حتی پایانِ بدش و مدت زمان احمقانه طولانی فیلم هم نتونست حس خوب فیلم رو واسم از بین ببره. دوست عزیز پایینی در مورد اما تامپسون درست گفت، زیادی مسن هستش برای اون نقش. با این حال بازیشو دوست داشتم. آلن ریکمن هم متبوع بود. دیدنش در حالتی توصیه میشه که قبلش خوب خوابیده باشید:)

درباره موضوع فیلم و کتاب: در حالی که بریتانیا داشت دنیا را پاره پاره می کرد تکه های آن را کثیف ترین فرهنگ آریستوکراسی آن زمان می بلعید و نوبلیتی (نجیب زادگی) را استفراغ می کرد! دغدغه های کتاب دغدغه های احمقانه همین فرهنگ کثیف است که در حالیکه دغدغه مردم آن زمان هند و آفریقا و ایران را "نان" و "زنده ماندن" کرده است، خود در بازی جورچین "کدام نجیب زاده با کدام دختر" جام عیاشی نوش می کند! و اما در مورد فیلم: اقتباس است پس داستان هیچ. کست خوب نیست. حتی کیت وینزلت هم به معشوقی شوخ و شنگ نمی خورد. اما تامسون بیشتر به مادرها می ماند تا دختری در انتظار بخت. ریکمن شاید بزرگترین اشتباه انتخاب نقش باشد. او برای کلنل بیش از حد از سلیقه بیینده فاصله دارد. نقشهای فرعی قطعا قانع کننده تر هستند. دکور و صحنه و گریم به نظر بی نقص است. بازیها که . . . اصلا ما که باشیم که نظر دهیم :)) خود اما تامسون برای امضای یک فیلم کافیست. در نهایت به نظر من داستان و فضای فیلم بیشتر باب دندان بانوان است. حوصله من که به سختی تا پایان فیلم یاری داد.

یکی از زیباترین اقتباس ها از کتاب حس و حساسیت جین آستین است. پیشنهاد میکنم ببینید. بازی کیت وینسلت و آلن ریکمن فقید خیلی خوبه.