این اثر اتوبیوگرافی الن بنت نویسنده شهیر تئاتر و گاها سینمای انگلیس است قلم او باعث شده تا این فیلم بی نیاز از جلوه های بصری پر از جلوه های ویژه کلامی باشد طوری توصیفات و در بند کردن تصاویر با voice over روای همراه و مناسب است که امیدوار می شوی که سینمای امروز که دیگر در مورد کلمات نیست و خود را وسواس گونه به تصاویر پرزرق برق معتاد کرده راه نجاتی دارد و ان راه بازگشت به ادبیات است.برتولوچی میگوید- یا می گفته- در تاریکی سینما نشستن وخیره به پرده شدن فرصت دیدن یک رویا است اما رویایی خاص، رویایی مشترک با صدها نفر و این دلیل مسحورکننده بودن هنر سینما است در این فیلم ما شاهد رویایی از امکان انسانیتی حقیقی و بی دروغ هستیم. و در میابیم که ندانستن و نداشتن چگونه می تواند یک زندگی را تباه کند و ناخواسته این فلاکت یک اثر هنری را خلق کند.