با سلیقه من چندان سازگان نبود و خوشم نیومد امتیاز 7 با ارفاق

فرانسوی ها از زمان لویی ها همیشه به بی پروایی تو سکس معروفن و حتی اولین لباس خوابهای لختی رو هم اونها تو اروپا مد کردن، کلا ملتی پیشرو در هر نوع آزادی هستن و این در فیلمهای متعددی که من ازشون دیدم کاملا نمود داشت، خرج خاصی روی جلوه های ویژه یا دکور نمی شه، اغلب بازیها قوی، مملو از صحنه های سکسی، پر از بحثهای فلسفی که هیچ وقت تو فیلمها عمیق نمی شه و فقط به کتابها و نویسنده ها اشاره می شه و ... از فیلمهای لویس ماله بگیریم تا فیلمهای رومر که دیگه آخر قالب فرانسویه و خیلی های دیگه و همچنانم ادامه داره مثل فیلم الی 2016 که الیزابله هوپرت تو بازی سکسی سنگ تموم گذاشته و ... خلاصه به نظر من این همه صحبت از سکس دل به هم زنه و جای بحث فلسفی مفصل تو کتابه، فیلم باید تصاویر فلسفی و ناب و رنگ و نگاه باشه و پر از دیالوگهای استعاری کرک ریزان مثل فیلمهای تارانتینو که تا آخرش بشینی و از تک تک سکانسها لذت ببری، مخصوصا اون سکانسهایی که ساموئل جکسون یا کریسوف والتز دیالوگ می گن و آدم عشق می کنه!