«کوئنتین تارانتینو» سهشنبه این هفته در جشنواره فیلم رم گفت هیچ نمیداند که فیلم بعدیاش چه خواهد بود. او در پاسخ به این پرسش که آیا این فیلم ممکن است «بیل را بکش ۳» (Kill Bill 3) باشد یا نه میگوید: «چرا که نه؟» تارانتینو در این جشنواره از «داریو آرجنتو» فیلمساز ایتالیایی یک جایزه افتخاری دریافت کرده است.
کارگردان «روزی روزگاری در هالیوود» (Once Upon a Time In Hollywood) در مصاحبه با جشنواره رم از پروژههای دیگرش نیز گفت: یک کتاب سینمایی و احتمالاً یک سریال تلویزیونی. این فیلمساز یکشنبه این هفته در مصاحبه با «فابیو فازیو» مجری شبکه RAI ایتالیا گفته بود: «اما اول میخواهم یک کمدی بسازم.»
تارانتینو سهشنبه شب در مصاحبه با «آنتونیو موندا» مدیر جشنواره روی صحنه از پروژه جذاب دیگری گفت: «فیلم بعدیام نیست. قطعهای از چیزی دیگر است که به ساختنش فکر میکنم – و نمیخواهم توضیح دهم که چیست. اما بخشی از این اثر قرار است یک وسترن اسپاگتی در خودش داشته باشد.»
کارگردان ادامه میدهد: «مشتاقم که فیلمبرداریاش کنم چون واقعاً لذتبخش خواهد بود. چون میخواهم به سبک وسترنهای اسپاگتی فیلمبرداریاش کنم به گونهای که هر کسی به زبانی متفاوت حرف میزند. باندیدوی مکزیکی ایتالیایی است؛ قهرمان آمریکایی؛ کلانتر بدخلق آلمانی است؛ دختر رقاصه مکزیکی اسرائیلی. و هر کسی به زبانی حرف میزند.»
تارانتینو ضمن مرور کارنامه فیلمسازی ۳۲ سالهاش میگوید به یاد میآورد اولین فیلمی که دیده یک عنوان جاسوسی بریتانیایی به نام «مرگبارتر از مرد» (Deadlier Than the Male) به کارگردانی «رالف توماس» بوده است: «حافظهام تا اینجا یاری میکند؛ شاید حدود ۵ ساله بودم. یکی از صحنههایش با «الکه زومر» و «سیلوا کوشچینا» را به یاد میآورم. مردی را میربایند و او را به اسارت میگیرند. یادم هست که در پنج سالگی این فیلم را دیدم و از سیاستهای جنسیاش کمی شگفتزده شدم. در پنج سالگی درک نمیکردم.»
تارانتینو میگوید با گذر سالها این فیلم را از یاد نبرده اما نامش را نمیدانسته تا اینکه در دهه ۱۹۹۰ وقتی کلکسیون فیلمهایش را شکل میداده «مرگبارتر از مرد» را خریده بیآنکه بداند همان فیلم را خریده است: «و بعد ناگهان، در میانههای فیلم، به آن صحنه رسیدم و گفتم: «وای خدای من! این همان فیلم لعنتی است! اولین فیلم لعنتی است که دیدم!»»
تارانتینو در پاسخ به این پرسش که چرا به کارگردانی علاقهمند شده میگوید: «متوجه شدم که نه فقط بیش از بچههای دیگر کلاس عاشق فیلم هستم، بلکه آنها فقط به خودشان علاقه داشتند. و دلیلش این است که من به قدری عاشق سینما هستم که نمیتوانم بازیگر باشم. نمیخواستم فقط در آنها ظاهر شوم: میخواستم فیلم خودم باشد.»
این فیلمساز در انتهای گفتوگو ادای احترامی میکند به «انیو موریکونه» و ماجرای خلق ساوندترک «هشت نفرتانگیز» (The Hateful Eight) را شرح میدهد: «وقتی فیلمنامه را مینوشتم فکر کردم: «این یکی باید موسیقی متن اریجینال داشته باشد.»» اما وقتی آنها در رم ملاقات میکنند سردرگمی به وجود میآید. «هشت نفرتانگیز» فیلمبرداری شده بود اما موریکونه تصور میکرد که فیلم هنوز تولید نشده و به سراغ پروژه دیگری رفته بود.
تارانتینو سرخورده راه حلی پیدا میکند. به موریکونه از موسیقی تیتراژی میگوید که آهنگساز پیشتر به کارگردان در موردش گفته بود. روز بعد موریکونه میگوید سه نسخه متفاوت از آن موسیقی و قطعات استفادهنشده از فیلم «موجود» (The Thing) «جان کارپنتر» را میتواند به دستش برساند.
تارانتینو به یاد میآورد: «[به من گفت:] «میتوانم ۲۰-۲۵ دقیقه موسیقی اریجینال به تو بدهم که شاید بتوان بسته به تنظیم تا ۴۰ دقیقه آن را افزایش داد. بعد میتوانی از قطعات استفادهنشده «موجود» استفاده کنی و به یک موسیقی متن کامل برسی.» او یک غول واقعی بود.»
۳۰نما کاملترین آرشیو دانلود فیلم و دانلود سریال خارجی بدون سانسور با زیرنویس فارسی
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید