فیلم بدی نبود، در حد یکبار تماشا. ولی کاش به کتابش بیشتر وفادار بود. بنظر من کتابش خیلی قوی تر بود که معمولن هم اینجوریه

فیلم خوش ساختیه. کارگردانی، بازی، فیلمبرداری، موسیقی متن، جلوه های بصری و ... همه خوبن. چهره ی زشت جنگ و حماقت مردان سیاست مداری که قدرت بدستشون اومده و کنترل خودشونو از دست دادن. قربانی شدن جوانان ساده و بی گناه که حتی نمیدونن برای چی دارن میجنگن. کشتار و جنازه توی این فیلم زیاده و مناسب هر روجیه ای نیست، اگر با فیلم جنگی مشکلی ندارید دیدنش پیشنهاد میشه.

اسکار حقش بود خیلی دوست داشتم

فیلم به‌شدت معمولی و متوسطی بود که به‌واسطه‌ی فیلم‌برداریِ کارت‌پستالی و نمایش بی‌پرده‌ی وحشی‌گریِ جنگ تونست تاحدی مخاطبِ ساده رو مرعوب کنه. جداً دوساعت‌ و نیم پای این فیلم بشینیم که چی؟ داستان خاصی که به اون معنا توی فیلم وجود نداشت. چندتا جوون بودن که رفتن جنگ و طبیعتاً یه عده رو کُشتن و آخرش هم خودشون کُشته شدن. بدون روند دراماتیک، بدون فراز و فرود. تهش چیزی که از فیلم توی ذهن می‌مونه چیه؟ «جنگ، بد و مملو از کثافت و وحشی‌گری است»؟ خب کیه که ندونه؟ «در جنگ سربازها تیکه‌وپاره می‌شوند درحالی‌که فرماندهان در آرامش به نوشیدن شراب و خوردن خوراکی مشغولند»؟ کیه که ندونه؟ کجای این فیلم چیزی به ما بیننده‌‌ها نشون داد که ما یا نمی‌دونستیم یا تاحالا ندیده بودیم؟ چه تجربه‌ی ویژه‌ای بود تماشای این فیلم؟ از شخصیت اصلی و مسیری که طی کرد هم که چیزی نگم بهتره. باز گُلی به جمال مجید سوزوکی؛ اون بیچاره حداقل یه قوس شخصیتی‌‌ای داشت.

امان از جنگ .. و جنگی که همیشه ضررش برای مردمه نه رهبران