عالیه

این فیلم رو فقط و فقط به عشق بازیگر ژاپنی مورد علاقم، هیرویوکو سانادا دیدم و میتونم بگم شاهکار و بینظیره

جزو بیست فیلمی که اگر یه روز بخوام از زمین برم با خودم خواهم برد. موسیقی متن شاهکار، بازیگری شاهکار، داستان و خط درگیر کننده ی فکریش شاهکار، در عین سادگی و بی پیرایگی حرفهای سنگینی برای گفتن داره و تا حدودی هم با فرهنگ و نوستالژ های ژاپن در زمان افول سامورایی ها و ورودش به عصر نو هم آمیختگی بصری و مفهومی داره. دنبال یک فیلم فلسفی سنگین یا درام پر زرق و برق نباشید. اما اگر به لایه های بطنی این فیلم سراسر عاشقانه-تراژیک نفوذ کنید تا روزها و سالها از یادتون نخواهد رفت. اینکه در لحظاتی برای منفورترین کاراکترهاش از ته دلتون غصه بخورید و در عین حال فروتنی عاشقانه مختوم به تراژدی قهرمان فیلم رو... بگذریم! اسپویل نکنم.. با اصرار پیشنهاد می دم ببینیدش