پایان عالی ای داشت ولی بقیه فیلم زباله هست

کاراکترها تا دل‌تان می‌خواهد می‌توانند درباره‌ی «قدرت زیاد، مسئولیت زیادی به همراه می‌آورد» صحبت کنند، اما این جمله تنها زمانی از یک شعارِ تصنعی به یک باور واقعا صادقانه و الهام‌بخش ارتقا پیدا می‌کند که در دل داستان دراماتیزه شود و «راهی به خانه نیست» از انجام این کار باز می‌ماند. این فیلم، گناه غایی یک فیلم اسپایدرمنی را مرتکب می‌شود. با هشدارهای «جی جونا جیمسون» درباره‌ی مضربودن مرد عنکبوتی برای جامعه همدلی می‌کردم! این فیلم حادثه‌ی محرکی دارد که وقوعش به حماقت جمعی از کاراکترها و بی‌اعتنایی به تجربه‌های مرد عنکبوتی در فیلم‌های قبلی‌اش وابسته است؛ درگیری‌ اصلی‌اش پیرامون معالجه‌ی تبهکاران، کشمکش درونی انسانی آن‌ها را به تعریف بچه‌گانه‌ای از شرارت تقلیل می‌دهد؛ با پرهیز از بدل کردن «پیتر» به مقصر اصلی مرگ عمه «می»، عنصر اساسی این حادثه‌ی کلیدی را کمرنگ می‌کند. سه‌گانه‌ی «تام هالند» را در نتیجه‌ی تن دادن به کلیشه‌ی پاکسازی حافظه‌ به یک پیش‌درآمد بی‌اهمیت برای داستان اصلی «پیتر» تقلیل می‌دهد؛ اکشن‌هایش زشت و بدقواره هستند و فیلمنامه‌اش پر از حفره‌های داستانی است. همه‌چیز در این فیلم قربانیِ نوستالژی‌‌ای که بدون زحمت و مفت و مجانی به‌دست می‌آیند، شده‌اند. نتیجه فیلمی است که سعی می‌کند ماهیت تهی از هویت و خلاقیتش را پشت نقاب نوستالژیک فیلم‌هایی که آن‌ها را داشتند، مخفی کند.

چقد مارول باهوشه! چقد با برنامست... امیدوارم مدیرای دی سی یکم یاد بگیرن و از این باتلاقی که بعد از ۳گانه نولان توش فرو رفتن در بیان. این فیلم تونست به بهترین شکل مردعنکبوتی‌های قبلی که باهاشون خاطره داشتیم رو برگردونه. درسته فیلم خیلی چیز مالی نبود ولی من حس خوبی از دیدنش گرفتم. بازی تام هالند داره پیشرفت میکنه. کم‌کم داره ازش خوشم میاد

یه جا نوشته بهترین فیلم سوپر هیرویی از اول تا الان! :)