اولین سریال کره ای بود که میدیدم چون هیچ وقت اهل سریال کره ای نبودم ولی باید بگم واقعا دیدگاهم رو به سریالاشون تغییر داد . فوق العاده قشنگ بود . دست گذاشته بود روی خیلی از مشکلات اجتماعی و خانوادگی که من رو تاحدودی یاد سریال شیملس مینداخت . بازی دختره و برادره خیلی خوب بود و باعث میشد سر مشکلاتشون اشک بریزم . قطعا ارزش دیدن رو داشت

ازونجایی که خلاصه داستان واقعا بی مفهومه سعی میکنم بدون اسپویل کلیت قضیه رو بگم؛ داستان سریال حول محور سه شخص هست ، دختری که نویسنده ی کتاب کودکان هست که دست کمی از روانی ها نداره ، پسری که در انتقال ارتباط و احساسات مشکل داره و همه چیزو توی خودش میریزه ، و برادر این پسر که مشکل ذهنی داره و با برادرش زندگی میکنه و دائم بدلیل مسائلی در حال فرار اند وقتی سریالو تموم کردم بلافاصله قسمت اول رو پخش کردم و برام این سوال بوجود اومد که حالا که میدونم‌چقدر سریال خوبی هست ، اصلا چیشد که من جذب این سریال شدم و ادامش دادم و جواب این سوال اینه که شخصیت دختر سریال ، اونقدر عالی بازی کرده بود ، بخصوص اوایل سریال که بعضی از صحنه های برخوردش با دیگران رو بیشتراز ده بار مرور میکردم و لذت میبردم. جاذبه ای که شخصیت این زن و بازی فوق العاده ی این بازیگر داره منو تا قسمت آخر کشوند ، البته در وسطای سریال برادر کند ذهن رو که میبینین متوجه میشین این بازیگر هم فوق العادست ! چرا که چنان از پس این نقش خوب بر اومده که حتی شک نمیکنین این بازیگره! غیر از قسمت ۱۵ که یخرده سطحش پایین تر بود و قسمت آخر که عالی بود ، بقیه ی قسمتها کشش خیلی خوبی دارن. حالا که کره ای ها سلیقه ی منو تغییر دادن که از اروپا و آمریکا کشیده شدم سمت آسیا ، اونقدر از سریال های این چشم بادومی ها خوشم اومده که دیگه انگار حنای هالیوود برام رنگی نداره که هیچ ، حس تنفر هم نسبت بهشون پیدا کردم یجورایی! خیلی خوشحالم که توی مووود سریالای کره ای هستم و از انتهابمم تا اینجا راضی بودم ، میتونم بگم که هنوز نه فیلم و نه سریال بدی ازشون ندیدم! در انتها باید بگم که سریال واقعاً عالی بود یجاهایی حتی درس هم میگیری... لذت بخش بود...دمشون گرم

زیبا بود

سریال قشنگیه

این سریال عالیه