news-background
news-background

جاناتان کی کوان از دیدار با هریسون فورد پس از ۳۸ سال می‌گوید: «در شش ماه گذشته بسیار گریسته‌ام»

«هریسون فورد» و «جاناتان کی کوان» بازیگران فیلم «ایندیانا جونز و معبد مرگ» (Indiana Jones and the Temple of Doom) سپتامبر امسال پس از نزدیک به چهار دهه با یکدیگر دیدار کردند. کوان در مصاحبه جدیدی با «نیویورک تایمز» از جزئیات این ملاقات گفته است.

کوان می‌گوید: «در رویداد سالانه دیزنی بودیم که به من گفتند هریسون آن‌جا خواهد بود. در یک اتاق سبز با بازیگران، تهیه‌کنندگان، و کارگردانان پرشمار بودیم، و فردی که دستیار من بود گفت: «هریسون فورد درست خارج از این اتاق است. می‌خواهید به او سلام کنید؟» فکر کردم: «البته! ۳۸ سال است که او را ندیده‌ام.»»

کوان ادامه می‌دهد: «بنابراین بیرون رفتم و دیدم که در فاصله چند متری با «فیبی والر-بریج» حرف می‌زند، آن‌ها آمده بودند فیلم «ایندیانا جونز ۵» (Indiana Jones 5) را معرفی کنند. و همان‌طور که نزدیک‌تر می‌شدم، ضربان قلبم تندتر می‌شد. فکر می‌کردم: «من را می‌شناسد؟ آخرین باری که من را دیده کودکی بیش نبودم.»»

کوان این لحظات احساسی را شرح می‌دهد: «همان‌طور که نزدیک‌تر می‌شدم، برگشت و با انگشت من را نشان داد و این همان ظاهر «هریسون فورد» کلاسیک، معروف و ترشرو است. فکر کردم: «خدای من، احتمالاً فکر می‌کند که یک هوادارم و می‌خواهد به من بگوید نزدیک نشوم.» اما من را نگاه کرد و گفت: «تو «شورت روند» هستی؟» فوراً، به سال ۱۹۸۴ رفتم، وقتی که کودک بودم و گفتم: «بله، ایندی.» او گفت: «بیا اینجا» و من را محکم در آغوش گرفت.»

کوان با فیلم «همه‌چیز همه‌جا ناگهان» (Everything Everywhere All at Once) وارد فصل اهدای جوایز شده و مدعی نامزدی اسکار است. او و فورد به ترتیب با فصل دوم «لوکی» (Loki) و «کاپیتان آمریکا: نظم نوین جهانی» (Captain America: New World Order) وارد «دنیای سینمایی مارول» شده‌اند.

کوان می‌گوید پس از دیدن فیلم «آسیایی‌های خرپول» (Crazy Rich Asians) در سال ۲۰۱۸ تشویق شده به بازیگری بازگردد: «در شش ماه گذشته با خواندن نظرات یا پیام‌های افرادی که با من تماس گرفته‌اند بسیار گریسته‌ام.»

این بازیگر ۵۱ ساله می‌پرسد: «چند بار پیش می‌آید که مردی پنجاه و چند ساله چنین فرصتی به دست آورد؟ چند بار یپش می‌آید که بازیگران فرصتی دوباره به دست آورند؟ واقعاً امیدوارم که اگر مردم سرگذشت من را می‌خوانند، به آن‌ها امید دهد، به آن‌ها شهامت دهد به رؤیایی که زمانی دنبال می‌کرده‌اند رخصت دهند. بازیگری در این صنعت بسیار دشوار است، و من می‌خواهم آن افرادی که به خودشان تردید دارند یا رؤیاهایشان محو شده چون فکر می‌کنند اتفاق نخواهد افتاد...»

کوان پیش از آنکه جمله‌اش را به پایان برساند احساساتی می‌شود و پس از مکثی اضافه می‌کند: «بگذریم.»

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید