یکی از بهترین فیلم هایی که تو چند سال اخیر دیدم. بسیار داستان با معنی داره و از دید خودش پشت پرده زندگی انسان هارو نشون میده از ابتدای خلقت تا به امروز که تمام قصه هایی که برامون تعریف کردن تا چه حد امکان داره اشتباه باشه . پایان خوبی داره و بسیار لذت بردم.
شاید توهینآمیز ترین فیلمی به انسان که مارول ساخته٬ باشه.
داستان تقریبا تمام عناصر افسانه آفرینش زرتشتی توسط اهورامزدا رو داره ٬ حتی خود اترنالها که همون هفت شخصیت وجوه آفرینش اهورا مزدا هستن و دواینتها که همون کلمه و مفهوم دیو٬ که موجودات اهریمنی هستن و اخطار افشاگری «همینطور تخم کیهانی که در فیلم تیامت درونش هست» ؛ و مثل همیشه به سنت آثاری که غرب با عناصر فرهنگ های غیر اروپایی درست میکنه٬ این داستان و افسانه ها از هر نشانه و اشاره ای به فرهنگ مبدا خالی شده. و صرفا تبدیل به وسیله قصه گویی برای خزعبلات رایج در سینمای متفقین شده.
هیچ چیز به اندازه اینکه یک انسان جلو دوربین بایسته و تمام دستاوردهای بشری رو به یک موجود غیر انسان نسبت بده ٬ نمیتونه توهین به خود باشه.
وارد فجایع فنی اصول سینمایی نمیشم چون مارول اصلا هدفش سینما نیست و صرفا یک دستگاه پروپاگاندای پول ساز هست.
اما انقدر مارول ماشینی عمل میکنه که حتی کارگردانی مثل کلویی ژاو هم نمیتونه حتی یک سکانس قابل دسترس برای احساسات انسانی در تماشاچی٬ درست کنه
اونم در داستانی که عنصر اصلیش مفهوم و رنگ و گرمی زندگانی انسان ها هست.
کلا وقت طلب کردن بود حتی صحنه اکشن خوب هم نداره
دنیایی که در «Eternals» میبینیم بیش از اندازه خشک و بیروح است. مسئلهی مهم دیگر، نبود یک قطب منفی قوی و قدرتمند است. «دیوینتها» در اواخر فیلم که قدرت خودآگاهی پیدا میکنند، میتوانستند لحظات مهمتری را به خود اختصاص دهند، اما در حد یک سکانس نبردِ بچهگانه با «تینا» و یک حضورِ کوتاه در انتهای داستان، کار خاص دیگری انجام نمیدهند. بیننده با شخصیتهای گروه نمیتواند ارتباط برقرار کند. چون نه دیالوگی رد و بدل میشود که احساساتیاش کند و نه میزانسن در خدمت القای چنین حس مهمی است.
از معدود نکات مثبت فیلم، میتوان به موسیقی خوب «رامین جوادی» اشاره کرد. همچنین از لحاظ ساختار فنی، نسبت به سایر فیلمهای مارول، جایگاه متوسط و قابل تحملی دارد.
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
ninaz
ninaz
۱۵ دی ۱۴۰۲ ۱۴:۲۰
بیخودی زیادی طولانی با دیالوگهای زیاد و خسته کننده اگر تایمش حدود 45 دقیقه کمتر بود حتماً کیفیتش خیلی بهتر میشد و انقدر خسته کننده نمیشد مالی نیست
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
ed149a3ahehhe
ed149a3ahehhe
۲ شهریور ۱۴۰۱ ۱۲:۵۹
آقا همون کاپیتان و تونی خودمون رو میخوام این درب داغون ها قراره اونجرز باشن؟
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
Memer
Memer
۳ مرداد ۱۴۰۱ ۰۰:۲۴
یکی از بهترین فیلم هایی که تو چند سال اخیر دیدم. بسیار داستان با معنی داره و از دید خودش پشت پرده زندگی انسان هارو نشون میده از ابتدای خلقت تا به امروز که تمام قصه هایی که برامون تعریف کردن تا چه حد امکان داره اشتباه باشه . پایان خوبی داره و بسیار لذت بردم.
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
Pagedown
Pagedown
۱۹ تیر ۱۴۰۱ ۰۴:۳۵
شاید توهینآمیز ترین فیلمی به انسان که مارول ساخته٬ باشه. داستان تقریبا تمام عناصر افسانه آفرینش زرتشتی توسط اهورامزدا رو داره ٬ حتی خود اترنالها که همون هفت شخصیت وجوه آفرینش اهورا مزدا هستن و دواینتها که همون کلمه و مفهوم دیو٬ که موجودات اهریمنی هستن و اخطار افشاگری «همینطور تخم کیهانی که در فیلم تیامت درونش هست» ؛ و مثل همیشه به سنت آثاری که غرب با عناصر فرهنگ های غیر اروپایی درست میکنه٬ این داستان و افسانه ها از هر نشانه و اشاره ای به فرهنگ مبدا خالی شده. و صرفا تبدیل به وسیله قصه گویی برای خزعبلات رایج در سینمای متفقین شده. هیچ چیز به اندازه اینکه یک انسان جلو دوربین بایسته و تمام دستاوردهای بشری رو به یک موجود غیر انسان نسبت بده ٬ نمیتونه توهین به خود باشه. وارد فجایع فنی اصول سینمایی نمیشم چون مارول اصلا هدفش سینما نیست و صرفا یک دستگاه پروپاگاندای پول ساز هست. اما انقدر مارول ماشینی عمل میکنه که حتی کارگردانی مثل کلویی ژاو هم نمیتونه حتی یک سکانس قابل دسترس برای احساسات انسانی در تماشاچی٬ درست کنه اونم در داستانی که عنصر اصلیش مفهوم و رنگ و گرمی زندگانی انسان ها هست. کلا وقت طلب کردن بود حتی صحنه اکشن خوب هم نداره
۴
۱
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
amir102030
amir102030
۱۵ تیر ۱۴۰۱ ۰۷:۵۵
دنیایی که در «Eternals» میبینیم بیش از اندازه خشک و بیروح است. مسئلهی مهم دیگر، نبود یک قطب منفی قوی و قدرتمند است. «دیوینتها» در اواخر فیلم که قدرت خودآگاهی پیدا میکنند، میتوانستند لحظات مهمتری را به خود اختصاص دهند، اما در حد یک سکانس نبردِ بچهگانه با «تینا» و یک حضورِ کوتاه در انتهای داستان، کار خاص دیگری انجام نمیدهند. بیننده با شخصیتهای گروه نمیتواند ارتباط برقرار کند. چون نه دیالوگی رد و بدل میشود که احساساتیاش کند و نه میزانسن در خدمت القای چنین حس مهمی است. از معدود نکات مثبت فیلم، میتوان به موسیقی خوب «رامین جوادی» اشاره کرد. همچنین از لحاظ ساختار فنی، نسبت به سایر فیلمهای مارول، جایگاه متوسط و قابل تحملی دارد.
۲
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ