زمان مطالعه: ۲ دقیقه
حمایت جان واترز از جانی دپ؛ «با دپ مواد مصرف کرده‌ام»؛ «کارگردانان جوان علاقه‌ای به فیلم‌های هنری ندارد»
واتز در رابطه با فرهنگ تحریم که گریبان‌گیر «جی.کی. رولینگ» و «جانی دپ» شده است نیز اظهار نظر می‌کند.
«جان واترز» می‌گوید «شرم زشتی» است که صنعت فیلمسازی از «فیلم‌های هنری» دوری می‌کند. نویسنده و کارگردان «اسپری مو» (Hairspray) در مصاحبه جدیدی با «نیویورک تایمز» به شوخی می‌گوید: «[فیلمسازان جوان] دوست دارند به مال‌ها بروند. دوست دارند روی صندلی استادیوم‌ها بنشینند. جلوه‌های ویژه را دوست دارند. به نظر من، جلوه‌های ویژه بی‌کیفیت بسیار جذاب‌تر از این جلوه‌های ویژه جدید است.»
واتر معتقد است که «فرهنگ تحریم» بخشی از سانسوری است که حتی فیلم‌های خودش از آن تأثیر پذیرفته بود: «از معدود دفعاتی که حرفی منفی زدم در مورد چیزی بوده که همه عاشقش بوده‌اند. از این بیزارم: فیلمی که مخاطبش بگوید: «آآآآ.» اگر کسی [از روی شگفت‌زدگی] بگوید «آآآآ» من فرار می‌کنم. من دوست دارم آزرده شوم. می‌خواهم فیلم تکان‌دهنده باشد. نمی‌خواهم از من تعریف و تمجید کنند.»
واترز ادامه می‌دهد: «دوست دارم فیلم‌ها من را آشفته کنند. اما سلیقه جریان اصلی اساساً این است: مردم نمی‌خواهند آزرده شوند. فکر نمی‌کنم مسئله جدیدی باشد... فیلم «فلامینگوهای صورتی» (Pink Flamingos) شاید امروز شاید بیشتر به ارزش‌ها بی‌حرمتی کند تا آن زمان [در سال ۱۹۷۲.»
این کارگردان اضافه می‌کند: «اما همیشه سعی می‌کنم با استفاده از طنز همه‌چیز را توضیح دهم چون ارزش‌های خودم را زیر سؤال می‌برم. چرا این موضوع جایز است و آن موضوع دیگر نه؟ تنها را ه انجامش با طنز است.»
واترز در بخش دیگری از مصاحبه در مورد فرهنگ تحریم افرادی چون «جانی دپ» می‌گوید: «در خصوص اینکه حاضرم چه کسی را تحریم کنم باوری دارم: جی.کی. رولینگ. برای آن [توییت‌های] تراجنسیت‌هراسانه به او داروی ضد حساسیت بدهید. این زن مشکلش چیست؟ افرادی وجود دارند که مایلم تحریم‌شان کنم، اما در عین حال به شوخی به زبانش می‌آورم. نام تمامی افرادی که تحریم شده‌اند را نمی‌آورم، اما هرگز ندیده‌ام که «جانی دپ» رفتار بدی با یک زن داشته باشد – در حالی که با او مواد مصرف کرده و مست شده‌ام.»
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید