فیلم عالی بود ولی برای درکش باید خودتون رو غرق بینش و تصورات meta-science کنید . یا به طور دیگه اگر از ایده ی فیلم لذت نبردید به خاطر اینه که اینجور فیلمها نیاز به تفسیر سنگین دارن و بدون پس زمینه تاریک و واقعیگرا شاید نتونید فیلم رو درک کنید.

واقعیت امر این هست که فیلم رسالت و پیامش رو میده و اینکه انسان انقدر مصنوعی و غیر طبیعی شده که دیگه از احساسات طبیعی دور شده و از اون خوشش نمیاد و در دام دنیای خود ساخته خودش افتاده که حالا باید خودش رو با اون تطبیق بده . در این راه حتی انسان ماهیت خودش رو هم از دست داده ، انسانی در همه طول دوره تاریخ سعی در تغییر طبیع داشت حالا این خصیصه رو از دست داده و سعی در سازگاری با دنیایی داره که خودش مسئول تغییر . هبوت ان و خودش هست و از اون بدتر داره خودش به سوی سازگاری با این انحطاط تغییر میده و نه محیط اطرافش رو . طبع و قریح بشر گور شده و دیگر از خوشی ها طبیعی لذت نمیبره و برای همین از دست رفتن حس چشایی سعی میکنه خوراک خودش رو شور کنه و دست به کارهای افراطی بزنه . بدنش رو تریح میکنه ، ارگانهاشو دست کاری میکنه و به جای عشق بازی همدیگه رو غداب میدن . ارزوش شده که یکبار درد طبیعی رو تجربه کنه تا به زنده بودنش پی ببره به همین خاطر شاهد صحنه های رادیکال در فیلم هستیم که البته در هر دوره ای وزن خودش رو داره و با گذشت زمان و از دست رفتن ذائقه نرمال بشر نسل های بدی برای درک زندگی و واقعیات اون باید داستان رو شور کنن . زمانی که پرتغال کوکی اومد خیلی ها همین برخورد رو باهاش داشتن فیلم تحریم شد ، بعضی کشور ها اونرو بخش نکردن و صحنه های برای مردم قابل قبول نبود ولی بعد دهه ها این صحنه ها در برابر صحنه های امروز چیزی بدوی پیش نیستن . این فیلم یک هشدار هست که داریم به کجا میریم و عاقبت کار چه خواهد شد .

ایده خوبی داشت ولی احساس میکنم سازنده های فیلم ز نصف فیلم به بعد الابختکی داستان رو جلو بردن

ایده فیلم رو دوست داشتم ولی خود فیلم چرته

همه چیز خیلی هماهنگی باهم بد بودند