چقدر غم چقدر غم ....

موضوع، بازی‌ها،‌ موسیقی، مدل پردازش داستان، همه از کیفیت بالایی برخوردار هستن.

به نظرم به فیلم عشق سگی نمیرسید به دلیل اینکه نیم ساعت اول فیلم به شدت کند بود و تو ذوق میزد و رفته رفته فیلم جون گرفت و هر چه به پایان نزدیک تر میشدیم رغبت من مخاطب برای دیدن پایان فیلم بیشتر و بیشتر میشد.... باز هم به مانند فیلم عشق سگی تصادف نقطه برخورد آدم های قصه به همدیگست، البته در عشق سگی سه کاراکتر اصلی با هم چشم تو چشم نشدن و دیالوگی بینشون رد و بدل نشد برخلاف این فیلم که کاراکترهای اصلی به هم برخورد کردن.... فیلم عشق سگی بسیار جهان شمول تر و پرمفهوم تر بود اما این دلیل نمیشه بگم این فیلم بد بوده، این فیلم هم نسبتا خوب بوده.... در ابتدای داستان تصاویر پازل بسیار ناهمگون و به هم ریخته بود و هر چی جلوتر رفتیم بسیار ماهرانه پازل ها به هم وصل شدن و در نتیجه فیلمی موفق رو شاهد بودیم.... برخی حوادث درون فیلم به طور همزمان اتفاق افتاده و نشون دادن اتفاقات همزمان درون فیلم با روایت خطی غیرممکن بود دوستان به این نکته توجه کنید، اگر اینطور نبود داستان فیلم ساده در میومد و یه فیلم سطحی رو میدیدیم.... در یک مورد با انتقاد یکی از کاربرهای زیر موافقم وقتی طرف شوهر و دو تا دخترتو در تصادف میکشه و فرار میکنه معمولا فرد داغدار اوایل مصیبت خشمش از بانی و مسبب حادثه بیشتره تا جلوتر که به دردش عادت میکنه.... بازی ها هم بسیار خوب بود، بنیسیو دل تورو و نائومی واتس فوق العاده بودن.... نمره ی من به این فیلم 7.7 از 10.

با این نحوه روایت، مشت کارگردان خیلی زود برای بیننده باز می‌شه و خیلی از جاهای فیلم در ادامه تکراری به نظر میاد! دوربین خوبی هم نداره. مفهوم ۲۱ گرم هم اصلا تو فیلم نیست. به نظرم اصلا فیلم تاثیرگذار و مهمی نیست.

به شدت عاشق فیلمای غیر خطیه ایناریتو ام. به نظرم یکی از استادای و خبره ترین هاس تو این سبک از فیلم ساختن.