اگه فیلم mother 2017 رو دیدین و دوست داشتین، اینم ببینید خوشتون میاد. از لحاظ محتوا و سبک و سیاق بسیار نزدیک به هم هستند.

چقدر فضاسازی فیلم عالیه خیلی خوبه پولانسکی

فیلم بسیار دیدنی و قابل تاملی ست و دیدنش رو بهتون توصیه میکنم .

فیلم را بعد از سال ها برای بار دوم دیدم و متحیرم که آن حس ترس در فیلم دوباره همراه من بود , با اینکه پایان داستان را میدانستم اما نگران رز و بچه اش میشدم ! و این چیزی نیست جز نبوغ و کاردرستی فیلمسازی چون پولانسکی . بسیاری از فیلم های وطنی را یک بار هم نمیتوان تا پایان تحمل کرد , چه رسد به دوباره دیدن و چه رسد به اینکه حس عجیب دلهره و ترس دوباره شما را فراگیرد . فضای آپارتمان , نور پردازی و موسیقی و البته بازی بازیگران همه و همه در ایجاد این ترس در بیننده موفق عمل میکنند . بسیار سخت است بیننده را با صدا ترساند به جای نشان دادن یک دست یا پای خونین . سراسر فیلم با ترس و دلهره ای فزاینده ای از سرنوشت رز همراه است که در جاهایی مانند باجه تلفن یا فرار از آسانسور به اوج میرسد . سکانس های دیگر فیلم شاید ما با درام و قصه همراه شویم اما آن ترس پنهانی از سرنوشت رز همراهمان است . از همان ابتدا و نشان دادن اتاق ها و فضای آپارتمان این فضای ترس بر فیلم حاکم میشود و تا پایان موفق عمل میکند . چندی پیش فیلم ماهی و گربه شهرام مکری را دیدم نمی دانم چرا بعد از دیدن دوباره این فیلم به یاد فیلم ماهی و گربه افتادم و نا خودآگاه قیاس کردم این دو فیلم را از نظر ایجاد وحشت در بیینده . قیاس مع الفارق است اما همراهی بیننده با بچه رز ماری کجا و با ماهی و گربه کجا . ایجاد ترس و کشش برای ادامه قصه این کجا و آن کجا . آنقدر تعریف از دوستان انتلکت نما در مورد فیلم مُکری شنیده بودم که به خودم شک کردم که چرا از ماهی و گربه لذت نبردم و خسته شدم در طول فیلم ..

به نظر شخصی من محله چینی ها، بیترمون، پیانیست و حتی مستاجر تو فیلم های پولانسکی آثار قوی تری نسبت به این فیلم هستن