بیش از 5 سال هست در این سایت عضو هستم و تا امروز نظری در مورد هیچ فیلمی نگارش نکرده ام .... فیلم های بیشماری را دیده ام اما میتوانم به صراحت بگویم این فیلم روح من را تکان داد ... دیدن این فیلم در این روزگار بر هر انسانی واجب است

اصولا فیلمهای بیوگرافی چون دست فیلمنامه نویس خیلی باز نیست تو \"روند جریان و اتفاقات\" و باید وفادار باشه به هسته ی اصلی داستان (از تمامی جوانب : رویداد ها و اتفاقات و ...) معمولا بلحاظ فضای داستانی خیلی هیجان انگیز و غافل گیر کننده نیستن بخاطر همین تو اینجور فیلما \"تیم بازیگری\" حرف اول رو میزنن تو جذب مخاطب هرچقدر متد بازی بازیگرا قوی تر باشه بهمون اندازه مخاطب بیشتر جذب میشه حالا این وسط یک سری دیالوگ و مونولوگ حساب شده هم تو فیلمنامه بیاد میشه نور علی نور تو این فیلم همون ب بسم الله آخرش معلومه که چه اتفاقی رخ میده اما! انقدر پرداخت به شخصیت ها - انتخاب بجای بازیگرها - متد های بازی قویه که فقط زمانی چشم از صفحه نمایش بر میدارید که تیتراژ پایانی رو دیده باشید این اثر شاهکاریه در ستایش انسانیت! به زیبایی نشون میده که \"انسان بودن\" به تنهایی والاترین معیاره بالا تر از دین و مذهب و قدرت و اسم و رسم و ... این فیلم منو یاده این جمله نیل آرمسترانگ میندازه : من آدم حساسی نيستم ، وقتی خانه‌ی والدينم را ترک كردم گريه نكردم وقتی گربه‌ام مرد گريه نكردم ، وقتی در ناسا كار پيدا كردم گريه نكردم و حتی وقتی روی ماه پا گذاشتم گريه نكردم !! اما وقتی از روی ماه به زمين نگاه كردم بغضم گرفت با ترديد با پرچمی كه بنا بود روی ماه نصب كنم بازی می‌کردم از آن فاصله رنگ و نژاد و مليتی نبود ما بوديم و یک خانه ‌ی گرد آبی ، با خودم گفتم انسانها برای چه میجنگند ؟! انگشت شصتم را به سمت زمین گرفتم و کره زمین با آن عظمت پشت انگشت شصتم پنهان شد و من با تمام وجود اشک ریختم ...!!

10

آقای بازیگر

10 از 10 بای