فیلم فوق العاده ای از فضایی که زنان درش به یک تصمیم میرسن و خوب یا بد میتونن با همدیگه صحبت کنن و به نتیجه ای که پیشرفت خودشون و دختران و پسرانشون درش هست برسن. جالب اینه که مردها اگر تنها بمونن دیگه زنی در میانشون نخواهد بود ولی زنها هیچوقت از دست مردها خلاصی ندارن چون بالاخره یه روز یه مردی رو زایمان میکنن و توی خونه‌اشون بزرگ میکنن. این نشون میده چقد مردا راحت تر میتونن زن ستیز باشن و چیزی از زندگی نفهمن. ۸ از ۱۰

عن از سر و روی فیلم میباره. بعد از فقط دو سه دقیقه میشه فهمید با چه فیلم نفرت انگیزی مواجه هستید. بیلی وایلدر اگر زنده بشه و بفهمه این فیلم تو اسکار جایزه بهترین فیلمنامه رو برده تقاضای بازگشت به خاک میکنه. فیلم همه جوره تباهی هنر هستش و بدبختی و سیاست زدگی آکادمی و اعضای احمقش رو نشون میده. نمیشه درباره دنیای واقعی فیلم ساخت؟ چرا یک کشور خیالی؟ خانم‌ها این همه مشکل واقعی دارن. این همه قصه. مطرح کردن ابتدایی ترین خواسته‌های زنان به زشت‌ترین شکل ممکن کاملا برعکس عمل میکنه. واقعا اگر یگ زن ستیز بودم از ساخته شدن این فیلم بسیار خوشحال میشدم. نمره‌ی imdb فیلم و تعداد رای دهنده‌های فیلم نشون میده بیننده عادی اصلا از فیلم راضی نبوده. در واقعا هیچ کسی بعد از دیدنش به دیگری توصیه‌ش نکرده.

یک بار دیدنش خوبه، فیلم 3 ایراد اصلی دارد که یکی ش را چون حالت اسپویل داره نمی گم ولی دو تای دیگه اینه که: 1. فیلم بیشتر تبلیغ مسیحیت انفعالی است . مسیحیت و به صورت کلی، هر دینی که پیروانش را به جای پرسشگری و به چالش کشیدن قدرت، به انفعال و سکوت دربرابر ستمگر و بخشش هدایت می کنه 2. دایالوگها اصن به شخصیت پردازی زنهای بی سواد جور در نمی آد.

کارگردان تفاوت فیلم وبیانیه سیاسی اجتماعی را نمی داند و فقط شعار می دهد. جالب این که شخصیت های اصلی فیلم زنان بی سواد هستند و این بی سواد ها بحث های فلسفی واجتماعی آزادی خواهانه ای می کنند که کاملا باور ناپذیر است. اگر زنان این جامعه که حتی مکان جغرافیایی خود را در عالم نمی دانند چنین قابلیت ذهنی بالایی داشتند هرگز تحت چنین ستمی قرار نمی گرفتند. از همه بدتر نحوه روایت داستان است .

فیلمی عجیب.فیلمی که دنبال گدایی کردن جایزه هست.به عنوان یک مخاطب عام نظر میدم.فیلم هیچ تلاشی واسه جذاب کردن خودش نمیکنه و حتی هیچ تلاشی هم برای انتقال پیام و یا رسوندن حرفش به مخاطب پشت یه داستان قشنگ نمیکنه.خیلی مستقیم و زشت حرف خودش میزنه.فیلمی پر از دیالوگ که حتی به زور، دیالوگ های پرچالش میشه ازش دریافت کرد.استفاده از خانم فرانسیس مکدورماند برای جذب مخاطب؟؟؟؟در حد 3 تا سکانس؟؟؟جالب اینجاست فیلم کلی نقد مثبت از منتقدین معروف درو کرده،آخرش هم یه جایزه اسکار میندازن تو بقلش.ولی من مخاطب عام نپسندیدم و نظرمم هم کاملا منفیه نسبت بهش.