فیلم دیالوگ محور چرا اینقدر دیالوگاش بی خود و الکیه؟ فقط چند تاش خوب بود اونجا که تروی داشت درباره مادرش حرف میزد آخر فیلم هم که زد جاده خاکی

وای وای وای اعجوبه ای به نام دنزل واشنگتن بازی شگفت انگیز وایولا دیویس که اسکار رو از آن خودش کرد الحق و الانصاف فیلم مستحق اسکار بود دنزل واشنگتن یک درام بینظیر رو کارگردانی کرده و با بازی درخشان خودش کار رو تمام کرده امتیاز 10 از 10 و بعد از تماشای فیلم به جاست که ایستاده برای این فیلم استثنائی کف زد توصیه اکید دارم دوستانی که میخوان یه فیلمی تماشا کنن و بعدش حالشون جا بیاد و لذت ببرن این فیلم رو از دست ندن

فیلم بر اساس یک نمایشنامه ساخته شده، لوکیشن های فیلم محدودن و فیلم دیالوگ محوره، انگار داری تئاتر میبینی، دیالوگ ها خیلی قوین و بازیا ازون بهتر به خصوص بازی دنزل واشینگتون، مردی که تبدیل به کسی میشه که ازش متنفره، اول احساس میکنی فیلم میخواد راجب نژادپرستی صحبت کنه، اما فیلم راجب تمام احساسات انسانی حرف میزنه، وجه های مختلف شخصیتیو به نمایش میذاره، تنها ایراد فیلم کارگردانیه ضعیف اونه، از دیدنش پشیمون نمیشین اگه به فیلمای دیالوگ محور علاقه دارین 8/10

فیلم شروعی کسالت بار و ملال آور داشت با سکانسی هایی طولانی به اینا کاراکتر تروی ماکسون پرحرف رو هم اضافه کنید، با خودم گفتم قراره یه فیلم چرت رو ببینم اما رفته رفته خودشو رو کرد و به فیلم بهتری تبدیل شد اما بازم آخر فیلم به نظرم به حاشیه رفت و سکانس پایانی فیلم تو ذوق زد.... کاراکتر تروی ماکسون یه جورایی مدل آمریکایی خیلی از پدران ماست.... کارگردانی بدون خلاقیت دنزل واشینگتون از نقاط ضعف این فیلمه.... در کل فیلم معمولی بود بهتر از فیلم مهتاب که اووریتد بود و البته ضعیف تر از منچستر کنار دریا و ستیغ هک سا.... برخلاف خیلی ها که میگن حق دنزل واشینگتن بود اسکار بگیره به نظرم حق کیسی افلک بود که اسکار بگیره.... نمره ی من 7 از 10

یک درام بسیار زیبا با بازی بینظیر دنزل واشینگتون.