زمان مطالعه: ۳ دقیقه
اندرو گارفیلد: حتی به اما استون حقیقت را در مورد Spider-Man: No Way Home نگفتم
گارفیلد میگوید حقیقت را در مورد «راهی به خانه نیست» به «اما استون» نگفته است.
حاوی اسپویلر از فیلم «مرد-عنکبوتی: راهی به خانه نیست»
«اندرو گارفیلد» حتی به هم-بازی و دوست دختر سابقش «اما استون» نگفته است که آیا در «مرد-عنکبوتی: راهی به خانه نیست» (Spider-Man: No Way Home) نقشآفرینی کرده است یا نه.
گارفیلد در مصاحبه با پادکست «جاش هاروویتس» میگوید: «اما دائماً به من پیام میداد و میپرسید: «در فیلم جدید «مرد-عنکبوتی» بازی کردهای؟» و من میگفتم: «نمیدانم در مورد چه حرف میزنی.» میگفت: «خفه شود، زود به من بگو.» جواب میدادم: «راستش نمیدانم.» حتی در مورد او جواب قطعی نمیدادم. خیلی مضحک بود. بعد فیلم را دیده بود گفت: «آدم کثیفی هستی.»»
گارفیلد ماجرای دیگری در مورد سفارش غذا در آتلانتا نقل میکند: «در را باز کردم. ماسک پوشیده بودم و کلاه داشتم، و گفتم: «متشکرم برادر.» اما او گفت: «صبر کن، صبر کن، باید کارت شناسایی شما را ببینم.»
این بازیگر ۳۸ ساله ادامه میدهد که راننده آن کمپانی، سفارش مشروبات الکلی را علت درخواست کارت شناسایی ذکر کرده است. گارفیلد میگوید: «به او گفتم من مشروب الکلی سفارش ندادم مرد، تاکو سفارش دادم. اصلاً بیادبی نکردم. از او خواستم فاصله اجتماعی را رعایت کند، اما واضح بود که ناراحت شده، در حالی که نمیخواستم ناراحت شود. عذرخواهی کردم چون دوست ندارم کسی را ناراحت کنم.»
گارفیلد در بخش دیگری از مصاحبه میگوید «ویلیام اسپنسر» بدلکارش در فیلم «راهی به خانه نیست» تصویر خودش با «گرگ تاونلی» بدلکار «تام هالند» را در اینستاگرام به اشتراک گذاشته است: «ویلیام اسپنسر را خیلی دوست دارم. همیشه با او بدلکاری خواهم کرد. پست او را دیدم و گفتم: «رفیق، داری چه کار میکنی؟ بدلکار تام آنجا کنارت است» و او واکنش جالبی نشان داد. گفت: «دست بردار رفیق، بگذار کارم را بکنم.» اسپنسر بعدها آن پست را حذف میکند تا شایعه بازی گارفیلد در «راهی به خانه نیست» به تأیید نرسد.
گارفیلد در رابطه با انکار حضورش در فیلم میگوید: «کار درستی بود.» و توضیح میدهد هیچکس به طور قطع نمیدانست که او در فیلم بازی کرده است یا نه.
ستاره «مرد-عنکبوتی شگفتانگیز» (Amazing Spider-Man) هفته گذشته در مصاحبه دیگری با «رپ» گفته بود که از دروغ گفتن در مورد بازگشت خود لذت برده است: «پراسترس بود، نمیتوانم دروغ بگویم. نسبتاً پراسترس بود اما بهشکل عجیبی لذتبخش. مثل بازی «گرگینه» بود که با ژورنالیستها انجام میدادم و مردم حدس میزدند که راست میگویم یا نه، و این بسیار لذتبخش بود. گاهی پیش میآمد که فکر کنم: «خدای من، از دروغ گفتن بیزارم.» دوست ندارم دروغ بگویم و دروغگوی خوبی نیستم، اما یک بازی تصورش کرده بودم. و دائماً خودم را یکی از هواداران شخصیت میدانستم که البته کار سختی نبود.»
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید