جی چانگ ووک به گروهی از دانش اموزای دختر دبیرستان برمیخوره که کیم یو جونگ یکی از اوناس و ازش میخواد که براشون سیگار بخره اینکارو واسشون انجام میده بعد شماره تماسشو میده ولی کیم یو جونگ هیچوقت بهش زنگ نمیزه چهار سال بعد ووکی یه مغازه رو اداره میکنه و دنبال یه کارگر هست و...
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
WalkTalk
WalkTalk
۵ خرداد ۱۴۰۱ ۱۳:۵۶
برای من ، منی که اهل دیدن فیلم و سریالم و البته ازین جهت ادعایی ندارم چون اگر بهم بگن چند تا فیلم خوب معرفی کن تووش میمونم ، بخودم اومدم و دیدم که برام دیدن فیلم و سریال شده یک کار روتین که انگار از روی ادای دِین و اجبار بهش ادامه میدم و اونقدر در گذر زمان توقعم از خودم بالا رفته و مشکل پسند شدم که فکر میکنم دیگه سریال هایی مثل لاست و ... درست نمیشه و همه چیزای خوب در گذشته به خط پایان رسیدن. اما در میون انبوه فیلم و سریالایی که برای خودشون اسمی درآوردن و رقابتشون در سایتهای رتبه بندی شدید شده ، فارغ ازین وقتی دو سال پیش سریال welcome to Waikiki رو دیدم فهمیدم دنیای سریال معطوف به اسامی بالای جدولی imdb یا rotten tomatoes و امثالهم نمیشه. میشه فارغ از داستان های با موضوعیت های شبیه به هم هالیوودی ، یه گوشه نشست و نه بعنوان وظیفه و تکلیف ، بخاطر یه حس خوب ، یه حس متفاوت ، یه حسی که با اومدنش آدم رو رقیق میکنه ، مهربون میکنه ، عینک خوش بینی به چشم میزنه هم لذت دیدن سریال رو پیدا کرد و هم حسی فراتر از یه عادت سابق بدست آورد و از گیر و داد توقع و جنگ بین نمره ها بیرون کشید ، الان ، در این زمان که سریالای مطرحی مثل Better call saul ، peaky blinders, severance و .... مطرحن ، من به گوشه نشستم و یه سریال فانتزی عاشقونه دیدم! نه اینکه یکی از شاهکارای نوع خودشه ، نه اینکه نویسنده های قوی در حد بین المللی نوشتنش ، نه اینکه فلان بازیگر مهم تووش بازی میکنه که حداقل من میشناسمش، نه اینکه چون ژانر طنز بهش خورده از خنده پای سریال غش میکنین....نه ، فقط بخاطر داشتن به حس خوب ، انتقال احساسی که بدرد میخوره ، دلپسنده ، شکیله ، جذابه ، امید به زندگیه .... شاید سریالی باشه که نشه دو خط دیالوگ بدون باگ توش پیدا کرد ، نه که سریالیه که راجبه مسئله ی مهمی حرفی برای گفتن داشته باشه ، نه اینکه .... فقط انتقال یک حس خوب به من ، که موقع دیدنش گفتم گور بابای همه ی سریالایی که منتظر موندن که ببینمشون ، گور بابای بهترینای دنیا ، و عجیب که جواب داد و اونقدر حس خوب بهم داد که میتونم حالا یه گوشه بشینم و با افتخار به ۱۶ ساعتی که توی این هفته براش گذروندم نگاه کنم. حتی ممکنه این کامنت هیچوقت دیده نشه چون انگار جوی که حاکمه ، جو رقابت بین بهترینها و مطرح تریناست ولی خب این هم به درک حس میکردم برای این حس خوبی که دارم زیر دِین به این سریالم. من لذت بردم و پیشنهاد میکنم اگر فکر میکنین تمام سریالای مطرح رو دیدین و کفگیرتون به ته دیگ خورده ، دیدن این نوع رو از دست ندین. من عاشق نقش اول زن شدم و از فرهنگ کره در این سریال شدیدا خوشم اومد ... بی نهایت بوسه ?
u_905487
u_905487
۲۳ خرداد ۱۴۰۲ ۲۳:۲۶
کامنت گذاشتن اینجا خیلی معمول نیست اما واقعا کنجکاو شدم اینو ببینم welcome to Waikiki منو خندوند با اینکه زیاد خوش خنده نیستم 😉
۱
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
۶
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ