مدتی از انتشار خبر ساخته شدن سریالی بر اساس بازی رایانه ای «The Witcher» می گذرد. سریالی که شبکه ی جاه طلب نتفلیکس به دنبال ساخت آن است. فرنچایز «جادوگر» نخستین بار در قالب مجموعه داستان هایی فانتزی به نویسندگی «Andrzej Sapkowski» منتشر شد و به دلیل داستان غنی این مجموعه و استقبال مردم از آن، استودیوی «CD Project RED» تصمیم به ساخت بازی های رایانه ای آن گرفت. بازی هایی که به جرئت می توان آن ها را در لیست برترین عناوین رایانه ای دهه ی اخیر گنجاند. حال نتفلیکس در اقدام جدید خود قرار است این بازی های رایانه ای را تبدیل به یک سریال نماید. سریالی که در حال حاضر هیچ اطلاعاتی از آن منتشر نشده است. نویسنده مجموعه داستان های مذکور در مصاحبه ی خبری با یکی از رسانه های بازی های رایانه ای بیان کرد که به عنوان دستیار نویسندگان سریال در فرایند ساخته شدن آن حضور خواهد داشت. سری بازی های «The Witcher» جزو پر طرف دار ترین و پرفروش ترین بازی های رایانه ای به حساب می آیند. دنیای غنی این بازی ها محیطی پویا به مخاطب ارائه می دهد و گیمر آزاد است در محدوده ی گیم پلی بازی که وسعت بسیار زیادی دارد، دست به هر کاری از جمله گشت و گذار، جنگ ، تفریح، شکار ، جادوگری و اقدامات دیگر بزند. تنها نسخه ی سوم بازی به تنهایی بیش از 100 ساعت زمان برای تمام شدن نیاز دارد، در نتیجه نتفلیکس در مرحله ی نخست باید تمام تلاش خود را برای راضی نگه داشتن طرف داران این بازی انجام دهد. با این پیش زمینه با هم نگاهی به چند معیار که از سریال مذکور انتظار می رود می افکنیم. سریالی که داستانش تضمین است و تنها به یک تیم سازنده ی کاربلد نیاز دارد تا بتوانند از ماده خام داستان، یک اثر هنری درجه یک در حد و اندازه های «Game of Thrones» بسازند.

1- کپی نکردن از روی بازی

طبق آن چه از این سریال منتشر شده، اثر مذکور اقتباسی از مجموعه داستان ها خواهد بود. داستان های بازی محتوا و ماده خام بیشتری به سازندگان برای ساخت سریال ارائه می دهند، به ویژه آن که نویسنده ی اصلی مجموعه داستان ها قرار است به عنوان یکی از نویسندگان در ساخت سریال حضور داشته باشد و این امر امکان آن را می دهد که اثر مذکور همواره در بستری پخته از اتفاقات داستان خود را روایت نماید. نکته ی اساسی آن جاست که تعداد کسانی که کتاب های اصلی این بازی رایانه ای را خوانده اند از تعداد کسانی که آن را بازی کرده اند کمتر است و محبوبیت مجموعه بازی های «The Witcher» به مراتب بالاتر از همین محبوبیت در رابطه با مجموعه داستان هاست. با این وجود نکته ای که نتفلیکس و تیم سازنده باید از آن بپرهیزد آن است که تا جایی که امکان دارد از کپی برداری داستان بازی بپرهیزد. به دلیل برخی مسائل تجاری و سیاست گذاری های موجود استودیو های بازی سازی و محدودیت ها ، تیم سازنده ی بازی های رایانه ای این عنوان مجبور به پرداخت کم به جزئیات برخی وقایع بازی بوده است، اما این نکته چیزی از عظمت داستانی جهان بازی نمی کاهد. داستان این عنوان روایتگر زندگی و ماجراجویی های جادوگری به نام «گرالت» می باشد. او که گذشته ی سختی را پشت سر گذاشته به عنوان یکی از تنها امید های مردم به مبارزه علیه نیروی شر بر می خیزد و با تکیه بر دانش جادوگری خود نسبت به از بین بردن دشمنانش اقدام می کند. از یک سریال که بر اساس مجموعه داستان های مذکور ساخته می شود انتظار می رود که هویت مربوط به خود را با داستان سرایی بدیع و شیوه ای منحصر به فرد به دست آورد و تا جایی که امکان دارد از وابستگی به منابع، به ویژه بازی های رایانه ای بپرهیزد. همین لحظه که این مطلب را می خوانید داستان کامل سری بازی های این عنوان با جزئیات کامل در رسانه هایی از جمله «یوتیوب» یافت می شود و این امر بسیار زننده ایست که سازندگان آن دقیقاً همان جزئیاتی که در بازی ها پیاده شده اند را برروی اثر در دست ساخت اعمال نماید. بدین منظور نتفلیکس نیازمند صرف هزینه ی بسیار بالایی برای ساخت چیزیست که برای مردم تازگی داشته باشد.

2- معرفی زودهنگام شخصیت سیری (اگر قرار است شخصیت مهمی در سریال باشد)

شخصیت سیری یکی از تاثیرگذار ترین افراد حاضر در کتاب های جادوگر است. این شخصیت قادر به تاثیر نهادن برروی فضا و زمان است و این نیرو به وی امکان جا به جایی بین جهان های متفاوت را می دهد. نسخه ی سوم بازی «The Witcher» به ابعاد تازه تری از این شخصیت پرداخت و داستان هایی از دوران کودکی و نحوه ی به کنترل در آوردن نیروهایش را برای گیمر ها تعریف کرد. از سوی دیگر به دلیل اهمیت نقش او در داستان بازی، هواداران علاقه ی بسیاری به او دارند. در دو نسخه ی اولیه ی بازی شخصیت مذکور را در بخش های کمی از داستان مشاهده می کردیم و بازی اغلب به ذکر کردن نام او بسنده می کرد. این رویه در نسخه ی سوم دستخوش تغییراتی شد و شخصیت مذکور نقش بسزایی را در خاتمه دادن به بازی ایفا نمود. اهمیت به نقش سیری در نسخه ی سوم با این حجم از جزئیات نشان دهنده ی آن است که استودیوی «CD Project Red» از ابتدا برنامه ای برای پرداختن به او در دو نسخه ی اولیه ی بازی نداشت. اگر سریال این عنوان به دنبال استفاده از شخصیت مذکور است باید او را از همان اپیزود های اولیه به عنوان شخصیت های اصلی معرفی نماید.

3- اهمیت دادن به چشم جادوگران

در جهان بازی های این عنوان همه ی جادوگران چشم هایی زرد رنگ با مردمکی گربه مانند دارند. این ویژگی باعث می شود بیگانگان سریعاً هویت آن ها را بدانند و به جادوگر بودن شان پی ببرند و این بدان معناست که جادوگران توانایی مخفی نمودن هویت اصلی خود را ندارند. چشم جادوگران یکی از نکات واضح و مبرهنی است که هرکسی انتظار دارد آن را در سریال ببیند. مشکلی که در این رابطه وجود دارد این است که بازیگر نقش گرالت باید برای مدت طولانی که احتمالاً تمام اپیزودهای سریال را در بر می گیرد، برروی چشمان خود پوشش یا لنزی زرد رنگ قرار دهد و استفاده از این لنز های رنگی برای مدت طولانی می تواند به چشم آسیب برساند. سریال Game of Thrones نمونه ی بارز آثاری است که در شخصیت های اصلی خود تغییراتی به وجود آوردند و از این طریق نیاز به استفاده از چشم رنگی را بر طرف نمودند. شخصیت «دنریس» و برادرش «ویسریس» مطابق با آن چه در کتاب اصلی این سریال آمده، چشمانی بنفش داشته اند. بازیگران این دو شخصیت در اولین روزهای ساخت سریال از لنز بنفش برای بازی استفاده کردند اما به دلیل مشکلاتی که بینایی شان را تهدید می کرد تیم سازنده تصمیم گرفت از رنگ معمولی چشم های شان استفاده کند. اتفاقی که به احتمال زیاد برای سریالThe Witcher نیز رخ دهد.

4- سریال باید درجه بندی سنی بزرگسال داشته باشد

با نگاه به تاریخچه ی بازی های رایانه ای این عنوان آثار بسیاری از محتوای مربوط به بزرگسال را در آن مشاهده می کنیم. نسخه ی اول بازی به دلیل سیستم طراحی شده برای لحظات جنسی تا مدت ها مورد تمسخر قرار گرفت. سازندگان از این تجربه ی خود عبرت گرفته و صحنه های بی پرده تری از روابط عاشقانه ی شخصیت اصلی داستان نشان دادند و برخی اتفاقات داستان در خلال همین صحنه های جنسی اتفاق افتادند. انتظارات از سریال مذکور در مواجه شدن با سکانس های بزرگسال بسیار بالاست و مطابق چیزی که در مجموعه داستان ها و بازی های این اثر آمده، باید منتظر سریالی با صحنه های جنسی مانند Game of Thrones یا بیشتر از آن باشیم. علاوه بر سکانس های عاطفی، سریال نیازمند به تصویر کشیدن خشونت بسیار بالایی است. نبردهایی که در The Witcher شاهد آن ها بودیم همواره مملو از کشتار و خون ریزی بوده اند و حال سریال مذکور برای هرچه بالاتر بردن کیفیت خود نیازمند استفاده از آن صحنه هاست. صحنه هایی که در مجموع ممکن است باعث شوند سریال درجه بندی سنی بزرگسال داشته باشد.

5- دوری از سریال The Hexer تا جایی که امکان دارد

شاید این نکته تعجب شما را برانگیزد که بدانید در حال حاضر یک سریال بر اساس داستانThe Witcher وجود دارد. سریالی که با نام «The Hexer» در سال 2001 ساخته شد. اثر مذکور که در ابتدا قرار بود سریالی چند فصلی باشد و سپس به دلیل تغییر در برنامه ها اقداماتی برای تبدیل کردن آن به فیلم سینمایی انجام شد. این بدان معناست که اولین تجربه ی مردم از درک داستان The Witcher، تماشای فیلمی بود که به هیچ وجه در حد و اندازه های دنیای داستان ها نبود. به دلیل استقبال کم مردم از فیلم مذکور، سال بعد از آن تیم سازنده مجدداً به ساخت سریال مشغول شد و توانست در مدت زمان بیشتر به تعریف داستان خود بپردازد. نویسنده ی اصلی مجموعه داستان های جادوگر به طور علنی انزجار خود نسبت به سریال مذکور را بیان کرد و گفت که این سریال می تواند باعث تخریب داستان وی در ذهن مردم شود. سازندگان سریال پیش رو باید تا جایی که امکان دارد چیزی متفاوت با The Hexer بسازند.

6- فضای سنگین و پر از جزئیات سریال

جهانی که مجموعه کتاب های The Witcher به تصویر می کشند سرد و بی روح است. جنگ های بی هدف و متعددی که در طول تاریخ این سرزمین اتفاق افتاده ، آن را تبدیل به مکانی پر خطر و بی روح کرده است. آن چه در The Witcher تجربه اش می کنید مشابه تماشای سرزمین های میانه یا وستروس نیست. از تجملات در دنیای جادوگر خبری نیست و صرفاً آنان که قدرت دارند دارای کاخ و بارانداز های زیبا و خوش رنگ و لعابند. در جهان جادوگر، سرزمین های جنوبی با سرزمین های شمالی درگیری و نزاع دارند. این دو بخش از جهان The Witcher تکلیف شان با هم معلوم است ولی آن چه در بین این دو منطقه قرار می گیرد همواره مبهم و پر رمز و راز باقی می ماند. جهان مذکور که انتظار داریم آن را در سریال هم مشاهده کنیم مملو از هیولاهای متنوع است. جادوگران تنها افرادی هستند که توانایی مقابله با این هیولا ها را دارند و مردم آن ها را به چشم منجی خود می بینند. در این بین جادوگران خبیث دیگری نیز وجود دارند که تحث فرمان پادشاهانی فاسد و جاه طلب کار می کنند و با دانش جادوگری خود زندگی را برای مردم دشوار ساخته اند. از سریال مذکور انتظار می رود که جو سنگین موجود در مجموعه داستان ها را به خوبی برای مخاطبان به تصویر بکشد.

7- اهمیت دادن به گذشته ی شخصیت اصلی

گرالتی که در نسخه ی اول بازی هدایت آن را برعهده می گیریم مرد بالغیست که به درجه ی جادوگری نایل شده است. ما داستان های بسیاری از گذشته ی گرالت را می شنویم ولی تنها به تعداد کمی از آن ها بها داده شده است. این باعث می شود احساس کنیم شخصیت مورد نظر را نمی توان بیش از این شرح و بسط داد. در طول بازی های رایانه ای فلش بک هایی به گذشته ی شخصیت مذکور زده می شود که از جمله ی آن ها می توان به نحوه ی تمرین جادوگری گرالت اشاره کرد. چیزی که زیاد به آن اهمیت داده نشد. اختصاص دادن یک اپیزود برای به تصویر کشیدن یکی از مراحل بازی به صورت کامل می تواند مخاطبان را با حال و هوای سریال آشنا کرده و شفاف سازی کند که قرار است چه چیزی از سریال انتظار داشته باشند.

8- هیولاهای بازی حفظ شوند

نقش اساسی یک جادوگر شکار و کشتن هیولاهاست و به همین علت است که جادوگران دنیای «The Witcher» خود را جوان نگه داشته و قوانین پایه ای جادو را می آموزند از این رو هیولا ها و جادوگران دشمن یک دیگر به حساب می آیند و این دو گروه یا با یکدیگر برخوردی ندارند یا اگر یک دیگر را ببینند باید منتظر نبرد با شکوهی بین آن دو باشید.به نظر می رسد سریال مذکور نیز توجه ویژه ای به مسئله ی فوق داشته باشد چرا که همان گونه که گفته شد، هیولا ها مرکز اصلی ماهیت جادوگران را تشکیل می دهند. با این وجود می توانیم انتظار آن را داشته باشیم که سازندگان برای نشان دادن هیولا های بازی گزیده عمل نمایند چرا که موجودات سه بعدی که با CGI یا جلوه های ویژه ساخته می شوند هزینه ی بسیاری برای استودیو خواهند داشت. اتفاقی که برای «دایرولف ها» و «اژدها» در سریال Game of Thrones نیز رخ می دهد و در هرفصل شاهد صحنه های کمتری از این موجودات بودیم. حذف یا کاهش حضور هیولا در سریال پیش رو بدان معناست که سازندگان به جنبه ی انسانی جادوگر ها توجه ی بیشتری خواهند داشت و اثر مذکور بیش از آن که به ابعاد فانتزی جهانی که در آن اتفاق می افتد اهمیت دهد سعی به نشان دادن جلوه های دراماتیک آن دارد. اقدامی که می تواند در مرحله ی نخست هواداران را ناراضی کرده و از علاقه ی مردم برای تجربه ی بازی یا خواندن کتاب های اصلی خواهد بکاهد.

9- نیروهای گرالت به درستی معرفی شوند

شبکه ی نتفلیکس نیز به تقلید از صنعت فیلم سازی، آثاری را ساخته که مربوط به ابرقهرمانانی چون «Daredevil» است. این سریال روح تازه ای به شخصیت فراموش شده ای چون دیردویل افکند و باعث شد تا دوباره حضور این ابرقهرمان را در بین دیگر قهرمانان خیالی صنعت فیلم و سریال احساس کنیم. فیلم Daredevil اما یک مزیت اساسی نسبت به سریال آن داشت و آن این نکته بود که فیلم مذکور با روش بسیار پخته تری به معرفی قدرت های این ابر قهرمان پرداخت. امری که سریال آن نتوانست به خوبی از پس آن بر بیاید. شخصیت گرالت از جمله محبوب ترین کارکتر های تاریخ بازی های رایانه ای به شمار می رود، حال آن که شبکه ی نتفلیکس با یک برنامه ریزی بی منطق می تواند تمام خاطرات خوش این شخصیت را برای هواداران آن از بین برده و شخصیتی را به تصویر بکشد که نیرو هایش با ترتیب غیرمنطقی وارد سریال شده اند و مخاطبان به خوبی با کارکتر مذکور ارتباط برقرار نکنند.یکی از مزیت های جادوگران نسبت به انسان های عادی علاوه بر قدرت جادوگری، این است که می توانند رد و بوی هیولاها را از فاصله ی بسیار متوجه شده و به سمت آن ها کشیده شوند. نتفلیکس برای نشان دادن قدرت هایی این چنین از شخصیت مذکور باید تمام دقت خود را به کار گیرد و یکی از ابعادی که به شخصیت اصلی سریال ابهت و ثبات بخشیده است را با بی برنامگی تخریب نکند.

10- جهان سریال به وسعت دنیای The Witcher باشد

مجموعه بازی های The Witcher یکی از غنی ترین گیم پلی ها را در تاریخ بازی های رایانه ای به گیمر ها ارزانی داشته اند. بخشی از این موفقیت مربوط به جهان بازی است که گویا تمامی ندارد. جهانی که شخصیت گرالت در آن به ماجراجویی می پردازد بسیار بزرگ و زنده است. تنها دو کلمه ی «بسیار بزرگ» قادر به توصیف عظمت این جهان و جزئیات آن نیستند و برای فهمیدن این نکته باید یا کتاب های آن را خوانده باشید یا نسخه ی سوم بازی مذکور را انجام داده باشید. حال نتفلیکس به دنبال ساخت سریالیست که اولین انتظار مردم از آن وسیع بودن آن است. باید منتظر باشیم و ببینیم که دنیای تلویزیونی این اثر تا چه میزان به جهان رایانه ای آن نزدیک است. سریالی فانتزی این چنین تنها زمانی برای مخاطبان هیجان انگیز است که معما های بسیاری برای حل کردن پیش روی شان قرار دهیم. چنین اقدامی نیازمند آن است که به مانند «Game of Thrones» جهانی پیش روی مخاطبین بگذاریم که دارای خصوصیات و ابعاد بسیار متنوع و وسیع باشد. اگر سریال به دنبال درخشیدن است، باید حماسی باشد. گرالت در این سریال باید درگیر سیاست و جامعه شود. باید او را در جنگ های عظیمی مشاهده کنیم و وی را در حال مبارزه با هیولاهایی ببینیم که زندگی او را به خطر انداخته اند. این ها تنها بخشی از وسعت جزئیات جهان بازی و کتاب ها را نشان می دهند. همگان می دانیم که نتفلیکس پول بسیار زیادی برای ساخت این سریال دارد و اگر شبکه ای قرار باشد از جهان The Witcher یک سریال بسازد، بدون شک نتفلیکس در رتبه ی نخست حدس های مان قرار خواهد داشت. سریال مذکور با برنامه ریزی و صرف هزینه ی درست می تواند چیزی در حد و اندازه های Game of Thrones یا حتی بهتر از آن باشد. نظر شما چیست؟ آیا داستان گرالت به تنهایی برای ساخت یک سریال حماسی کافی نیست؟ نتفلیکس تا این لحظه فقط از داستان و پول اولیه ی ساخت سریال مطمئن است. آیا تیم سازنده ی شایسته ای این سریال را خواهند ساخت؟ شما چه معیار های دیگری از سریال مذکور انتظار دارید؟ با ما در میان بگذارید.

مهمان

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید