خیلی قشنگ و تاثیر گذاره

یکی از بهترین درام های زندگیم رو دیدم. باهاش خندیدم، گریه کردم و غصه خوردم. خط داستانی تمیز بهمراه بازی های فوق‌العاده.

پدربزرگ من آلزایمر داشت و فیلم برام تداعی لحظه‌های افت و خیز روانی و ذهنی اون بود. این فقط یک فیلم نیست! یک مستنده برای فهمیدن مبتلایان آلزایمر. از جانب سینمایی، فیلم یه قطعه شاهکار بود. کل و جز فیلم از مینیمالیسم پیروی می‌کرد. لوکیکشن مشابه، دکوراسیون کم‌جزئیات، رنگ‌های سرد و خنثی، بازیگران کم و ... همگی فیلم را ابزورد کرده بودند. مینیمالیسم حاکم بر فیلم کمک می‌کرد که زمان‌پریشی و مکان‌پریشی فرد آلزایمری بیشتر درک شود. پیرمردی که ذهن اون پیکسلی شده بود و هرچی بیشتر به ته خط نزدیک می‌شد پیکسل‌های بیشتری از ذهن و خاطرش می‌سوختن. دیدن این فیلم به دو دسته پیشنهاد می‌شه: یکی به طور خاص به کسانی که مواجهه از نزدیک با آلزایمر و فرد آلزایمری داشته‌اند، دیگری به طور عام به همه کسانی که می‌خواهند یک فیلم شاهکار ببینند.

فیلم بینظیریه . 100٪ توصیه میشه برای دیدن . 8.5 از 10

بهتر از این نمیشه واقعا عالیه از همه جهت.