*چقدر خوبه که همچین فیلم هایی داریم که با کیفیت کاملا قابل قبول در دسترس هستند، واقعا بیضایی یکی از وزنه های سینمای ایرانه که اگر بهش بها داده میشد و اگر شرایط ایران اینطور نمیشد می تونست هم تراز فیلمسازهای مطرح جهان فیلم بسازه، از نظر تعداد منظورمه
رگبار را به نوعی می توان اولین ساخته جدی بهرام بیضایی در عرصه سینما عنوان نمود. با کنار گذاشتن عمو سبیلو که شاید تمرین و تلاشی در جستجوی فرم و تجربه فیلم سازی برای شخص بیضایی به حساب می آمد رگبار اولین فیلمی بود که در آن تفکرات بیضایی به عنوان یک متفکر و روشنفکر به منصه ظهور می رسید.رگبار در سینمای آن دوران از یک سو واکنشی صریح در برابر پذیرفته های جامعه و از منظری دیگر مقاومتی در برابر المان های سینما رایج آن دوران بود. ایده روشنفکر غریب و جدال او با جامعه برای ایجاد تغییر در فضای موجود، محوریت بیشتری نمایشنامه ها و فیلمنامه های بهرام بیضایی به حساب می آید. شخصیت آقای حکمتی در فیلم رگبار گاه تداعی کننده شخصیت پهلوان اکبر در نمایش "پهلوان اکبر می میرد" می باشد و همین طور می تواند تازتاب دهنده چهره شخصیت اول "هشتمین سفر سندباد" نیز باشد. حتی در آثار سینمایی دیگر بیضایی همانند فیلم غریبه و مه شاهد این نگاه و شاکله داستانی هستیم. در واقع محوریت اینگونه داستان ها شخصیت ست که با جامعه خود همگونی نداشته و همواره به جدال بر سر عقاید غلط توده و عامه مردم، بر می آید و نهایتا در تلاشی مذبوحانه شکست را پذیرا می شود .به زعم بنده این شکست دراماتیک شخصیت ها، در برابر اکثریت و بدنه جامعه این تفکر بیضایی را نمودار می کند که تا زمانی که پذیرفته ها و تفکرات نادرست در بطن جامعه زیست می کنند و در چرخه ی تکرار شونده ای در نسل های مختلف به اشکال گوناگون بروز می کنند مشخصا فرد به تنهایی توانایی زدودن این عقاید و گاه خرافات را نخواهد داشت و به نوعی محکوم به شکست خواهد بود.
در مورد فرم و ساختار رگبار نیز اینگونه می شود استنباط نمود که بیضایی به دنبال جهانی ست که از فضای فیلم های فارسی و لمپنی آن دوران دوری گزیند. رگبار تلاش ندارد برخلاف فیلم های فارسی شخصیت های داستانی خود را به آدم های خوب بد یا سیاه و سفید تقسیم کند و جامعه را آنطور که فی الواقع وجود دارد، به معرض نمایش می گذارد. از این منظر رگبار را می توان واکنشی فرمالیستی در برابر المان ها و ساختارهای رایج سینما قبل از انقلاب دانست.البته که لغزش های گاه و بیگاه فیلمنامه نیز قابل چشم پوشی نیست اما برای فیلمساز جوانی که اولین کار بلند سینمایی خود را تجربه می کند می توان امری عادی تلقی کرد.
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
Mojtaba
Mojtaba
۳ دی ۱۳۹۹ ۱۳:۳۷
فیلم بسیار با کیفیت و خوش ساختی هست توصیه میشه برای دیدن تقاضا دارم کیفیت 1080 رو با حجم پایین تر هم در صورت در دسترس بودن قرار بدید با تشکر از 30نما
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
ashburtongrove1
ashburtongrove1
۹ آبان ۱۳۹۹ ۱۳:۰۲
*چقدر خوبه که همچین فیلم هایی داریم که با کیفیت کاملا قابل قبول در دسترس هستند، واقعا بیضایی یکی از وزنه های سینمای ایرانه که اگر بهش بها داده میشد و اگر شرایط ایران اینطور نمیشد می تونست هم تراز فیلمسازهای مطرح جهان فیلم بسازه، از نظر تعداد منظورمه
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
hossein
hossein
۱۲ فروردین ۱۳۹۹ ۲۳:۲۷
رگبار را به نوعی می توان اولین ساخته جدی بهرام بیضایی در عرصه سینما عنوان نمود. با کنار گذاشتن عمو سبیلو که شاید تمرین و تلاشی در جستجوی فرم و تجربه فیلم سازی برای شخص بیضایی به حساب می آمد رگبار اولین فیلمی بود که در آن تفکرات بیضایی به عنوان یک متفکر و روشنفکر به منصه ظهور می رسید.رگبار در سینمای آن دوران از یک سو واکنشی صریح در برابر پذیرفته های جامعه و از منظری دیگر مقاومتی در برابر المان های سینما رایج آن دوران بود. ایده روشنفکر غریب و جدال او با جامعه برای ایجاد تغییر در فضای موجود، محوریت بیشتری نمایشنامه ها و فیلمنامه های بهرام بیضایی به حساب می آید. شخصیت آقای حکمتی در فیلم رگبار گاه تداعی کننده شخصیت پهلوان اکبر در نمایش "پهلوان اکبر می میرد" می باشد و همین طور می تواند تازتاب دهنده چهره شخصیت اول "هشتمین سفر سندباد" نیز باشد. حتی در آثار سینمایی دیگر بیضایی همانند فیلم غریبه و مه شاهد این نگاه و شاکله داستانی هستیم. در واقع محوریت اینگونه داستان ها شخصیت ست که با جامعه خود همگونی نداشته و همواره به جدال بر سر عقاید غلط توده و عامه مردم، بر می آید و نهایتا در تلاشی مذبوحانه شکست را پذیرا می شود .به زعم بنده این شکست دراماتیک شخصیت ها، در برابر اکثریت و بدنه جامعه این تفکر بیضایی را نمودار می کند که تا زمانی که پذیرفته ها و تفکرات نادرست در بطن جامعه زیست می کنند و در چرخه ی تکرار شونده ای در نسل های مختلف به اشکال گوناگون بروز می کنند مشخصا فرد به تنهایی توانایی زدودن این عقاید و گاه خرافات را نخواهد داشت و به نوعی محکوم به شکست خواهد بود. در مورد فرم و ساختار رگبار نیز اینگونه می شود استنباط نمود که بیضایی به دنبال جهانی ست که از فضای فیلم های فارسی و لمپنی آن دوران دوری گزیند. رگبار تلاش ندارد برخلاف فیلم های فارسی شخصیت های داستانی خود را به آدم های خوب بد یا سیاه و سفید تقسیم کند و جامعه را آنطور که فی الواقع وجود دارد، به معرض نمایش می گذارد. از این منظر رگبار را می توان واکنشی فرمالیستی در برابر المان ها و ساختارهای رایج سینما قبل از انقلاب دانست.البته که لغزش های گاه و بیگاه فیلمنامه نیز قابل چشم پوشی نیست اما برای فیلمساز جوانی که اولین کار بلند سینمایی خود را تجربه می کند می توان امری عادی تلقی کرد.
۱
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
amir_h03ein
amir_h03ein
۱۸ اسفند ۱۳۹۸ ۰۰:۵۲
کاش همه ی فیلمهامون با یک همچین کیفیتی بازسازی میشدن :(
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
RezaRainn
RezaRainn
۱۷ اسفند ۱۳۹۸ ۰۲:۵۵
مارتین اسکورسیزی گغته که این فیلم را دوست دارد.
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ