اگه کسی به طور کلی موزیکال دوست نداشته باشه شاید خیلی خوب نباشه البته بازم ارزش دیدن داره. ولی اگه کسی مثه من از موزیکال خوشش بیاد خیلی هم عالیه و ارزش چند بار دیدن داره. داستانش هم که عالی بود. بازیگرا هم همینطور

ممکنه من فیلم خوب توی هر ژانری میپسندم موزیکال خوب هم میتونه باشه ولی خوب فیلم برام اونقدر کشش نداشت که بخوام یه بار دیگه ببینم/ ولی خوب من معمولا نگاهم سطحی نیست حتی بعضا شده وسط فیلم بفهمم که اره این قطعا چندلایه دیگه هم داره و باید بازم ببینمش! به عنوان مثال میتونید نظرمو درباره فیلم دانکرک نولان توی همین سایت بخونید شاید صدق کنه:) ولی این رو هرطور حساب کنم همون بار اول خواهد بود/ فضای دارک و مضمونی تکراری و البته تامل برانگیز محتوای این فیلم برای من بود ولی سپاس از اگاهی دادنتون با نظر شما شاید یکبار دیگه هم ببینمش???? ????????

متوسط نیست ، نگاهتون سطحیه به فیلم کافیه برای بار چندم ببینیش ، متوجه میشی خودت که چقدر لایه های عمیق پنهان داره که باید کشف بشه اگر موزیکال دوست ندارید هم که بحثش جداست ، زیاد به دردتون نمی خوره :)

بنده ابدا سطحی فیلم نگاه نمی کنم. هنوزم معتقدم بندراس مناسب تره، حتی بعضی جاهای فیلم جانی میمیک و لحن خاص خودش که توی فیلمهای طنز استفاده می کنه رو تو این فیلم هم استفاده کرد. در این فیلم با توجه به رمانتیک بودن آرایشگر و سابقه ای که از بندراس در رمنس داریم می تونست یک عاشق جانی رو قابل هضم تر بازی کنه. به نقشی هم که در فیلم روزی روزگاری در مکزیکو (فیلمی به شدت ضعیف) اشاره کردین نمی شه استناد کرد، نقش جانی دپ و بندراس در اون فیلم خیلی با هم متفاوته (قهرمان و ضد قهرمان). از برتون بله زیاد خوشم نمیاد. فقط دو تا از فیلمهاش یعنی ماهی بزرگ و ادوارد دست قیچی رو دوست دارم، بقیه شون زیاد جذبم نکرد مخصوصا این اواخر که به نظر فیلمهاش خیلی افت کرده. البته سبک خاص خودشو داره و سلیقه ایه (کاملا کمیک فانتزی). در مورد آرایشگرم اشتباه حرف منو متوجه شدین، گفتم بک گراند آرایشگر، یعنی گذشته این آرایشگر خوب ساخته و پرداخته نشده که بیننده رو مجاب کنه تبدیل به این هیولا بشه. اگر فقط قاضی و دستیارشو می کشت با عقل جور در میومد ولی بیخودی همه رو سلاخی می کرد با این چیزی که اول از آرایشگر معرفی کرد خیلی هضم نمی شد.

کاملا مخالف نظر شمام اولا این برداشتی از یک تئاتر موزیکال معروف انگلیسی بوده که بسیار پر و پیمونه و کاراکترهایی که نام بردین ، اونجا نقش پررنگ تری دارن اما به خاطر محدودیت زمان فیلمای سینمایی ناچار شدن نقششون رو کوتاه تر کنن و این شده که می بینید کاراکتر اصلی زن و مرد شخصیت پردازیشون قوی تر دراومده تا باقی ، فیلم و روایتش هم بسیار دارکه و برتون برای همین دست رو این نمایشنامه گذاشت چون به این موضوعات علاقه زیادی داره و دغدغه اصلیشه معمولا فیلمای برتون به همین شکله و اگه از این فیلم خوشتون نیومده ، پس احتمالا با فیلم های دیگرش هم نتونید خوب ارتباط برقرار کنید ، هر چند که ادوارد دست قیچی رو اکثریت می پسندن چون اون ملموس تر بود داستانش باندراس بسیار خوش صداس و اکشنش خوبه اما ظرافت بازی جانی دپ رو نداره و به هیچ عنوان جایگزین خوبی برای چنین نقشی نیست (پیشنهاد می کنم روزی روزگاری در مکزیک رو ببینید که هر دوشون حضور داشتن و خودتون مقایسه کنید) بهترین گزینه خودش بود و براش جایزه های مختلفی مثل گلدن گلوب گرفت و تحسین هم شد که نشون میده چقدر انتخاب به جایی بوده و اصلا خیلی ها سر همین فیلم و بازی محشرش طرفدارش شدن ، از نظرتون واقعا تعجب می کنم !! با این وجود من "سوئینی تاد" رو متفاوت ترین کار مشترکشون می دونم چون اولا موزیکاله و با کمک ترانه ها و دیالوگ های ادا شده به همراه موسیقی و آواز خوندن بازیگران ، احساسات کاراکترها به خوبی به تصویر کشیده شده اینکه می فرمایید چرند بود یعنی کلا هیچ درکی از فیلم موزیکال ندارید که جای تأسف داره واقعا .. مشکل از داستان فیلم نیست ، مشکل از نگاه سطحی شماست که باید عمیق تر بهش نگاه و توجه کنید تا بفهمیدش بهتر بعدم دوست عزیز ، به آرایشگر بودن ربطی نداره ! وقتی یک انسان چنین زجر بزرگی رو متحمل میشه ، سوای اینکه کار و بارش چی هست ، دست به خیلی کارا ممکنه بزنه تا انتقامش رو بگیره در کل موضوع اصلی فیلم "نمایش عاقبت شوم انتقام گیری و به جنون رسیدن انسان از فرط ظلم و بی عدالتی (که شخص قاضی اینجا نمادش هست)" بود .. فکر می کنم لازمه دوباره ببینیدش !!