زمان مطالعه: ۱۲ دقیقه
[مقاله] نگاهی به مارتین اسکورسیزی و سکوت 30 ساله اش
|
|
|
اسکورسیزی یک زندگی پر تنش را تجربه کرده است. او که اکنون در 74سالگی اش به سر می برد از خاطرات سال 1978 خویش می گوید. زمانی که به دلیل استعمال بیش از حد مواد مخدر و گرفتاری به مصرف مشتقات الکلی زندگی خود را تا مرز نابودی پیش برده بود و به گفته ی خودش آماده ی در آغوش کشیدن مرگ بود. میزان ضرر و زیانی که وی در آن سال ها به جسم و روح خویش وارد داشته قابل توصیف نیست و او زنده بودن خود را تاکنون یک معجزه می داند. او در آن سال ها تحت درمان قرار گرفت و بعد از 10 شبانه روز تحت مراقب ویژه قرار گرفتن به خود آمد و فهمید که دوست ندارد در 35 سالگی بمیرد و زندگی اش را به بطالت بگذراند. او که در خانواده ای کاتولیک بزرگ شده بود در طی آن ده روز مرگ را به چشم خود دید و تصمیم گرفت که اگر از بیمارستان به سلامت خارج شود به زندگی دینی روی آورد. وقتی به صحبت هایش نگاه می کنیم می بینیم که می گوید در طی آن ده روز تمام مدت، از خداوند طلب سلامتی و آمرزش می کرده است و بعد از رهایی از بیمارستان احساس نجات داده شدن را با تمام وجود خویش حس کرده و به خود قول می دهد که به یمن بازگشت سلامتی اش، باقی عمر خود را شکر گذار این نعمت باشد. اسکورسیزی برای توصیف دوران تاریکی که درآن سال ها دچارش شده بود به ماجرای مرد نابینایی که در انجیل به آن اشاره شده اشاره می کند و می گوید که نابینا بوده و بعد از آن ماجرا توانسته به نگاهی جدید دست یابد.
نگاهی که دست مایه ی ساخت یکی از شاهکار های حال حاضر سینما یعنی Silence شده است. فیلمی که اسکورسیزی ایده اش را از روی دوران تاریک و تیره ای که در زندگی خود سپری کرده اقتباس نموده و این بار به داستان مشابه مردی در قرن 17 ام در ژاپن پرداخته است. داستان فیلم که برگرفته از رمانی به همین اسم نوشته ی Shusaku Endo است و در سال 1966 منتشر شده می باشد. زمانی که 2 کشیش برای رسیدن به جواب اعتقادات خود از کشور پرتغال به ژاپن سفر می کنند و دراین راه با آزمایش های جسمانی و روحانی متعددی رو به رو می شوند. اسکورسیزی برای توصیف فرآیند ساخت این اثر به سختی آن اشاره می کند. زمانی که رسیدن به محل و لوکیشن های فیلم برداری به نوعی بالا رفتن از کوه ها و تپه های صعب العبور بوده و اسکورسیزی که توان بالارفتن از این لوکیشن ها را ندارد برای خود یک بادیگارد استخدام می کند تا هوای وی را داشته باشد. فیلمی که بیست و هشت سال فرآیند ساخته شدنش طول کشیده و با بودجه ی 46.5 میلیون دلاری ساخته شده، بالاخره توانست در 23 دسامبر 2016 اکران خود را آغاز کند. فیلم نامه ی اثر در طی 10 سال دست خوش بازنویسی ها و باز بینی های بسیاری شده است. از جمله کسانی که فیلم نامه ی او را خوانده و نظرات کارشناسی را درمورد آن به اسکورسیزی بازتاب داده اند می توان به بازیگر افسانه ای سینمای معاصر یعنی Daniel Day-Lewis و افرادی چون Benicio Del Toro و Gael Garcia Bernel اشاره کرد. فیلم 2 ساعت و 40 دقیقه ای مذکور بعنوان یک شاخص برای میزان موفقیت کمپانی پارامونت نیز به حساب می آید. بررسی و آنالیز داده ها اینطور نشان می دهند که این فیلم سود سرشاری را برای سازندگان خود به ارمغان خواهد آورد ولی مسئله ی مهم و بُعد هنری قضیه جائی نمایان می شود که می فهمیم اسکورسیزی دراین فیلم شما را تنها غرق در داستان خود نمی کند، بلکه اوج عذاب روحانی را که یک شخص برای رسیدن به رستگاری متحمل می شود را به زیبایی به شما نشان خواهد داد و دراین را از نگاه روحانی خویش برای تاثیرگذاری بیشتر بهره می برد. به بیان اسکورسیزی او یک معتقد به خداوند با برخی شکیات است. ولی شکیات باعث شده اند که او به دنبال پاسخی برای رسیدن به ذات کلمه ای به نام خدا باشد. در ادامه ی مقاله ی هالیوود ریپورتر بخش هایی از تجربیات اسکورسیزی در ساخت فیلم آخرین وسوسه ی مسیح بازگو شده اند. بازتاب های بحث برانگیز و جنجالی که بعد از اکران آن فیلم گریبان گیر مارتین شده هم چنان در برخی محافل مطرح می شوند. فیلمی که جزو 10 اثر غیرقابل پخش در سینما های ایالات متحده نیز هست. |
|
|
برخی از سکانس های فیلم می بایست در جنوب شرقی آسیا فیلم برداری می شدند و به همین علت اسکورسیزی از کمپانی های حامی خود می خواهد که شرایط را برای فیلمبرداری در ژاپن فراهم کنند ولی دولت این مالیات بسیار گزافی را از اسکورسیزی طلب می کند و درنهایت مجبور می شوند که بخش عمده ی فیلمبرداری اثر را در تایوان انجام دهند. اگر زیر بار مالیات دولت ژاپن می رفتند، بودجه ی 45 میلیون دلاری فیلم بایستی به 100میلیون دلار افزایش پیدا می کرد. اسکورسیزی و یارانش برای فیلمبرداری اثر علاوه بر تایوان به نیوزیلند، ونکوور و شمال غربی اقیانوس آرام سفر کرده اند. درجریان ساخت فیلم برای ایمن سازی لوکیشن ها از یک شرکت خصوصی که کارشان ایمن سازی محیط فیلمبردای است بهره گرفته شد و درطی ایمن سازی یکی از لوکیشن ها حادثه ای رخ داد و درآن یک نفر کشته و دونفر به شدت مجروح شدند. حادثه ای که تمام گروه را تحت تاثیر قرار داد و حتی پروژه ای که این قدر برایش زحمت کشیده شده را تا مرز کنسل شدن پیش برد. فیلم بعد از ساخته شدن به غم ها و نگرانی ها و مشقت های تیم سازنده پایان داد و خنده ای نشاط بخش و روی خوش زندگی دوباره خود را به اسکورسیزی و یارانش نشان داد. برای تولید این فیلم بدون شک بیشتر از عنوانی چون Revenant زحمت کشیده شده و عرق ها ریخته شده است. فیلمی که به احتمال بسیار زیاد جوایز قابل توجه ای را از آن خود نماید، اما این مسئله برای شخصی چون اسکورسیزی اصلأ موضوع مهمی نیست بلکه شادی حاصل از درک این موضوع که او این فیلم را ساخته برایش به مراتب بیشتر از جوایزی است که آکادمی یا جشنواره ها به او می دهند. باید منتظر ماند و دید که این شاهکار معاصر سینمای هالیوود چه بازتاب هایی را درادامه به سمت خود جلب خواهد کرد ولی چیزی که بدیهی ست، سکوت اسکورسیزی فیلمی سرشار از فریادی است که می گوید مارتین بعد از 30 سال توانسته به چیزی که می خواسته برسد. |
اختصاصی رسانه 30NAMA
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید