زیباست

لذت بردم از دیدنش

این فیلم انگار هیچ همتا و شبیهی نداره . بقدری زیبا است بقدری بیادموندنیه و بقدری اثرگذار که هیچ واژه ای برای وصفش به ذهنم نمی رسه. این فیلم رو بایست زندگیش کرد نه اینکه دید. برای کسانی که می خوان برای دیدنش تصمیم بگیرن می گم که اگر دنبال ریتم تند یا هیجان های گیرا و صوری یا سینمای دونده هستین اصلا سراغش نرین که از پا میفتین و حوصلتون سر می ره. بنظرم مخاطبای این شاهکار هنری ازون مدل درونگرا و نوستالژیک پسند با میل شدید به داستان های عاشقانه ی به شدت مصور و رنگارنگ و لطیفن که در فضای بین چشم ها و صورتها و لوکیشن ها اتفاق میفتن نه در دیالوگ یا اکشن بازیگرا یا روایتی سر راست. خود من از صد بار دیدنش سیر نمیشم چون مطلقا زمان نمیشناسه این اثر. به نهایت انتزاعی و ذهنی هست و لایه های بطنی و عمیق عشق بی شناخت رو به تصویر می کشه. تیپی از عشق انتزاعی و فقط واقعی در درون ذهن عاشق از معمای الهه ی معشوق که برای خودش ساخته و نگاه فیلم به چنین عشقی کاملا دو گانه و از دو زاویه متفاوت و توام با نمادگرایی و سمبولیسم منطقی و زیبایی روایت میشه. بهیچ عنوان هم در مقام قضاوت چنین رابطه ای قرار نمی گیره و شما رو هم هوشمندانه از هر نوع قضاوتی دور می کنه. اگر بخوام یک کد خلاصه و مفید بدم: ترکیبی از سینمای انتزاعی تارکوفسکی و سینمای سورئال لینچ هست شالوده ی سینمایی این اثر. شعری رمانتیک و سورئال از نهایت تخریب و تعلیق و کششی که میان عاشق و معشوق در سطح ذهنی و خوداگاه و نه در دنیای برون روایت میشه. از دیدنش سیر نمیشید..

فراتر از واژه جفنگ

چه میکنه این سینمای شرق...فیلمی ک باید چند بار دید...پیشنهاد میکنم نقد اقای شاهین محمدی زرغان رو تو سایت فیلم پن حتما بعد فیلم بخونید و یک بار دیگه فیلم رو نگاه کنید. فیلم نقد های منفی هم داشته ولی با توجه به سینمای امروز یه اثر خیلی خوب محسوب میشه...