چیکار می‌کنی با ما آقای ایستوود؟ (داستان واقعیه. اگه دنبال هیجان هستین نبینین) متاسفانه دیگه کمتر کارگردانی هست که درام عمیق و تاثیرگذار بسازه.

به این موضوع هم اشاره کنم دلایل اف بی آی برای متهم کردن ریچارد جول به بمب گذاری توجیح منطقی نداره و در این مورد هم فیلم ضعف داره!

اصلا فیلم ششدانگی نیست و اصلی ترین دلیلش هم به فیلمنامه ضعیفش برمیگرده... این فیلم قواعد کلیشه ای سینما یعنی ساخت یه داستان حماسی از قهرمان ها رو میشکنه زیرا اینجا قهرمان داستان خود متهم میشه اما از طرفی اکثر کاراکترها از ضعف در شخصیت پردازی رنج میبرن مثلا کاراکتر کتی اسکراگز که برای پیشرفت در کار مطبوعاتی اخلاقیات رو زیرپا گذاشت که در سرتاسر فیلم یه کاراکتر جاه طلب جلوه میکرد یهو یه آدم احساسی شد یا مثلا کاراکتر واتسون برایانت وکیل ریچارد جول اصلا توازنی در رفتارهاش دیده نمیشه... سکانس بمب گذاری در پارک سنتنیال آتلانتا ایجاد حس تنش زایی درستی نداشت!!! فیلم به قدرت مدیا اشاره داشته ، که چطور مطبوعات زرد تنها برای بیشتر مطرح شدن و تیراژ بیشتر از روی انسان ها رد میشن و از این جهت اثر قابل دفاعه اما به لحاظ فیلمنامه و کارگردانی هرگز!!! نمره ی من به این فیلم 7 از 10.

بازی بدون نقص پال والتر و مظلومیتش که به بهترین شکل تونست بی رحمی مدیا که به اسم حرفه ای گری میتونن اونا هم با زندگی یک انسان بی گناه بازی کنن و خصوصا همین داستان های مشابه که در این دوره تو خود امریکا جریان داره . صحنه های احساسی بی نظیر که وقتی ادم میدونه بر اساس واقعیت هست بیشتر بهش میچسبه. واقعا لذت بخش بود.

حتما ببینید.