مورگان فریمن نامی است که در هر فیلمی باشد باعث می شود بیننده ناخودگاه به دیدن فیلم ترغیب شود و این بازیگر گرچه در بیشتر نقش های مکمل بازی می کند اما حضور او در هر فیلمی شاه کلید آن فیلم و ضامن موفقیت آن فیلم است...در کنار مورگان فریمن اشلی جاد بازیگر زیبا و حرفه ای سینمای هالیوود نیز حضور دارد که با بازی زیبا و دلنشین و حرفه ای خود تماشای فیلم را برای بیننده تبدیل به یک تجربه عالی می کند...و جیم ( جیمز ) کاویزل که به عنوان یک جنایتکار جنگی که نام و هویت خود را تغییر داده تا شناسایی و دستگیر نشود بازی خوبی از خود به نمایش گذاشته است...گرچه صورت تا حدودی مهربان و دلنشین این بازیگر باورپذیری نقش او را ، که او یک جنایتکار جنگی بوده که تعدادی انسان بیگناه را در کمال قساوت و خونسردی قتل عام کرده است ، کمرنگ می کند اما بازی خوب و تاثیرگذار این بازیگر این جنبه را کمرنگ می کند... کارگردان فیلم به خوبی توانسته حس معماگونه فیلم را به بیننده القا کند و از زمان دستگیری تام ( سروان ران چپمن ) تا به انتهای فیلم بیننده در مورد این که او گناهکار است و یک جنایتکار بیرحم است یا اینکه او بیگناه است و همه اینها دسیسه ای بر علیه اوست ، سرگردان است و نمی تواند حقیقت ماجرا را بفهمد و فیلم کاملا غیرقابل پیشبینی است که این خصیصه برای یک فیلم معمایی و جنایی یک امتیاز کاملا مثبت تلقی می شود و بیننده را جذب هیجان و تعلیق خود می کند... پیام اخلاقی فیلم در مورد حیله گری و فریبکاری و ریاکاری انسان هاست که چگونه ممکن است یک انسان به ظاهر خوب و مهربان و دوست داشتنی در واقع یک هیولای جنایتکار باشد که مدتها چه بسا سالها خود را در پوسته یک انسان خوب و شریف پنهان کند و همه را فریب دهد و هیچکس حتی نمی تواند حدس بزند که او چه هیولایی است...بنابراین نمیتوان به ظاهر انسان ها قضاوت کرد و هیچکس تا در شرایطی قرار نگیرد ذات و سرشت اصلی خود را نمایان نمی سازد... برای دوستانی که طرفدار ژانر جنایی و معمایی هستند یک فیلم محبوب و عالی خواهد بود