زمان مطالعه: ۳ دقیقه
راکل ولچ در ۸۲ سالگی درگذشت
ولچ ستاره هالیوود در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بود.
«راکل ولچ» یکی از بازیگران نمادین هالیوود در ۸۲ سالگی درگذشت. او در سال ۱۹۶۶ در فیلم «یک میلیون سال قبل از میلاد» (One Million Years B.C) فقط سه جمله را بیان کرد اما تقریباً یک شبه به شهرتی بین‌المللی رسید.
ولچ پس از تبدیل شدن به «نماد جنسیت» با این فیلم و سپس «مبهوت» (Bedazzled) در سال ۱۹۶۷، «باندولرو» (Bandolero) در سال ۱۹۶۸، «صد اسلحه» (100 Rifles) در سال ۱۹۶۹، «میرا برکینریج» (Myra Breckinridge) در سال ۱۹۷۰ و «هانی کاولدر» (Hannie Caulder) در سال ۱۹۷۱ در چند عنوان تلویزیونی از جمله «ساینفلد» (Seinfeld) نیز نقش‌آفرینی کرد.
ولچ در سال ۱۹۴۹ در شیکاگو از پدری بولیویایی متولد شد و پنج بار با «جیمز ولچ»، «پاتریک کورتیس»، «آندره وینفلد»، و «ریچارد پالمر» ازدواج کرد. او در سال ۱۹۷۴ برای «سه تفنگدار» (The Three Musketeers) برنده گلدن گلوب بهترین بازیگر زن شد و در سال ۱۹۸۷ برای بازی در «حق مردن» (Right to Die) نامزد گلدن گلوب دیگری بود.
ولچ از سوی مجله «امپایر» یکی از ۱۰۰ ستاره جذاب تاریخ سینما نامیده شد و مجله «پلی‌بوی» او را در رده سوم ۱۰۰ ستاره جذاب قرن بیستم قرار داد. او با این حال مصمم بود ثابت کند که فراتر از یک «نماد جنسیت» است هرچند به صحنه‌های جنسی فیلم‌هایش افتخار می‌کرد.
ولچ برای ثابت کردن توانایی‌هایش در اوج شهرت نقش یک زن تراجنسیتی را در اقتباس از رمان «گور ویدال» بازی کرد. با این حال معتقد بود که لحن طنز و پوچ رمان ویدال در فیلم «میرا برکینریج» وجود ندارد و از اثر نهایی بیزار شد. تنش او با همبازی‌اش «می وست» برای پوشیدن یک لباس سیاه در آن زمان جنجال‌برانگیز شده بود. ولچ در دفاع از خود گفته بود: «نمی‌توانستم اختیاری روی نسخه نهایی فیلمنامه داشته باشم. با هر بازنویسی از منطقی بودن دور و دورتر می‌شد.»
یک دهه بعد ولچ از ام‌جی‌ام که او را با «دبرا وینگر» بازیگری جوان‌تر از او در فیلم «محله کانری» (Cannery Row) جایگزین کرده بود شکایت کرد. ولچ پس از شش سال نزاع حقوقی پیروز شد اما از آن پس استودیوها کمتر و کمتر به همکاری با او تمایل نشان دادند.
ولچ در سال ۲۰۱۰ به «لس‌آنجلس تایمز» گفته بود: «با گذر عمر به عنوان یک فرد ارزشمندتر می‌شوید. بسیاری از زنان ظاهر بهتری پیدا می‌کنند. شخصاً، فکر می‌کنم که ظاهر بهتری پیدا کرده‌ام چون زندگی کرده‌ام و حس متفاوتی از زندگی کردن خودم دارم.»
او در سال ۲۰۱۲ به مجله «منز هلث» گفت: «این تصور وجود دارد که «آهان، او یک زن هوس‌انگیز است. فقط یک بدن است. احتمالاً نمی‌تواند راه برود و همزمان آدامس بجود.»
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید