فیلم پر از دیالوگهای زیبا و بازی های زیباست. ادورارد نورتون من رو بیاد نقش به یادماندنی خودش در فیلم Score در کنار دنیرو و براندو میندازه. داستان فیلمه کمی کند هست، اما خب روند روایت داستان ایجاب میکنه که کند هم باشه. این فیلم، یک فیلم پلیسی مرموز و پر زد و خورد نیست، اما داستان زیبایی داره و همینطور سوپرایز های خوبی رو هم به همراه داره. نکته ای که فکر میکنم گاهی باعث میشه خیلی از افراد، با خیلی از فیلم ها ارتباط برقرار نکنند، ضعف اونها در درک زبان اصلی فیلم هست، حالا انگلیسی، آلمانی، کره ای یا هر زبان دیگری. درسته که میشه فیلم رو با زیرنویس یا حتی دوبله هم دید، اما هیچ چیزی جای اون صدای هنر پیشه اصلی، انتخاب واژه های متن فیلم نامه و اون اصالت بازی رو پر نمیکنه. خود من شخصا فیلم های غیر انگلیسی رو تماشا نمیکنم، چون معتقدم قسمت اعظمی از بار اون فیلمنامه بر دوش هنرپیشه هایی هست که دارن به اون زبان نقش خودشون رو به نمایش میگذارند، و دوبله و زیرنویس، نمیتونه حق مظلب رو درباره اون داستان بیان کنه. اگرچه که فیلم اساسا بر روی بازی نورتون میگرده، اما دو نکته هست: اول اینکه ادوراد نورتون هنرپیشه بسیار خلاق و ماهری هست، و دوم اینکه بقیه بازی های و هنرپیشه ها هم کاملا خوب و زیبا از پس نقششون برمیان. شخصا من از تمشای فیلم خیلی لذت بردم و چون کارم تدریس و آموزش زبان هست، جزو فیلمهایی خواهد بود که باز هم خواهم دید و روی جمله ها و اصطلاحات و واژه ها و دیالوگهاش با شاگردهام کار خواهم کرد.

بروکلین بی مادر اثری پایین تر از سطح معمولی هست که عمده ضعفش هم به فیلمنامه و اینکاره نبودن ادوارد نورتون برمیگرده!!!! اول اومدن از شخصیت منفی داستان یه نما از پشت سر نشون دادن، بعد بیست دقیقه بعد اومدن کلا طرفو نشون دادن و از اینجا به بعد بین دو پرسش چه کسی؟ چرا؟، اولین پرسش که جوابش برای مخاطب رو میشه، حالا برای چرایی باید تعادل و کنش بین شخصیت مثبت و منفی فیلم ایجاد بشه تا هیجان فیلم حفظ بشه که اینم به دلیل عدم دانش فیلمنامه نویس از بین میره و عملا فیلم فقط بازی محور میشه.... اگر ادوارد نورتون از پس نقش کارآگاهی که سندرم توره داره به خوبی برنمیومد فیلم خیلی بیشتر از اینها سقوط میکرد.... نمره ی من به فیلم 6.8 از 10.

من که خوشم اومد.

پوستر و تیزر جذاب - خود فیلم خواب آور و حوصله سربر

خیلی کند و خسته کننده