زمان مطالعه: ۵ دقیقه
دفاع آرون سورکین از انتخاب نیکول کیدمن و خاویر باردم برای فیلم Being the Ricardos
سورکین می‌گوید «به دنبال تقلید نیستم» و توضیح می‌دهد که چرا برای نقش کوبایی آرناز «خاویر باردم» اسپانیایی را برگزیده است.
«آروس سورکین» برای اولین بار به حواشی فیلم «ریکاردو بودن» (Being the Ricardos) وااکنش نشان داد. او در مصاحبه با «هالیوود ریپورتر» به انتقادات علیه انتخاب «نیکول کیدمن» برای نقش «لوسیل بال» و «خاویر باردم» برای نقش «دسی آرناز» پاسخ داده است.
در شبکه‌های اجتماعی از انتخاب کیدمن که شباهت زیادی به «لوسیل بال» نداشت انتقاد شده بود. پخش تریلر رسمی فیلم نیز سبب شد که این انتقادات افزایش پیدا کند. سورکین می‌گوید نگران هنگام انتخاب بازیگران نگران چنین مسائلی نبوده و می‌خواسته کیدمن نقش شخصیتی را بازی کند که او روی کاغذ آورده پیش از آنکه بخواهد از «لوسیل بال» واقعی تقلید کند.
سورکین می‌گوید: «این فیلم را در حین کووید ساختیم، و یعنی وقتی نیکول و خاویر و سایرین را در پلتفرم «زوم» ملاقات کردیم، تأکید کردم که به دنبال بازیگری نیستم که ظاهر و صدای این شخصیت‌ها را تقلید کند. وقتی به اولین جلسه تمرین نزدیک شدیم، هر روز برای آن‌ها پیام می‌فرستادم: «فقط نقش شخصیت‌هایی را بازی کنید که در متن آمده.» می‌دانم که نیکول مدتی روی صدای لوسی کار کرده اما می‌خواستم از این بابت آسوده‌خاطرش کنم.»
سورکین اضافه می‌کند: «در مورد انتظار مخاطبین، مسئله‌ای نیست که نگرانش باشم. تردیدی ندارم که وقتی مردم فیلم را ببینند، احساس خواهند کرد که نیکول تلاش خودش را کرده.»
باردم اسپانیایی در این فیلم نقش شخصیت آرناز کوبایی تبار را بازی می‌کند. انتخاب این بازیگر برنده اسکار هم با انتقادهایی مواجه شده بود. سورکین برای این نقش با یک «مشاور انتخاب بازیگر لاتین» همکاری کرده که مشکلی با پیوستن باردم به پروژه نداشته اما پیشنهاد یک بازیگر برزیلی را رد کرده به این علت که «برزیلی‌ها لاتین به شمار نمی‌آیند چون پرتغالی حرف می‌زنند.»
سورکین توضیح می‌دهد: «نمی‌خواهم مشاور انتخاب بازیگر را بهانه کنم، می‌خواهم بگویم که نظرم چیست و از آن دفاع می‌کنم، و آن این است: اسپانیایی و کوبایی قابل‌بازی‌کردن نیستند، درست است؟ قابل‌بازی‌کردن نیستند. در ضمن هیچ‌یک از شخصیت‌ها دگرجنس‌گرا یا هم‌جنس‌گرا نیستند. چون می‌دانم جنبش کوچکی در جریان است که می‌گوید تنها بازیگران هم‌جنس‌گرا باید در نقش شخصیت‌های هم‌جنس‌گرا بازی کنند. هم‌جنس‌گرا یا دگرجنس‌گرا قابل‌بازی‌کردن نیستند. می‌توانید در بازیگری نشان دهید که به یک نفر علاقه‌مند شده‌اید، اما اغلب ضمیرها را نمی‌توان بازی کرد.»
سورکین اضافه می‌کند: «وقتی بی‌احترامی می‌کنیم خودمان می‌دانیم. می‌دانیم که سیاه کردن چهره بازیگران سفیدپوست برای بازی در نقش شخصیت‌های سیاه بی‌احترامی است به دلیل زمینه تاریخی‌اش و اینکه از افراد کاریکاتورهای کارتونی مسخره می‌سازید. می‌دانیم «میکی رونی» در آن صحنه احمقانه «صبحانه در تیفانی» (Breakfast at Tiffany) و آن گریم، حرف زدن مسخره‌اش به ژاپنی، می‌دانیم که این بی‌احترامی است. اما این انتخاب بی‌احترامی نیست، من چنین احساس می‌کنم. انتخاب بازیگری که در اسپانیا متولد شده برای بازی در نقش شخصیتی که در کوبا متولد شده بی‌احترامی نیست. و این فقط مشاور نبود که در این مورد موافقت می‌کرد، دختر کوبایی-آمریکایی لوسی و دسی هم مشکلی نداشت. بنابراین من هم مشکلی ندارم.»
«لوسی آرناز» دختر لوسیل و دسی پیش‌تر با انتشار بیانیه‌ای به این انتقادات واکنش نشان داده و گفته بود: «انتخاب تغییری نمی‌کند اما قراردادی در واقع امضا نشده، و به همین دلیل هنوز به شکل علنی چیزی نگفته بودم. با این حال احساس می‌کنم که باید دست کم اندکی فضا را آرام کنم. به نظر می‌رسد که بحث‌های زیادی در مورد انتخاب «نیکل کیدمن» به وجود آمده و [بعضی می‌گویند] «دبرا مسینگ» انتخاب بهتری است… نمی‌دانم، اما چیزی که باید بدانید این است: ما قرار نیست سریال «لوسی را دوست دارم» را بازسازی کنیم. هیچ‌کس قرار نیست رفتار «لوسی ریکاردو» یا هیچ‌یک از کارهای احمقانه‌اش را تقلید کند. داستان در مورد «لوسی بال» است، مادر واقعی من – نه شخصیت لوسی ریکاردو – و همسرش «دزی آرناز»، پدر من – نه ریکی ریکاردو.»
«ریکاردو بودن» ۱۰ دسامبر به صورت محدود در سالن‌های سینما اکران خواهد شد و از ۲۱ دسامبر در اختیار مشترکین آمازون پرایم ویدیو قرار می‌گیرد.
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید