خسته کنندست ریتم یکنواختش تو ذوق میزنه کلیت ماجرا بدک نیست ولی شیوه ی روایتش الکی کشدار و کنده در مجموع فیلم مورد علاقم نیست و دیدنشم پیشنهاد نمیدم امتیاز منصفانش 6.5

تو نظرات نوشته بودن که 15 دقیقه تحملش کنی کافیه. اینجوری نیست، باید 80 دقیقه تحملش کنی تا 20 دقیقه آخر یک قصه‌ی چرتِ نولانی طور ببینی. مترجم محترم هم تمام تلاششو کرده که عذاب شما رو تو اون 80 دقیقه زیاد کنه. با این تدوین و این نحوه روایت چجوری میشه شخصیت و رابطه ساخت. فیلم انتقادی بود؟ انتقاد به بچه‌ها؟ به والدین؟ به سیستم آموزشی؟ یک قصه‌ی مسخره‌ی انتقام گیری بیشتر نبود! با این دوربین که به هیچ کسی نزدیک نمیشه چطور میشه فیلم انتقادی ساخت؟ جایزه آکادمی ژاپن رو هم کسب کرده. این جوایز هر روز شت برانگیزتر میشن. اگر به قصه‌های چرتِ نولانی طور که آخرش به پشماااام گفتن ختم میشه علاقه دارید فیلم رو ببینید.

فیلم خوب ولی غمگینی هست.

“یک درام تلخ و غمگین و یه فیلم عجیب و غریب با کلی مکالمه و دیالوگ با موسیقی متن خوب” این فیلمو ببینید

فقط حرف حرف و حرف نیم ساعت اول فیلم فقط یک معلم تو کلاس با بچه ها حرف میزنه و درد و دل میکنه در کل روند فیلم خیلی کُنده، جوری که در عرض ده دقیقه پشیمون میشید که این فیلم رو انتخاب کردین