news-background
news-background

واکنش کارگردان Avengers و «ساموئل جکسون» به انتقادات اسکورسیزی از فیلم‌های مارول

«جاس ویدن» کارگردان قسمت اول «انتقام‌جویان» (Avengers) به انتقادات «مارتین اسکورسیزی» از فیلم‌های مارول واکنش نشان داد. اسکورسیزی کارگردان «ایرلندی» فیلم‌های پرخرج مارول را به پارک‌های تفریحی شبیه دانست و کارگردانان «دنیای سینمایی مارول» را به دفاع از فیلم‌های‌شان وادار کرد.

 «جاس ویدن» پس از «جیمز گان» که اظهارات اسکورسیزی را «غم‌انگیز» توصیف کرده بود، در صفحه‌ی توئیتر خود ابتدا نقل قول اسکورسیزی که گفته بود: «این سینمایی انسانی نیست که سعی داشته باشد تجارب احساسی و روانی را به انسان‌های دیگر منتقل کند.» را منتشر کرد و سپس می‌نویسد: «اول به «جیمز گان» فکر می‌کنم، و اینکه او چطور از جان خود برای «محافظین کهکشان» مایه گذاشت. برای مارتی هم احترام قائلم و حرف او را درک می‌کنم، اما... اینکه همیشه خشمگین هستم بی‌علت نیست.»

«ساموئل ال. جکسون» هم در مصاحبه با ورایتی در مراسم افتتاحیه‌ی استودیوی جدید «تایلر پری» در آتلانتا در این خصوص گفت: «مانند این است که بگویید «باگز بانی» لذت‌بخش نیست. سینما سینماست. هر کسی نظری دارد، بنابراین مشکلی نیست. [این اظهارات] باعث نمی‌شود تولید فیلم‌ها متوقف شود.»

اسکورسیزی در مصاحبه با مجله‌ی «امپایر» اعتراف کرده بود که سعی کرده فیلم‌های مارول از جمله «انتقام‌جویان»، «محافظین کهکشان» و «کاپیتان آمریکا» را ببیند و نتوانسته از آن‌ها لذت ببرد.

 

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
۱۷ مهر ۱۳۹۸ ۰۰:۵۸

بعد از دیدن سری فیلم های مارول برایم این سوال مطرح شد که برخی از طرفداران ابرقهرمان ها و فیلم های ابرقهرمانی چگونه از سه گانه ی نولان به این سری علاقه مند شدند؟ آیا تفاوتی حس نمی کردند؟ یا فقط برای پر کردن وقت فیلم میبینند و به فیلم فکر هم نمیکنند؟ و یک سوال دیگر این که تفاوت سلیقه ای که طرفداران این فیلم ها برای دفاع از خود مطرح میکنند چیست؟ در پاسخ میتوان گفت که هرکسی اگر بخواهد 2 ساعت و نیم استراحت کند از مارول لذت میبرد. این علاقه ی همه ی انسان هاست که شکست ناپذیر باشند تا بیگانگان را شکست دهند. پس سلیقه ی اکثر مردم با این فیلم ها همراه است. اما سینما یک هنر است و یک فیلم برای آن که سینما باشد، باید یک هنر باشد و نه سلیقه ی عده ای. پس معیار سلیقه مهم نیست. مایه خوشحالیست که سینما هنوز قهرمانانی دارد که بدون ترس از مسخره شدن توسط عامه از آن در برابر تبدیل به یک تفریح شدن و وقت کشی صرف، نگهداری کنند؛ که واژه ی مارتین اسکورسیزی دقیقا به این معناست، "این فیلم ها مانند پارک تفریحی اند".

نمایش اسپویل
۱۶ مهر ۱۳۹۸ ۱۳:۲۰

روزگاری که نسخه مشابه هرچیز جای اصل را گرفته و دیگر اصلی در میان نیست، بی‌شک دوره تاریک تاریخ هنر بایدش خواند. کسانی که از این محصولات پلاستیکی برّاق دفاع می‌کنند، یا خود دستی در تولید دارند یا مشتریان بی‌خبر از همه‌جا هستند. آن‌چه هنر را از تفاله تفکیک می‌کند ذوق و صدای فردی است، یعنی عنصر اصلی مدرنیته. در این آثار حتی شمه‌ای از ذوق و قریحه فردی به چشم نمی‌خورد. این همه سرمایه، وقت، و نیروی انسانی صرف ساختن محصولاتی می‌شود که دست آخر بعد از چند سال منقضی می‌شوند، چراکه میان این‌ها و محصولات مصرفی تفاوتی نیست وهمه با تاریخ انقضا روانه بازار می‌شوند. دوستان مصرف کننده: لطفا پیش از مصرف بسته را خب تکان دهید و تاریخ اتقضای محصول را بررسی کنید. درود

نمایش اسپویل
۱۵ مهر ۱۳۹۸ ۱۴:۳۸

اینجاست که باز شخصیت های تعصبی خودشونو نشون میدن یعنی چی که این درسته میگه حرف حقو زده فلانی نه یا فلان فیلم سبکش مزخرفه فلان فیلم خوب فیلم و سینما سلیقه ایه من نمیگم کی درست میگه کی غلط فقط میگم یک مورد بسیار سلیقه ای هست درضمن من تایید نمیکنم مارول و دی سی خوبن یا بد فقط میدونم اگر قرار بود فیلم های چرت و پرتی باشن همچین امتیاز هایی از منتقدین نمیگرفتن یا همچین فروش هایی نداشتن پس این نشون میده که هم کارگردان هم بازیگران کارشون اونقدر خوب انجام دادن که همه راضی بودن حالا اینکه استاد اسکورسیزی دوست نداره اینه که این جور فیلم ها سلیقش نیست من به شخصه کسانی رو میشناسم که از بچگی عاشق کمیک بوک بودن و الان با اینکه چندین سال میگذره هنوزم باز اون فیلم های قدیمی رو هم نگاه میکنن .پس وقتی سبکی طرفدار داشته باشه نمیشه راحت ازش گذشت اینکه بعضیا دوست ندارند دلیلی بر ساخته نشدن اون سبک نمیشه

نمایش اسپویل
۱۶ مهر ۱۳۹۸ ۱۲:۵۴

ای دوست اتفاقا باید و باید و باید در مورد فرهنگ، الالخصوص هنر، و بویژه هنر سینما تعصبی بود. افسوس که گفتمان شبه-دموکراتیک دوره پست‌مدرن که گفتمان قالب دنیای ماست همه عقاید را یکسان و بدون سنجش علمی و عملی محق می‌پندارد. برعکس تصور شخص شریف شما "خوبی" و "بدی" فیلم شاخصه‌هایی دارد که در بسیاری کتاب و مقاله از بدو تولد سینما مورد مداقه و سنجش بسیار قرار گرفته است. اگر ملاکی برای سنجش نمی‌بود امروز بی‌شک حرف شما پذیرفتنی می‌بود و تنها ملاک تشخیص نظر شخصی ما بود. چنین نظرات سطحی و کم‌مایه‌ای از سوی مخاطبان عصر امروز سینما از بی‌سوادی بصری و بی‌خبری از تاریخ هنر ریشه می‌گیرد. برای شما دوستان، فیلم دیدن حکم فست‌فود را دارد: حاضرآماده، چرب، و سهل‌البلع اما خالی از هرچه مواد مغذی. تصاویر برّاق و بی‌عمق، ضرباهنگ سرگیجه‌آور، و دیالوگ‌های باسمه‌ای مجالی و مایه‌ای از دیدن و به یاد سپردن ارزانی نمی‌کنند. آری دوستان، عصر ما عصر تن‌پروری ذهن و فسردگی هنر است.

نمایش اسپویل
۱۵ مهر ۱۳۹۸ ۱۳:۵۶

-برخی به گونه‌ای از سینمای هنرمحور دم می‌زنن، انگار از بدو تولد با آثار فاخر و شاخص تاریخ سینما، شروع به فیلم دیدن کردنـ! سیر تحول نگاه‌ خودتون رو به هنر سینما رو در نظر بگیرید و بی‌انصافی رو بزارید کنار. وجداناً بار اوّل (کودکی یا نوجوانی یا...) اگه سینمای کیشلوفسکی، برگمان یا بونوئل رو تماشا می‌کردید، چیزی دستگیرتون می‌شد؟ مخاطبی که نوع نگاه شما رو نداره، بره چی نگاه کنه؟ کور بشه و از سینما دور؟ آیا سینما فقط باید برای مخاطبانی با نگاه هنری به وجود اومده؟ شما برای بچه‌ 8 ساله‌ات Mulholland Drive می‌خوای بزاری تماشا کنه؟

نمایش اسپویل
۱۸ مهر ۱۳۹۸ ۲۱:۵۲

بسیار نگرانم! نمی‌دانم علت این‌که از انیمیشن خوب دفاع می‌کنید چیست و چه ارتباط منطقی و زبانی با این بحث دارد. باید گفت هنر در هر انسانی نهادینه است اما تعالی آن منوط به تغذیه مناسب و نگهداری و توجه است. با ین نگرش شما که "بچه" نباید فیلم جدی ببیند مطمئنا نسل‌های آینده افرادی عقیم‌الخلقه خواهند بود.

نمایش اسپویل
۱۷ مهر ۱۳۹۸ ۰۱:۱۰

قطعا اون بچه ی 8 ساله فرق Toy Story و Wall-E و یا Inside Out با یه انیمیشن معمولی رو میفهمه و شما لازم نیست نگران اون باشی دوست عزیز چون هنر در همه ی انسان ها جریان داره و این جریان به سن و سال مربوط نمیشه.

نمایش اسپویل
۱۶ مهر ۱۳۹۸ ۱۳:۱۰

ای برادر بحث اینجا بر سر تقابل سینمای عامه‌پسند و هنری نیست، که چگونگی ساختن و پرداختن این فیلم‌ها مورد اعتراض است. مگر در سالیان دور کسی به سوپرمن و گودزیلا چنین اعتراضاتی می‌کرد؟ اگر در کودکی ما فیلم‌های ابرقهرمانی وجهه‌ای انسانی و ملموس داشتند، امروز تنها زرق‌وبرق و بی‌مایگی اخلاقی در این آثار موج می‌زند. کودکی که به تماشای این آثار بنشیند تنها در جثه‌ رشد می‌کند و پوکی مغز نصیبش خواهد شد، چراکه نه دیدن جهان پیرامون را خواهد آموخت، نه روابط انسانی را درک خواهد کرد، و نه جلوه‌ای از هنر تصویر بر او نمایانگر خواهد شد. شاید سن شما قد ندهد اما من خوب به یاد دارم چه فیلم‌هایی از همین تلویزیون ایران پخش می‌شد و ما در چه سنی چه ‌می‌دیدیم و با دیدن همان‌ها چه اثر جاودانی بر روح ما نقش بست. این درک و تصور از کودکی و تفکیک سنی شما هم از قماش تفکیک سنی آموزشی ماست که طعم آن را می‌توان در لقمه‌های لذیذ "گاج" چشید. بزرگواری کنید، اجازه بدهید عده‌ای همچنان از تنبلی و آسودگی بیهوده خیال و حاضری‌خوری بیزار باشند. سپاس

نمایش اسپویل
۱۵ مهر ۱۳۹۸ ۰۹:۵۲

چتونه .اقا سینما سینماست.همه فیلمای سینمایی که نباید مثل فیلمای نولان و اسکورسیزی باشن.مثل اینکه بگین فیلمای طنز فیلم نیستن یا فیلمای ترسناک الکین.اسکورسیزی هم بخاطر این ناراحته چون فیلماش مثل این فیلما فروش نمیکنن

نمایش اسپویل
۱۶ مهر ۱۳۹۸ ۱۴:۰۲

گواه بر میزان آگاهی شماست کنار هم قرار دادن اسکورسزی و نولان، و یکی انگاشتن ژانر با پرداخت.

نمایش اسپویل
بیشتر