فیلم عجیب و در خور تاملی هست، اگه دنبال پر کردن وقت و لذت بردن از سینما و فیلم هستید ، اصلا توصیه نمی شود...

سلام اولا که از طریق بو کشیدن متوجه میشد نه ترس ظاهری دوما چیز خاصی نداشت که امتیاز بالا داره در حد۳

ممنون از دوستم با کامنت زیبا و متین شون . من تعریف این فیلم رو شنیده بودم ولی با اشاره ای که به ون تری یر شد کمتر مایل هستم کار رو ببینم . فیلمی شاید شبیه به این از نظر محتوا فیلم مرد فیل نمای دیوید لینچ بود که بسیار خوش ساخت بود اما به نظرم حرف خاص یا تازه ای برای گفتن نداشت . پدربزرگ همه این فیلم ها " فرانکشتاین " مری شلی هست که مفهوم ظاهر هیولاوار ، طرد شدگی و انسانیت رو مطرح کرد . ولی هنوز هم آثاری ساخته میشن که قابل تأمل هستن .

7.7/10 اگر تمایلی به دیدن زشتی ها و فیلمهایی که از لحاظ نمایش دقیق فیزیک انسان های خاص (فرضا نقص ژنتیک) علاقه ندارید ، نبینید. برای آنها که روح لطیفی دارند شدیدا آزاردهنده است ... قطعا فیلم عامه پسندی نیست و از آن فیلمهاییست که جان میدهد برای نقد اما من فقط در این کامنت در موردش مینویسم که یک درام ، رمانتیک ، تریلر ، تلخ ، اخلاق گرای ، سیاه ، ناتورالیستی و معناگراست ، فضای فیلم دپرس است و تماشای فیلم نیاز به کمی صبر دارد ... لذا فیلمی نیست که به مذاق همه خوش بیاید و شاید خاص ترین فیلمی باشد که دیده باشم (خاص نه به معنای خوب ، بلکه صرفا عجیب!) ، درباب فلسفه ی زشت یا زیبا و تناسب آن با درون یا برون آدم هاست ، و اینکه اولا کدام دست ما هست و کدام خیر؟ و دوما نتیجه اش با زندگی ما چه میکند. مرز ... این مرز نامرئی ... انسان های *کاملا عادی* اما قانون گریز و جنایتکار و تب اعمال قانون حتی به شکل غیرقانونی و زندگی بی هویت و حیوانی که فقط با شامه ی سگی تینای زشت ، استشمام میشود ، غیرقابل پیشبینی است و نگاه ویژه ای به خلقت انسان دارد. بعد از فیلم عالی "گناهکار" این دومین فیلم اخلاق گرای اروپایی امسال است که مرا درگیر کرد. عجیب الخلقه ها ، مرد فیل چهره و زن شگفت انگیز از جمله فیلمهاییست که با آنها شباهت هایی دارد اما درون مایه اش تا حدودی به تیرگی آثار فون تریر می رسد ، تماشای بعضی سکانس هایش آن قدر آزاردهنده هست که با وجود ترسناک نبودن اما موحش می شود. بیننده را به فکر وامیدارد و پس از اتمام فیلم هم او را رها نمیکند. کارگردانی "علی عباسی" خیلی تعریفی ندارد اما بواسطه ی داستان و متریال قدری که دست اوست (نه فیلمنامه) ، در صورت حرفه ای گری بیشتر میتوانست بیادماندنی تر عمل کند. بهرحال "علی عباسی" در دومین فیلم بلند خود مشخص میشود کارگردان جسور و جاه طلبیست و از رفتن به دنبال سوژه بکر و دست اول هم ابایی ندارد و این نوید آینده ی خوبی میدهد و حداقل موفق به گرفتن دو بازی درجه یک و ساخت فیلمی گاها هوشمندانه و البته در حد استانداردهای قابل قبول جشنواره ها شده است. فیلم برداری لرزشی فیلم چندان چنگی بدل نمیزند ، هرچند حس ورود به جنگل ، طبیعت گرایی و جامعه گریزی و فرار از گناه ، خشم و شرم ، به عنوان مظاهر غیرانسانی اروپایی ، در دوربین او قابل مشاهده است اما من نمیدانم چه خبر شده که دوربین سردست حتی در یک مکالمه ی عادی هم استفاده شده است. عدم وجود موسیقی شایسته به اعتقاد من یکی از نقاط ضعف فیلم است. فحوای داروینیسم فیلم در جایی که زن و مرد در جنگل در حال دویدن هستند ما را به سرآغاز حیات بشری (بدون اسپویل) ارجاع میدهند. بازی هر دو بازیگر اصلی از نقاط قوت فیلم است ، به خوبی در نقششان غرق شده اند و رفته رفته تا انتهای فیلم زشتی چهره شان بواسطه ی آشکار شدن مرزهای اخلاقیشان از غیرقابل تحمل به قابل تحمل تبدیل می شود ، ضمنا این دو چهره دو بازیگر معروف سوئد هستند و مشکل درون فیلم را ندارند لذا در حد اسکار گریم هم قطعا هست. من خوشم آمد اما با احتیاط به سراغش بروید. این دیالوگ از فیلم هم به تمام تک تک شما عزیزان نثار می شود : "اگه تو با بقیه متفاوتی به خاطر اینه که از اونا بهتری" If you're different than others, it's because you're better than them