بیوگرافی
- بیوگرافی مارلون براندو
- بیوگرافی جان جوزف تراولتا
- بیوگرافی لئوناردو دیکاپریو
- بیوگرافی جک نیکولسون
- بیوگرافی مارک والبرگ
- بیوگرافی سیلوستر استالونه
- بیوگرافی عباس کیارستمی
- بیوگرافی رابرت داونی جونیور
- بیوگرافی هیوج جکمن
- بیوگرافی کونتین تارانتینو
- بیوگرافی ریان رینولد
- بیوگرافی رومن ریمون پولانسکی
- بیوگرافی برد پیت
- بیوگرافی مت دیمون
- بیوگرافی کلینت ایستوود
- بیوگرافی جنیفر لارنس
- بیوگرافی دیوید لینچ
- بیوگرافی اینگمار برگمن
- بیوگرافی بروس ویلیس
- بیوگرافی ناتالی پورتمن
- بیوگرافی کریستین بیل
- بیوگرافی آنجلینا جولی
- بیوگرافی جانی دپ
- بیوگرافی نیکولاس کیج
- بیوگرافی تام هنکس
- بیوگرافی کوین اسپیسی فاولر
- بیوگرافی تام هاردی
- بیوگرافی کوین هارت
- بیوگرافی برایان کرانستون
- بیوگرافی آل پاچینو
- بیوگرافی اولیور هاردی
- بیوگرافی مورگان فریمن
- بیوگرافی کیانو ریوز
- بیوگرافی اورسن ولز
- بیوگرافی کریستوفر ادوارد نولان
- بیوگرافی چارلی چاپلین
- بیوگرافی کیلین مورفی
- بیوگرافی دنزل واشنگتن
- بیوگرافی نیکول مری کیدمن
- بیوگرافی دانیل کریگ
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
A.Lotov
A.Lotov
۱۷ مهر ۱۳۹۸ ۰۰:۵۸
بعد از دیدن سری فیلم های مارول برایم این سوال مطرح شد که برخی از طرفداران ابرقهرمان ها و فیلم های ابرقهرمانی چگونه از سه گانه ی نولان به این سری علاقه مند شدند؟ آیا تفاوتی حس نمی کردند؟ یا فقط برای پر کردن وقت فیلم میبینند و به فیلم فکر هم نمیکنند؟ و یک سوال دیگر این که تفاوت سلیقه ای که طرفداران این فیلم ها برای دفاع از خود مطرح میکنند چیست؟ در پاسخ میتوان گفت که هرکسی اگر بخواهد 2 ساعت و نیم استراحت کند از مارول لذت میبرد. این علاقه ی همه ی انسان هاست که شکست ناپذیر باشند تا بیگانگان را شکست دهند. پس سلیقه ی اکثر مردم با این فیلم ها همراه است. اما سینما یک هنر است و یک فیلم برای آن که سینما باشد، باید یک هنر باشد و نه سلیقه ی عده ای. پس معیار سلیقه مهم نیست. مایه خوشحالیست که سینما هنوز قهرمانانی دارد که بدون ترس از مسخره شدن توسط عامه از آن در برابر تبدیل به یک تفریح شدن و وقت کشی صرف، نگهداری کنند؛ که واژه ی مارتین اسکورسیزی دقیقا به این معناست، "این فیلم ها مانند پارک تفریحی اند".
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
Oulipo
Oulipo
۱۶ مهر ۱۳۹۸ ۱۳:۲۰
روزگاری که نسخه مشابه هرچیز جای اصل را گرفته و دیگر اصلی در میان نیست، بیشک دوره تاریک تاریخ هنر بایدش خواند. کسانی که از این محصولات پلاستیکی برّاق دفاع میکنند، یا خود دستی در تولید دارند یا مشتریان بیخبر از همهجا هستند. آنچه هنر را از تفاله تفکیک میکند ذوق و صدای فردی است، یعنی عنصر اصلی مدرنیته. در این آثار حتی شمهای از ذوق و قریحه فردی به چشم نمیخورد. این همه سرمایه، وقت، و نیروی انسانی صرف ساختن محصولاتی میشود که دست آخر بعد از چند سال منقضی میشوند، چراکه میان اینها و محصولات مصرفی تفاوتی نیست وهمه با تاریخ انقضا روانه بازار میشوند. دوستان مصرف کننده: لطفا پیش از مصرف بسته را خب تکان دهید و تاریخ اتقضای محصول را بررسی کنید. درود
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
khorramdin
khorramdin
۱۵ مهر ۱۳۹۸ ۱۴:۳۸
اینجاست که باز شخصیت های تعصبی خودشونو نشون میدن یعنی چی که این درسته میگه حرف حقو زده فلانی نه یا فلان فیلم سبکش مزخرفه فلان فیلم خوب فیلم و سینما سلیقه ایه من نمیگم کی درست میگه کی غلط فقط میگم یک مورد بسیار سلیقه ای هست درضمن من تایید نمیکنم مارول و دی سی خوبن یا بد فقط میدونم اگر قرار بود فیلم های چرت و پرتی باشن همچین امتیاز هایی از منتقدین نمیگرفتن یا همچین فروش هایی نداشتن پس این نشون میده که هم کارگردان هم بازیگران کارشون اونقدر خوب انجام دادن که همه راضی بودن حالا اینکه استاد اسکورسیزی دوست نداره اینه که این جور فیلم ها سلیقش نیست من به شخصه کسانی رو میشناسم که از بچگی عاشق کمیک بوک بودن و الان با اینکه چندین سال میگذره هنوزم باز اون فیلم های قدیمی رو هم نگاه میکنن .پس وقتی سبکی طرفدار داشته باشه نمیشه راحت ازش گذشت اینکه بعضیا دوست ندارند دلیلی بر ساخته نشدن اون سبک نمیشه
Oulipo
Oulipo
۱۶ مهر ۱۳۹۸ ۱۲:۵۴
ای دوست اتفاقا باید و باید و باید در مورد فرهنگ، الالخصوص هنر، و بویژه هنر سینما تعصبی بود. افسوس که گفتمان شبه-دموکراتیک دوره پستمدرن که گفتمان قالب دنیای ماست همه عقاید را یکسان و بدون سنجش علمی و عملی محق میپندارد. برعکس تصور شخص شریف شما "خوبی" و "بدی" فیلم شاخصههایی دارد که در بسیاری کتاب و مقاله از بدو تولد سینما مورد مداقه و سنجش بسیار قرار گرفته است. اگر ملاکی برای سنجش نمیبود امروز بیشک حرف شما پذیرفتنی میبود و تنها ملاک تشخیص نظر شخصی ما بود. چنین نظرات سطحی و کممایهای از سوی مخاطبان عصر امروز سینما از بیسوادی بصری و بیخبری از تاریخ هنر ریشه میگیرد. برای شما دوستان، فیلم دیدن حکم فستفود را دارد: حاضرآماده، چرب، و سهلالبلع اما خالی از هرچه مواد مغذی. تصاویر برّاق و بیعمق، ضرباهنگ سرگیجهآور، و دیالوگهای باسمهای مجالی و مایهای از دیدن و به یاد سپردن ارزانی نمیکنند. آری دوستان، عصر ما عصر تنپروری ذهن و فسردگی هنر است.
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
user74
user74
۱۵ مهر ۱۳۹۸ ۱۳:۵۶
-برخی به گونهای از سینمای هنرمحور دم میزنن، انگار از بدو تولد با آثار فاخر و شاخص تاریخ سینما، شروع به فیلم دیدن کردنـ! سیر تحول نگاه خودتون رو به هنر سینما رو در نظر بگیرید و بیانصافی رو بزارید کنار. وجداناً بار اوّل (کودکی یا نوجوانی یا...) اگه سینمای کیشلوفسکی، برگمان یا بونوئل رو تماشا میکردید، چیزی دستگیرتون میشد؟ مخاطبی که نوع نگاه شما رو نداره، بره چی نگاه کنه؟ کور بشه و از سینما دور؟ آیا سینما فقط باید برای مخاطبانی با نگاه هنری به وجود اومده؟ شما برای بچه 8 سالهات Mulholland Drive میخوای بزاری تماشا کنه؟
Oulipo
Oulipo
A.Lotov
۱۸ مهر ۱۳۹۸ ۲۱:۵۲
بسیار نگرانم! نمیدانم علت اینکه از انیمیشن خوب دفاع میکنید چیست و چه ارتباط منطقی و زبانی با این بحث دارد. باید گفت هنر در هر انسانی نهادینه است اما تعالی آن منوط به تغذیه مناسب و نگهداری و توجه است. با ین نگرش شما که "بچه" نباید فیلم جدی ببیند مطمئنا نسلهای آینده افرادی عقیمالخلقه خواهند بود.
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
A.Lotov
A.Lotov
۱۷ مهر ۱۳۹۸ ۰۱:۱۰
قطعا اون بچه ی 8 ساله فرق Toy Story و Wall-E و یا Inside Out با یه انیمیشن معمولی رو میفهمه و شما لازم نیست نگران اون باشی دوست عزیز چون هنر در همه ی انسان ها جریان داره و این جریان به سن و سال مربوط نمیشه.
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
Oulipo
Oulipo
۱۶ مهر ۱۳۹۸ ۱۳:۱۰
ای برادر بحث اینجا بر سر تقابل سینمای عامهپسند و هنری نیست، که چگونگی ساختن و پرداختن این فیلمها مورد اعتراض است. مگر در سالیان دور کسی به سوپرمن و گودزیلا چنین اعتراضاتی میکرد؟ اگر در کودکی ما فیلمهای ابرقهرمانی وجههای انسانی و ملموس داشتند، امروز تنها زرقوبرق و بیمایگی اخلاقی در این آثار موج میزند. کودکی که به تماشای این آثار بنشیند تنها در جثه رشد میکند و پوکی مغز نصیبش خواهد شد، چراکه نه دیدن جهان پیرامون را خواهد آموخت، نه روابط انسانی را درک خواهد کرد، و نه جلوهای از هنر تصویر بر او نمایانگر خواهد شد. شاید سن شما قد ندهد اما من خوب به یاد دارم چه فیلمهایی از همین تلویزیون ایران پخش میشد و ما در چه سنی چه میدیدیم و با دیدن همانها چه اثر جاودانی بر روح ما نقش بست. این درک و تصور از کودکی و تفکیک سنی شما هم از قماش تفکیک سنی آموزشی ماست که طعم آن را میتوان در لقمههای لذیذ "گاج" چشید. بزرگواری کنید، اجازه بدهید عدهای همچنان از تنبلی و آسودگی بیهوده خیال و حاضریخوری بیزار باشند. سپاس
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
alialvani
alialvani
۱۵ مهر ۱۳۹۸ ۰۹:۵۲
چتونه .اقا سینما سینماست.همه فیلمای سینمایی که نباید مثل فیلمای نولان و اسکورسیزی باشن.مثل اینکه بگین فیلمای طنز فیلم نیستن یا فیلمای ترسناک الکین.اسکورسیزی هم بخاطر این ناراحته چون فیلماش مثل این فیلما فروش نمیکنن
Oulipo
Oulipo
۱۶ مهر ۱۳۹۸ ۱۴:۰۲
گواه بر میزان آگاهی شماست کنار هم قرار دادن اسکورسزی و نولان، و یکی انگاشتن ژانر با پرداخت.
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ