافظت از خانواده‌اش است) به بدترین شکل ممکن، بیان می‌شود. با توجه به امتیاز خوب فیلم در سایت‌های مختلف و میانگین بالایی که از منتقدهای سینما دریافت کرده، از لحظه‌ی شروع فیلم، این جمله را با خودم تکرار می‌کردم که «این فیلم، حتما یک ویژگی دارد که مورد توجه قرار گرفته است. با دقت نگاه کن. شاید خستگی باعث شده است که حوصله‌ات سر برود». با تلاش بسیار زیاد، فیلم را تا پایان تماشا کردم ولی فرسنگ‌ها با چیزی که انتظار داشتم، فاصله داشت. اگر شما نیز این حس را تجربه کردید، مطمئن باشید چیزی برای نفهمیدن در «مکانی آرام» وجود ندارد که از درک آن عاجز بوده باشید.

جاوید مجلل

امتیاز: 49

جهت ورود به صفحه‌ی دانلود کلیک کنید

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
۲۴ مهر ۱۳۹۷ ۲۲:۵۷

با سلام خدمت دوست عزیزم جاوید نقد بجا و زیبای شما را خواندم و کاملا با دیدگاه های شما موافقم که این فیلم دارای فیلم نامه بسیار ضعیف و پیش پا افتاده ایست و مانند بسیاری از ساخته های چند سال اخیر در این جمله خلاصه میشود: ایده ی خوب، پرداخت افتضاح یا فقط ایده ی جدید و پرداخت افتضاح نمیدانم فیلم درایو ساخته ی سال 2011 به کارگردانی ویندیگ رفن رو دیدی یا نه اما این فیلم بی اندازه منو یاد اون فیلم انداخت که اون سال کلی جنجال و به به و چه چه شد که چه فیلمی، یه عده خودشونو پاره کردن که ببین کارکتر فیلم حرف نمیزنه یکی پانشد بگه خب به درک که حرف نمیزنه، اصلا که چی که حرف نمیزنه خب الان حرف نمیزنه چه چیز فوق العاده ای اتفاق افتاد اینم شبیه همون یکی از خنده دارترین صحنه ها اونجا بود که باباهه میدونست کنار آبشار کسی بهشون حمله نمیکنه اما تو 400 روز نرفت اونجا یه خونه ای چیزی بسازه با اینکه میدونست بچه تو راهه و ایده ی مسخره ی تشک و....

نمایش اسپویل
۱ مرداد ۱۳۹۷ ۲۰:۵۷

من فک میکنم این نقد غیر عادلانس کمی اگه صرفا یه نظر بود هیچ وقت چنین حرفی نمیزدم ولی وقتی شما اسم نقدو رو متنت میزاری باید از همه جوانب حرف بزنی به طور مبتدیانه بعضی از باگ های داستان که بعضیاش بیشتر از نظر نویسنده باگ بوده گفتین (که چند تا کامنت بایین تر دوستمون به خوبی به بعضی از اونا اشاره کرده) نه اشاره ای به صدا گذاری فوق العاده فیلم کردین نه از داستان متفاوتش گفتین و عجیب تر از اون مهم ترین بازیگری که بعدش خیلیا ازش تمجید کردن یعنی دختر ناشنوا که در واقعیت هم ناشنواس جز بازیای معمولی به حساب اوردین!:/ دوست عزیز این فیلم در ژانر ترسناک بوده و به قدری فیلمای این ژانر ضعیف بوده این چند سال که هر ازگاهی وقتی با فیلمایی مثل گت اوت یا مکانی اروم بر میخوریم بایدم کمی ذوق کنیمو ازش تعریف کنیم! فیلمایی مثل احضار آنابل و insidious که معمولا از یه تم داستانی استفاده میکنن با هدف قرار گرفتن چیزای جذاب تر همیشه در نظر عموم مردم جایگاه بهتری داشتن در اخر بگم که این فیلم قطعا بی نقص نبود اما اگر با فیلمای هم ژانر خودش مقایسه شه قطعا یه سرو گردن از اونا بالاتره

نمایش اسپویل
۲۴ تیر ۱۳۹۷ ۰۲:۵۲

تنها نقطه مثبته فیلم سکوته وگرنه چیز خاصی نداشت

نمایش اسپویل
۱۰ تیر ۱۳۹۷ ۲۲:۴۱

نقطه قوت این فیلم اینه که تونسته با یه ایده تکراری هیولاطوری و بودجه کم، تر و تازه باشه. اینکه از سکوت به عنوان آلمان ترس استفاده کرده. اینکه فیلمنامه گاهی غیرمنقطی به نظر میاد درسته ولی کی اهمیت میده وقتی از ترس رو صندلی میخکوب شده!؟ خوبه بدونید که فیلمنامه اولیه فقط یه خط دیالوگ داشته و نسخه اولیه فیلم هم زیرنویس نداشته.

نمایش اسپویل
۱۰ تیر ۱۳۹۷ ۲۱:۴۶

کسی که این متن (نمیگم نقد چون حتی به نقد هم نزدیک نیست) نوشته هیچ دقتی در دیدن فیلم نداشته میگه پدر در تلاش است تا دستگاهی طراحی کند که نقش محافظتی داشته باشد!!! نه عزیزم پدر در تلاشه یه سمعک برای دختر ناشنواش بسازه میگه چرا پدر و مادر خانواده، با شناختی که از پیرامون خود دارند، اقدام به بچه‌دار شدن می‌کنند؟ ممکنه بارداری اتفاقی رخ داده توو اون شرایط یا حتی به خاطر مرگ فرزند کوچکشون یک عمل احساسی و حساب نشده انجام دادن. بیمارستانی هم نیست که بخوان برن بچه رو سقط کنن میگه چطور ممکن است یک میخ، خود به خود و با سایزی که در فیلم نشان داده می‌شود، روی پله، سبز شود؟! چطور اصلا فیلم رو ندیدی واقعا ؟!!! گونی لباس به میخ گیر کرد . مادر گونی رو محکم کشیر و میخ با فشار کشیده شدن به اون شکل در اومد میگ آیا یک پسر 12ساله و لاغر، قادر به بالا کشیدن دختری 15ساله و نسبتا چاق است؟ چرا نباشه ؟؟!!!رو هوا که نبوده . توو یه مکان پر از گندم بوده جایی که چگالی زیاد باشه بالا کشیدن راحت تره . حتی راحت تر از از اب بیرون کشیدن فیلمنامه فاقد منطق روایی نیست بلکه شما هیچ دقتی در فیلم دیدن نداشتی و فقط به قصد کوبیدن فیلم رو هول هولکی دیدید و شروع کردید به گرفتن ایرادات بنی اسرائیلی !

نمایش اسپویل
۲۵ دی ۱۳۹۷ ۰۰:۴۸

کشیدن یک گونی باعث ایجاد چنین میخی به اون عظمت و صافی دقیقا در وسط پله می شه؟ اتفاقا این ایراداتی که شما توضیح دادی پیش پا افتاده است. سوال بسیار ساده که به عقل هر بشری می رسه اینه که اینها چرا نرفتن نزدیک همان آبشار زندگی کنن؟

نمایش اسپویل
۱۱ مرداد ۱۳۹۷ ۱۵:۱۱

آقا منظورش اینه که چرا میخ باید وسط چوب باشه اونجا وجود میخ به چه کار می‌اومده ینی چیزی نبوده که این میخ قرار بوده دو تا چوب رو به هم وصل کنه پس چرا اونجاس...

نمایش اسپویل
۱۹ تیر ۱۳۹۷ ۱۶:۵۶

دوست محترم نظر شما درسته و نقدی که انجام شده هم داره مباحث اصولی و قابل فهم رو به خواننده انتقال میده و دلیلی نداره شما اینگونه جبهه گیری کنی . من از ده به این فیلم پنج میدم .معمولا فیلم های ترسناک رو برای همه سنین می سازن ، در داستان جاهایی هست که نویسنده ، منطق قصه رو در حد فهم و درکی کودکانه پایین میاره و اینطور مخاطبین زیادی رو دچار فاصله گیری از داستان می کنه و در جایی منطق داستان برای همه سنین قابل فهم این دوگانگی به کل اثر ضربه زده و این فیلم ترسناک رو از یک اثر کلاسیک و ماندگار به اثری تنها سرگرم کننده مبدل می کنه و اگر یک دهه بعد از فیلم خوره ها و مخاطبین سینما بخصوص مخاطبین فیلمهای ژانر وحشت بپرسید نام این فیلم رو در خاطر نخواهند داشت و علل زیادی در فیلم مکان آرام هستند که بنیان گذار ساخت چنین پیش زمینه ایی بعد از دیدن فیلم هستند.

نمایش اسپویل
بیشتر