مجموعه ملیفیسنت یه مجموعه سرگرم کننده و جذاب و باحاله ... از لحاظ داستانی کم ایراد نداره ولی برای سرگرمی و اینکه آنجلینا جولی و ال فنینگ هم هستن خوبه که ببینید ‌...

خیلی فیلم ضعیفیه. ارزش دیدن نداره برای اینکه حس و حال خوب قسمت اول رو از بین نبره!

«Maleficent» در قسمت دوم اسیر کلیشه‌های رایجی شده که سینمای نوجوان پسند به شدت از آن استقبال می کند. کلیشه ای که می گوید: «قصه را در ساده ترین فرم خود روایت کنیم و اجازه دهیم سر تماشاگر با جلوه های ویژه و نبردهای کامپیوتری گرم شود!» تمام اتصال و گسست های داستانی قرار است به نقطه ای برای تقابل انسان‌ها و پری‌ها ختم شود تا نبردی جذاب شکل بگیرد. نبردی که از لحاظ بصری ما را اغنا نمی کند اما غلظت آن به حدی است که سرگرم‌مان کند. «Maleficent: Mistress of Evil» چیزی بیشتر از نصیحت‌های انیمیشن‌های قدیمی دیزنی نیست و نباید خیلی به قصۀ فیلم دل بست. در قسمت دوم رابطه «مالیفیسنت» و «آرورا» به بوتۀ آزمایش گذاشته می شود و می دانیم که قرار است این چالش سرانجامی داشته باشد که به نزدیکی بیشتر آنها و درک دنیای ذهنشان منجر شود. مقابله با استبداد و ظلم و همچنین یافتن نژادهایی که فکر می کردیم از دنیا رفته اند، همه در جهت القای پیامهای اجتماعی هست که باید گفت این شکل انتقال آن به مخاطب دیگر زیادی خسته کننده شده است! با اینحال «Maleficent: Mistress of Evil» اگرچه خسته کننده است اما «آنجلینا جولی» کماکان در آن می درخشد. به نظر می رسد او نقش بسزایی در محبوبیت فیلم «مالیفیسنت» داشته باشد و بدون حضور او این اثر نمی توانست تا این حد موفق باشد. در قسمت دوم هم کماکان «آنجلینا جولی» وزنۀ اصلی فیلم محسوب می شود و در کنار او «میشل فایفر» هم توانسته از هنر بازیگری خودش استفاده نماید. مبارزۀ انتهایی فیلم به سبک بازی‌های بتل رویال امروزه، شاید طرفداران نوجوان را هیجان زده کند اما هرچه عمیق‌تر به فیلم نگاه کنیم، کمتر به نکتۀ ارزشمندی می رسیم.

یک پیشرفت نسبت به قسمت اول ارزش دیدن داره

با وجود جلوه های ویژه ی خوب، به لحاظ محتوای داستانی ضعیف بود. برای یه بار دیدن خوبه فقط.