تنها افسوس و افسوس از این همه سرمایه و زمان که صرف ساختن محصولاتی می‌شود که تنها زباله‌دان تاریخ هنر را پر می‌کنند. متأسفانه در روزگار پلورالیسم مصنوعی و مفاهیم آبکی آنچه محلی از اعراب ندارد چیستی هنر و رابطه آن با جهان و جان آدمیزاد است. اما هنر اصیل و واقعی گرچه در پس سایه‌ها و در میان سکوت به سر می‌برد هرگز از دست نخواهد شد. در جهان پساوارهولی هم جهان آکنده از پاپ‌آرت و هنر مفهومی است، گرچه مفهومی در آنها نمی‌توان یافت. اما در این هیاهوی بسیار برای هیچ کسانی چون هنرمندان رنسانس یا مدرنیست‌های واقعی مانند پیکاسو و دکیریکو و ماتیس هستند که قلب‌های تپنده اعصار خود بوده‌اند و از ورای زمان و مکان بر دنیای غباراندود ما نور می‌پاشند. و حالا هم ولز بزرگ از پس گور بر بزرگی خود پا می‌فشارد و به سکوت قبر تن نمی‌دهد. و دعایی بسیار زیبا و نغز از متن فیلم "تپه‌های مارلیک" ابراهیم گلستان: باشد که روی ریشه های کهن باز گل دمد باشد خدای بذر به درّه صلا دهد باشد که چشم ببیند و دید، زندگی تازه‌ای شود.

اشاره به جایی کردی در رابطه با مانی حقیقی... در روزگاری که مهملات ابر قهرمانی مارول و دی سی میلیارد میلیارد میفروشند، مخاطب سینما هیچ درک و ادراکی از هنر سینماگرانی چون ولز و رنوار و درایر و کوکوتو و... نخواهد داشت. به طور مثال همین اثر طرف دیگر باد ولز که به غایت شاهکاری مثال زدنی در تاریخ سینماست در همهمه اکران مهملات ابر قهرمانی مارول نادیده انگاشته شد.

بله دوست من آن‌چه او از پدر آموخت در قالبی که از آنِ خود بود به جهانیان هدیه کرد. برعکس "هنرمند" ایرانی که نمونه آن مانی حقیقی است؛ کسی که پدرش نعمت حقیقی است و پدربزرگش ابراهیم گلستان بزرگ و دایی‌اش هم کاوه گلستان، و پس از سال‌ها "تحصیل" در فرنگ درعوض ساختن مجسمه‌ای از مرمر خالص، آفتابه پلاستیکی تقدیم هم‌میهنان خود می‌کند و ژست انتلکت می‌گیرد. البته اشاره من به این فیلم رنوار به این دلیل بود که حتی نام فیلمی از این بزرگوار هم چنین به غلط ترجمه می‌شود و کسی هم حتی به یاد نمی‌آورد که روزی فیلمی هم با نام "کاسکه زرّین" وجود داشته است.

سلام دوست عزیز. شخصا برای رنوار و سینمای متعالی‌اش به شدت احترام قائلم و سه‌گانه‌ای که کالسکه طلایی هم یکی از آنهاست را بسیار دوست دارم ولی خب قاعده بازی‌اش برای من جایگاه ویژه ای دارد و اون دیالوگ معروفش که رنوار در میانه آن مهمانی میگوید... کسی نیست این لباس خرس را از تن من به درآورد؟ رنوار بینظیر هست و از بچه پیر آگوست رنوار نقاش هم چنین چیزی انتظار میرود. حیف و صد حیف که سینمای اکنون و صد البته مخاطبان این روزهای سینما کمترین درکی از این غول های سینما ندارند و دل خوش پرده های آبی و سبز شده اند.

درود بر شرف اورسن ولز و یاران او. در راستای پرداختن به فیلم‌های برجسته تاریخ سینما، استدعا می‌کنم در مورد فیلم Golden Coach "مربی طلایی" ژان رنوار هم نقطه‌نظرتون رو ارئه کنید.

دوست عزیز برای اینکه کسل نشی بهتر نیست اونجر رو ببینی؟ چون این زبان سینما مناسب پاپکورن خوردن و سرگردم شدن با آن مناسباتی که شما انتظار داری نیست.

محصولات نتفلیکس خصوصا فیلم ها به ندرت بر روی بلوری عرضه میشن از معدود موارد شاید بشه به فیلم Cargo یا سریال های مارول اشاره کرد ممکنه در آینده بخاطر شرایط خاص فیلم، برای سینما دوستان عرضه بشه ولی فعلا صحبتی در ارتباط با انتشار بلوری فیلم نشده

آیا اطلاع دارید که فیلم روی بلوری هم عرضه خواهد شد یا خیر؟