فیلم خوبیه ... درون مایه عاشقانه ی خوبی داره ولی روایتش جالب نیست ‌... زیاد اتفاقاتش با منطق پیش نمیره ولی درامش خوبه و از اون دسته فیلمایی نیست که همه پسند باشه ....

نبمۀ اول فیلم: کم‌نظیر و سزاوار صفت «شاهکار». در نیمۀ نخست فیلم شاهد اثری دلپذیر و روان و به‌طور قطع استادانه از استاد بزرگ سینما، جناب پارک هستیم. بدون حتی یک تک‌پلان اضافه، تدوین شگفت‌انگیز، در اوج پختگی و مهم‌تر از همه «احترام به تماشاگر». استاد به شعور و هوش تماشاگر احترام می‌ذاره و ذره‌ای توضیح اضافه نمی‌ده و ما رو با داستانش همراه می‌کنه. اما نیمۀ دوم شوربختانه همه‌چیز افت می‌کنه، گرچه شاهد سقوط و ابتذال فیلم نیستیم و به‌هرحال استاد با تجربۀ اندوخته در این سال‌ها هر طور شده داستان رو جمع می‌کنه، اما هرچه به پایان نزدیک می‌شیم، فیلم شلخته و ناکوک می‌شه و این حس در مخاطب ایجاد می‌شه که فیلم از دست سازنده در رفته. پلان‌های اضافی، توضیح واضحات... این فیلم یک سکانس پایانی حماسی لازم داشت. برای اینکه اسپویل نشه وارد جزئیات نمی‌شم، ولی اتفاق پایانی فیلم قابلیت نمایش اسطوره‌وار داشت که متأسفانه نشد. اما به‌هرحال در این قحطی سینمای خوب، این فیلم یک سروگردن از تمام آثار مبتذل این روزها برتره.

دنبال فرم جدید بوده اما خراب کرده. داستانی یک خطی، بدون گره افکنی و گره گشایی. اصلا خوب نبود.

با زیرنویس خوب ببینید

فیلم جالبی نبود شایدم بخاطر زیرنویس مزخرفش بود