فیلم خوب سرگرم کننده ای به سبک تارانتینو و برادران کوئن

افتضاحه خالص

فیلم بدی نبود ولی پتانسیل بهتر بودن داشت که ازش استفاده ای نشده بود،به نوعی ناشیانه بود..شاید اگر زمان فیلم کوتاهتر بود میتونستم بگم فیلمی خوبیه.در طول فیلم احساس می کردم کارگردان از روی شکم سیری صرفا خواسته یک فیلم از روی یک فیلمنامه ای که با بی حوصلگی نوشته شده بسازه.انگار هیچ حوصله و ظرافتی تو نوشتن و ساخت این فیلم و فیلمنامه وجود نداشت.فقط متوجه نشدم چرا ژانر این فیلم معمایی نوشته شده.شاید نیم ساعت اول فیلم همراه با کش فراوانی که داشت گنگ بود ولی مابقی فیلم کاملا مشخص و تا حد زیادی قابل پیش بینی بود.

من شخصا خیلی بدم میاد از خوندن کامنت هایی که فیلم 1:30 - 2 ساعته رو در یک کلمه مزخرف توصیف می کنند، اما این فیلم واقعا به معنی کلمه "مزخرف" هست!!! ابتدا از همه کسانی که این فیلم رو حتی لایق به مقایسه با فیلم های تارانتینو می دونند گله مندم! واقعا متاسفم که اگر بعد از دیدن این فیلم تنها به دلیل تقلید ناشیانه به سبک داستان پردازی های تارانتینو باز هم نظرتون این باشه که یک فیلم در حد و اندازه ی کارهای تارانتینو دیدید!!! بنده شاید در کل این چند سالی که در سایت عضو هستم 2 یا 3 کامنت نظر دادم... همیشه نظراتم رو برای خودم نگه می دارم و جایی نمی نویسم تا نظرم مانع از تصمیم گیری دوستان به دیدن یا ندیدن یک فیلم نشه...اما انقدر از این فیلم عصبانی هستم که باید نظرم رو می نوشتم! داستان و شخصیت پردازی های فیلم به قدری احمقانه تعریف شده که بیشتر از یک فیلم هیجان انگیز و تا حدی درام، یک طنز به شد گریه آور حساب میشه.. از اینجا شاید به چند نکته اشاره کنم که خطر اسپویل داشته باشه!!! ابتدا داستان که کارگردان انقدر غرق در شیوه ی بیان تارانتینویی و مثلا ساخت یک سبک نو! شده که بعد از نصف فیلم که به شکل غم انگیزی 1 ساعت هست، دیگه هدفی نداره و داستانی که میشد نهایت نهایت در یک ساعت و 20 دقیقه به زور کش داد رو به شما به مدت 2 ساعت و 20 دقیقه تحویل داده!!! و در این یک ساعت اضافه مشغول تارانتینو بازی و مثلا تزریق ناشیانه ی هیجان به مخاطب هست! شخصیت منفور "رز" که تنها در فیلم های به شدت ضعیف آمریکایی می تونیم ببینیم....دختر کوچک و از درون شکسته ای که هیچ چیزی براش مهم نیست، بیخیال و رقاص حتی وقتی خواهرش رو گرفتار و طناب بسته می بینه! (ضعف خنده دار شخصیت پردازی: خواهر رز که به شدت به کمک فلش بک ها به ما تعریف میشه از کودکی مراقب رز بوده و نگران خواهرش بوده چطور میتونه در مقابل این همه بی حس و بیخیال باشه حتی نسبت به خواهر بزرگ ترش!!) و از اون تهوع آورتر شخصیت "بیلی" هست....انقدر این شخصیت خام و بد تعریف شده که بیننده به جز با کمک گرفتن از بکگراند های شخصیت های مشابه به بیلی در فیلم های دیگه هیچ راهی برای ارتباط برقرار کردن باهاش رو نداره!...بیشتر از این توضیح نمیدم....امیدوارم که از دیدن فیلم منصرف بشید! همه چیز در ین فیلم تکراری هست ... شخصیت ها ... نوع روایت داستان....طراحی صحنه .... فیلمبرداری....انتخاب موزیک ... بدترین فیلمی بود که امسال دیدم... متاسفم که انتظارات از فیلم ها به قدری پایین اومده که همچین فیلمی با امتیاز 4 باید ریت 7.1 داشته باشه

فیلمی متوسط با بهره گیری از عنصر غافلگیری ولی این کجا و شاهکار های تارانتینو کجا اگر به فیلم های تارانتینو علاقه دارید فیلم بدی نیس